Van week tot week.
Ajax ongeslagen Kampioen!
Zondag 20 Mei 1917
De Finale van de Kampioenscompetitie.
AJAX - V. V. A
3 0.
Uit dwergenland.
7»
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
n ii ii i" ii ii ii i i i 'h
Wie heeft er aan getwijfeld Wie geloofde werkelijk,
dat Ajax de eerste plaats niet zou bezetten? Het
zullen er vermoedelijk, buiten de V. V. A.-ers dan,
heel weinige geweest zijn. Want de constant goede
en superieure speelvorm van ons eerste elftal deed
niet anders verwachten dan 'n besliste kampioenszege.
En de cijfers 3-0, 5 - 1 en 3 - o, op de overige
kampioenen behaald, hebben deze verwachting dan
ook volkomen gerechtvaardigd. Ajax heeft zich aan
de spits geplaatst van alle tweede klas vereenigingen
in den lande
Wanneer wij er dan verder aan denken hoe ook
alle ie klassers, die tegen ons in het strijdperk
traden, geslagen werden, dan dringt zich het be
lachelijke op in het besluit, Ajax een plaats in de
„upper ten" (resp. upper eleven of upper twelve 1)
te ontzeggen.
Wij willen echter den moed niet opgeven! De
verrassingen zijn de wereld niet uit en wie weet
worden de bordjes te elfder ure nog verhangen.
Zoo niet, welnu dan zullen wij lustig in de margarine-,
klappa-, bukomgeving rondzwemmen en heusch niet
kopje-ondergaan Wie dat meent, vergist zich deerlijk.
Maar 'n grof onrecht, 'n partijdige onbillijkheid
en opzettelijke negatie van groote sportieve belangen,
is en blijft eventueel de handhaving van bedoeld
besluit.
En nu de wedstrijd zelf.
De haast tropische hitte deed eerst in de tweede
helft het spelpeil belangrijk dalen, zoodat wij vóór
half-time normaal spel konden bewonderen. V. V. A.
liep hard v^n stapel en scheen bezield met dat
heilige vuur, dat naar het heet ter overwinning leidt.
De z.g. verkenningen, die de beide ploegen na
den aftrap (V. V. A. met 't briesje dat er stond in
den rug) maakten, beteekenden vinnige aanvallen,
waarbij de doelverdedigers 'n groote oplettendheid
aan den dag moesten leggen, Rijk aan spanning en
rijk aan vrije schoppen was inderdaad de eerste
phase van dezen strijd. Er werd buitengewoon goed
gespeeld en terwijl wij ons in het zonnetje lieten
stoven, gingen Wim en Theo er 'n paar maal met
zoo 'n snelheid van door, dat Luc werk had ze bij
te houdenEr is een mooi moment, als Gupffert
prachtig den bal voor het doel plaatst en Brockmann
er op los stormt om de „finishing touch" te bewerk
stelligen, doch vriendelijk op zij gezet wordt door 'n
zwart-roode body, juist op 't critieke moment.
Ik zeg er is een mooi moment, maar er zijn er
vele aan te stippen, want het spelverloop is al zeer
interessant. Het samenspel der onzen is boven alle
lof verheven en wanneer Theo uit een dezer Combina
tie-aanvallen doelpunt, barst de menigte in minuten-
lang-aanhoudend applaus los.
Ajax heeft op schitterende wijze de leiding genomen.
Dat er niet veel meer goaltjes volgden is o. a. te
danken aan de speciale bewaking van Gupffert en de
Natris. Onze vleugels worden namelijk zoo behoedzaam
gedekt, dat er van 'n vrij doorrennen haast geen
sprake is. Van Koopmans, de oude en toch nog
steeds jonge captain der roodzwarten, niet slecht
gezien, maar voor onze snelle Wings nu niet bepaald
lollig.
De V.V.A. voorhoede anderzijds kan met geen mo
gelijkheid onze safe verdediging passeeren. Het stevige
en tactische spel van onze mid- en backspelers (inch
Smit) is hun te geleerd. Ook het pittige spelertje v.
Willigenburg vindt in Couton z'n mannetje, al moet
het gezegd, dat hij 'n paar malen corners wist te
forceeren. Inmiddels hebben wij voor de thee nog
een maal reden tot juichen, wanneer na 'n geharrewar
voor doel v. Dort via de paal scoort (2-0). Dan komt
spoedig het signaal voor rust.
De tweede helft van dit kampioenstaartje was bepaald
ongenietelijk in vergelijking met de portie, waarop
wij eerst vergast werden. Futloos en slap verliep het
spel tot iets saais en droogs. Wat we heusch begrijpen l
Wie kan er voetballen bij deze temperatuur?
Vermelden wij slechts, dat Broekman kort voor het
einde, na keurig samenspel tusschen de Natris en
Lucas, de derde en laatste goal maakte, en daarmede
nog iets interessants gaf aan dat laatste gedeelte.
Hartelijke ovatie werd den Ajaciden gebracht bij
het verlaten van het terrein en wij sluiten ons hierbij
gaarne aan.
In het land van den kabouterkoning Kobold waren
de menschen zéér sportief aangelegd. Vooral de
hoofdstad mocht zich in een bijzondere belangstel
ling - speciaal voor voetbal - verheugen. De clubs
waren, net als bij ons, ingedeeld in drie klassener
was evenwel maar één afdeeling in iedere klasse,
om de eenvoudige reden, dat er niet meer noodig
waren en ook omdat het land te klein was om van
West, Zuid, Oost of Noord te spreken.
In genoemde hoofdstad nu, was een club- Rood-
Witgeheeten, - die al zeldzaam populair was. Eiken
Zondag weer stroomden de kabouters naar haar
veld, om van de buitengewone prestaties van hun
club te genieten. De kabouter- sport- journalisten
schreven enthusiaste stukken in de diverse bladen
en tochen toch?
Toch was die club niet de kampioen van het
kabouterland, ja speelde zelfs 111 de tweede klasse!
't Is haast niet te geloovenHoe kwam dat dan
Wel, er was een bond; een kaboutervoetbalbond,
die op voetbalgebied welhaast almachtig scheen. Nu
