de tweede helft
de huldiging
kampioensvlag,
Nabeschouwing.
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX.
83
Opnieuw donderende toejuichingen. De kiektoestellen
hadden „geklapt" en
van het spel kon beginnen.
Gedurende de eerste 20 minuten toont Ajax zich
absoluut de meerdere, doch desondanks kan zij de
score niet opvoeren. Het spel is in deze periode
wel een tikje eenzijdig en saai. Be-Quick begint zich
dan te herinneren, dat er nog alle kans is te winnen.
Die goede inval schijnt haar tot grootere activiteit
te inspireeren en dat komt natuurlijk het spelgehalte
ten goede. Het wordt weer interessant. Fons en Frans
moeten zich duchtig inspannen en Jo Pelser met zijn
nevenmannen Terwee en Hordijk stellen onze voor
hoede instaat tegen-visites te gaan afleggen bij den
Groninger doelman.
Bockmann maakt eindelijk aan de onzekerheid
want die was er een einde door den bal langs
den uitgeloopen doelman te jagen, daarmede een
handig staaltje voetbal vertoonend.
De Groningers zijn ietwat geprikkeld, en spelen
hartstochtelijk verder, waarbij zij in 't vuur van het
gevecht wel eens 'n beetje buiten het reglementaire
boekje gaan. Doch van unfair spel was geen sprake
en het gefluit van sommige menschen zelfs op
de tribunel was eenvoudig ongepast.
In het laatste kwartier redt de Noordelijke doelman
tal van schoten, waaronder er van v. Dort, etc. die
„levensgevaarlijk" waren!
De snelle Wim heeft waratjes 1 seconde voor tijd
nog succes, als hij met een mooien schuiver den
stand op 4—1 brengt.
Juist wordt het einde aangekondigd, alles jubelt
en rent op het ,,ofïicieële gedeelte" aan, waar
zal plaats vinden 1
Watergraafsmeer's Fanfarekorps „Kunst na Arbeid",
dat zich gedurende den wedstrijd reeds niet onbetuigd
had gelaten, stond opgesteld om de hulde-speeches
met schetter-fanfares te ondersteunen.
Juist voor de perstribune lagen de stoffelijke blijken
van hulde opgestapeld en toen de heer A. de Haan
de voorzitter van de huldigings-commissie, het preek-
gestoelte beklom, zagen wij '11 compacte menschen-
massa verzameld onder de kleurige doekenversiering
van de tribunekap.
Spreker bracht eerstens dank aan allen, die hadden
medegewerkt tot het welslagen van deze hulde-
betooging, betuigde vervolgens zijne erkentelijkheid
aan bovengenoemd fanfarekorps, dat welwillend zijne
medewerking verleende, liet niet na het publiek te
danken voor den sympathieken steun bij deze ge
legenheid betoond en herdacht de pers voor hare
bereidwillige medewerking.
Om daarna over te gaan tot de huldiging van
Ajax. In waardeerende bewoordingen memoreerde
de heer De Haan Ajax' prestaties, het winnen van
de diverse bekers, kampioenschap 2e klasse, etc.,
en daarbij ontrolde hij '11 fraaien
waarop „A.F. C. Ajax 19161917" en het Amster-
damsche wapen.
'n Geestdriftig gecheer en luide toejuichingen
volgden, de fanfares weerklonken en het fraaie doek
wapperde hoog in de lucht, die daverde van de
blije kreten van de Ajax-gemeenschap.
Volgden kransen voor het Bestuur en de spelers,
resp. aangeboden aan den heer hgeman en den heer
Jo Pelser, en opnieuw weerklonk het gejuich en
jubelden de fanfares
In geestige bewoordingen ging de feestredenaar
daarna voort, betoogende, dat naast de vergankelijke
bloemen een blijvende herinnering aan het schoone
seizoen 1916 1917 behoorde te worden aangeboden
en toen kwamen de fraaie cigarettenkokers met
monogram en inscriptie „Ajax-huldiging 1917" voor
den dag voor elk der spelers.
Als waardig slot van de huldiging werd aan den
man, door wiens toedoen en onder wiens leiding
Ajax zooveel bereikt had, 'n welverdiende erkente
lijkheid betuigd.
Onze kranige trainer, Mr. Reynolds, ontving een
groote krans, eveneens 'n sigarettenkoker (waarin
gegraveerdthe right man on the right place) en
'n grootsche ovatie 1 Op de schouders der spelers
getild, zag hij '11 groote menschenmassa, die hem
dapper toejuichte.
Dan wordt nog een krans aangeboden namens
den heer Brokenman (Café Frankendaal), een zeer
aardige attentie van een ouden bekende. Immers
vroeger bevond zich aldaar Ajax' kleedlokaal.
Zeer op prijs wordt gesteld de hulde van onze
buur A F.C., die bij monde van den heer Scheepens
een fraaie krans aanbiedt.
De heer Scholz, voorzitter van den Amsterdamschen
Kegelbond zorgt voor de „note gaie" door in een
leuk, geestig speechje, waarin de verwantschap van
kegel- en voetbal wordt besproken, te betuigen, dat
het voor de kegelmatadors moeilijk ging achter te
blijven bij deze huldiging. Waarom hij dan ook
namens genoemde heeren kegelaars een krans aan
bood, onder de noodige vreugde door den heer
Egeman in ontvangst genomen.
Daarna beklimt onze praeses het spreekgestoelte
en achtereenvolgens wordt aan allen dank gebracht
voor de schoone huldiging, aan Ajax bereid. Niemand
werd vergeten, niet het minst werd het aanwezige
publiek dank gezegd voor zijn medewerking.
Onder luide toejuichingen besloot eindelijk onze
voorzitter zijne rede, waarmede de feestelijkheid ge
ëindigd was.
Het is inderdaad 'n glorievolle dag geworden voor
Ajax, en de duizendtallen toeschouwers zullen hun
gang naar het terrein niet beklaagd hebben.
Er was fraai voetbal, er waren fraaie bloemen, er
was muziek, er was een Ajax-overwinning
Kortom, 't was feest in de Meerl
Hoewel officieel „geëindigd" werd in eigen kring
de feestelijkheid natuurlijk voortgezet. In Oost-Indië
vereenigden zich de comité-leden met hunne dames,
Be-Quick en Ajax met den respectieven aanhang.
De Groningers maakten daarbij den indruk
„zuidelijk" bloed in de aderen te hebben, hetgeen
