Een invitatie.
62
CLUBNIEUWS DER A. F. C. AJAX
te betalen. Ge herinnert U misschien wel, dat een 17 jaar terug,
de entrée's soms wel 40 cents beliepen, en wij zeer trots waren,
indien boven de gulden weid opgehaald. Maar hoe zorgelijk de
clubfinantiën er destijds ook voorstonden, zoolang we geen hoof-
delijken omslag moesten betalen, vermaakten we ons op de ouder-
wetsche, primitieve manier. O ja, die kachelpijpen oefenden aan
trekkingskracht op den bal uit, waarom ze zeer spoedig thuis
werden gelaten.
In den goeden ouden tijd, trok ons 2e elftal met 8 menschen
naar Alcmaria Victrix. Wanhopig was de stemming. Er werd
begonnen en ziet, het toeval kwam ons te hulp. Langs het terrein
was een hooge muur, waarachter een somber kerkhof, dat Zondags
gesloten was. Door den wind waait de bal over dien muur heen.
Even stoppen en wachten op den reservebal en toen maar weer
verder geploeterd. De vijandelijke voorhoede komt aangestormd,
een onzer halfs vangt den bal op en peert 'm weg, helaas ook
over dien naren muur. Alcmaria dacht dat het met opzet was
gebeurd, maar de Ajax-snuiten waren zoo onschuldig. Toen na
lang zoeken een oude bal was opgescharreld, duurde het geen 3
minuten, of die ging z'n voorgangers gezelschap houden. Of die
muur daar nog staat weet ik niet, maar wel weet ik, dat Alcmaria
zoo gauw mogelijk verhuisde, want wedstrijden verliezen omdat
je bij een wedstrijd geen reserve-ballen genoeg op het veld kon
brengen, dat was te bar.
Maar zooiets kon ook alleen maar in den ouden tijd passeeren,
weet U.
Een der merkwaardigste spelers, die Ajax heeft gehad, is onge
twijfeld Louis Seijlhouwer geweest. Soms wat doordraverig, hij
meende het goed met Ajax, en was het jammer, dat hij om ge
zondheidsredenen het spel moest staken. Altijd zal mij bijblijven
hoe hij door z'n clownerie, den langen tocht naar Weenen en
Budapest korter en dragelijker heeft gemaakt. Moest onze trein
aan een station stoppen, dan hoorden we eiken keer dat er een
tiroler hoedje voorbij liep, het gejudel van Seijlhouwer en ver
maakte hij ons met z'n grimassen en z'n na-aperij van die lui. En
dan de kunsten, die -hij z'n aap liet doen, hoe Ziegler z'n doel
verdedigde, hoe Broecke trapte, hoe hijzelf viel, enz.
Laat ons vertrouwen, dat de internationale verhoudingen ook
voor de voetbalsport spoedig normaal woi den, opdat onze spelers
dan op hunne buitenlandsche uitstapjes kunnen worden vermaakt
door 'n tweeden Seijlhouwer.
Sprekende over Weenen/Budapest wil ik nog even vertellen, hoe
wij voor de thuisreis rookerij meenamen. Sigaretten kostten ten
minste 6 heller, sigaren tenminste 30 heller. Broecke verafschuwde
sigaretten, had liever sigaren en proefde geen verschil tusschen
een sigaar van 30 of van 6 heller. Nu mocht men in Weenen
binnen in den tram rooken en zaten wij allen heel gezellig te
dampen, totdat wij langzamerhand de bin'nenruimte geheel aan
Broecke overlieten en ons bergden op voor-en achterbalcon. Want
B. rookte z'n sigaar, waar een smeulende turf niks bij was. Wat
wij op den treinreis niet gevloekt hebben op die Oostenrijksche
sigaren. We konden immers in den trein niet voorop gaan
staan
Het was na een wedstrijd in Antwerpen, dat het Amsterdamsche
elftal gelaafd werd aan een welvoorziene tafel, waarop alle mogelijke
lekkernijen klaar stonden. Jammer genoeg had men het bier en
de champagne in hetzelfde model glazen uitgeschonken en moest
men goed toezien wat men nam. Er waren daardoor spelers, w.o.
