Ronald Spelbos
'Verdedigen is een kwestie van willen'
De eerste!
Ronald Spelbos kwam pas op zijn dertigste naar Ajax, maar in Amsterdam leerde de verdediger nog veel bij. Tactisch en
verdedigend was hij een rots in de branding van een jeugdig, frivool Ajax. De bekroning, een Europa Cupfinale, ging vanwege
een ernstige blessure aan Spelbos voorbij. 'Dat was destijds een persoonlijk drama, maar ik heb later leren relativeren.'
tekst Marcelle van Hoof
Cl k houd niet zo van in-
terviews,' begint Spelbos
I monter aan het gesprek.
'Als je een interview geeft,
I moet je wel wat te ver
tellen hebben. Ik heb nu een func
tie, hoofd scouting van de KNVB,
waarin ik juist weinig moet vertellen.
Diegene die nu naar buiten treedt,
is de bondscoach. Maar omdat dit
vooral om mijn voetbalverleden
gaat, heb ik hier geen moeite mee.
'Je kunt bovendien niet alles vertel
len, maar je moet wel eerlijk zijn.
Mijn motto was altijd dat ik nooit
zou liegen. Immers, soms komen leu
gens uit, later. Maar als trainer over
een speler praten vond ik moeilijk.
Alles komt op papier te staan, krijgt
een lading.
'Ik ben geboren in Utrecht. Ik was
een talentvolle speler, een aanvaller,
maar ik had geen idee hoever ik kon
komen. Ik had en heb een enorme ge
drevenheid, die me ver heeft gebracht.
Ik ben een echt voetbaldier, hoewel
er belangrijker dingen in het leven
zijn.' Lachend: 'Hoewel, als trainer
is dat een lastig dilemma... Dan is er
wel heel veel voetbal. Je draagt een
enorme verantwoordelijkheid. Maar
nu ik weer wat "normaler" in het
leven sta, zie ik dat er ook andere za
ken in het leven zijn dan voetbal.'
Sociaal leven
Spelbos was zo'n vijfien jaar lang
met wisselend succes trainer bij FC
Twente, NAC, Vitesse en FC Utrecht.
Europees voetbal gehaald, maar ook
op straat gezet. 'Ontslagen worden is
een grote nederlaag. Je kunt wel naar
anderen wijzen, maar je moet eerst in
de spiegel kijken. Trainers die ook in
de Europa Cup spelen, hebben geen
sociaal leven. Dat gaat van woens
dag naar zondag naar woensdag en
zovoort. Dat is alleen maar voetbal.
Ik heb dat ook een periode gedaan,
en heb het toch ook als mooi erva
ren. Je leert jezelf beter kennen. Ik
had de kwaliteit om spelers beter te
maken. Die bewijzen zijn er, al noem
ik geen namen. Spelers beter maken
vond ik het leukste om te doen.
'Op een gegeven moment kreeg ik
aanbiedingen om andere dingen in
het voetbal te doen. Ik werd analyti
cus voor Studio Sport en werd docent
trainersopleidingen bij de KNVB.
Werken bij Studio Sport vond ik een
leuke ervaring, maar ik verkeerde in
een moeilijke situatie. Ik kwam als
werknemer van de KNVB bij trai
ners en clubs, terwijl ik op televisie
een mening over hen moest vormen.
Daar voelde ik me niet prettig bij. Ik
merkte dat ik gereserveerder werd.
Er moest een keuze gemaakt worden
en die viel op wat ik leuker vond, en
waar ik misschien ook wel beter in
ben: werken in de voetballerij.'
Fruitmand
Er verschijnt een glimlach op zijn ge
zicht als zijn eigen spelerscarrière ter
sprake komt. 'Dat komt omdat ik een
leuke carrière heb gehad. Begonnen
als zeventienjarige in 1972 bij HVC
in Amersfoort. Periodetitel gehaald,
dat voelde alsof we kampioen van
Nederland waren geworden. Dan
naar AZ '67, de hele opbouw meege
maakt die uiteindelijk resulteerde in
het landskampioenschap van 1981.
Daarna twee jaar Club Brugge. En
als je dan op je dertigste nog naar
Ajax kunt, dat is natuurlijk geweldig.
Ik heb alleen maar geweldige perio
des meegemaakt. Toch zijn er ook
persoonlijk drama's: ik miste in 1987
de Europa Cup finale met Ajax tegen
Lokomotive Leipzig en een jaar la
ter het EK 1988 in West-Duitsland.
In een bekerwedstrijd tegen Vitesse
raakte ik ernstig geblesseerd aan
mijn knie. Dat was de reden dat ik
in 1988 moest stoppen met betaald
voetbal. Of ik nog wel eens iets van
de speler gehoord heb die me gebles
seerd heeft? Ja, ik heb een fruitmand
gekregen, en dan houdt het op.
Met een fraaie kopbal brengt Spelbos Ajax op 9 maart 1986 op 7-0, de eindstand van de wedstrijd tegen SC Heracles. FOTO: GEORGE VERBERNE
mfii2007