Kammeijer, die om beurten bier en champie innamen, Ge kent
allen wel de gevolgen van een glaasje te veel: maar denkt U zich
in, alle soorten door elkaar en zoom onleschbaren dorst te hebben,
dat je vergat er flink wat bij te etenDe stemming werd
zoo leutig, dat men het verschil schijnbaar niet meer waarnam,
met het gevolg, dat het een reuzentoer was, het geheele elftal in
den trein te krijgen. De trein schoof het station uit en stond stil
om te rangeeren, van welke gelegenheid Kammeijer gebruik maakte,
om midden tusschen de rails uit te stappen, om naar de sterren
te kijken. Net wilden we probeeren K. weer in den trein te sjorren,
toen die zich in beweging zette en wij dus binnen moesten blijven.
Wij verzoenden ons reeds met de idee zonder Kammeijer thuis te
moeten komen en waren reeds aan het beraadslagen, wat wij zijne
ouders vertellen moesten, toen de trein stopte en weer langzaam
aan terug ieed. Wij openden het portier om, indien er nog een
Kammeijer over was, hem gelegenheid te geven bij den langzamen
gang van den trein, bij ons in te stappen, wat dan ook werkelijk
gebeurde; Kammeijer was door die escapade zoo ontnuchterd, dat
het wel 2 uur duurde, voordat hij bekomen was van den schrik,
opgedaan bij het zien wegrijden, terwijl hij daar in het donker
tusschen de rails stond. Hij gaf echter de schuld aan diezelfde
modellen glazen en verweet waarachtig nog den gastvrijen Belgen,
dat ze expres bier in champagneglazen hadden opgediend, om ons
er tusschen te nemen. X.
In het Zoeloe-kafferland,
Schrijft mijn Suiker-Oome,
Is, al klinkt het wonderlijk,
Een stadion gekomen.
't Is er keurig ingericht,
Fijn voor spel en sport,
Met een eerste'en tweede rang,
En een scoring bord.
Op de eerste rij daar zitten,
De hooge oomes en de chique,
En de tweede rang heeft plaatsenr
Voor het mindere publiek.
De hooge pieten dragen allen,
Een kleurrijk zwierig baatje.
Maar het mindere publiek,
Alleen een vijgeblaadje.
Voetbal speelt hier iedereén,
Tot de kleinste rakker,
Zelfs de Koning van dit rijk,
Is een reuze" trapper.
Hij is net zoo dik als Feith,
Speelt met hoogen-hoed-en
Daar men hier geen bakkies" kent,.
Op z'n bloote voeten.
Daar ik hem op de hoogte houd,
Van 't spel der Ajaxiden,
Liet hij me door een telegram,
In z'n paleis ontbieden,
Ik wil je. sprak zijn Majesteit,
Vandaag nog decoreeren,
Wanneer je Ajax in mijn naam,
Beleefd wil inviteeren.
Zoo spoedig als het even kan,
Wil ik daar tegen spelen,
De Grondwet en die poespas meer,.
Die kunnen mij niks schelen,
Dan zal ik nog eens laten zien.
Wat ik wel kan presteeren,
Ik doek mijn heele harem op,
En ga me weer traineeren.
Ga dus direct naar Amsterdam,
Voldoe aan mijn verlangen,
Ik wil dat schitterende team,
Koninklijk ontvangen,
De kosten? 't komt er niets op aan„
Al zijn ze nog zoo groot,
Koop desnoods een Zeppelin,
Of een onderzee-boot.
Heel spoedig al, mijn waarde neefr
Zal ik dus arriveeren,
Om met het Ajax club-bestuur,
Te komen confereeren,
En kom ik tot een vergelijk.
„Dit in vertrouwen Vrindje",
Krijgt iedre speler, van mijn Vorst,
Een heel hoog ordelintje.
Tric-Trac-
