Simon Tahamata wordt belaagd door Arnold Mühren in de wedstrijd Ajax - Feyenoord (1 -2) op 6 oktober 1985. FOTO: GEORGE VERBERNE
al te vroeg zijn doel uit te stor
men. Dat zou te risicovol zijn. Stuy
werd vooral opgedragen om zijn ver
dedigers op hun plaats te houden.
Michels beloofde Stuy dat de keeper,
mocht hij in zijn taak slagen en géén
doelpunt incasseren van de Grieken,
in de laatste competitiewedstrijd
als veldspeler mocht fungeren. Ajax
won op Wembley met 2-0 en Stuy
speelde in de Adelaarshorst in de
aanval. Toch ging dat niet van harte.
Stuy: 'Ik wilde gewoon als keeper die
wedstrijd spelen, maar Michels zette
door. We hadden een aantal gebles
seerde spelers en Michels vroeg of ik
wilde meevoetballen. Dat zou sche
len, want dan konden we in ieder
geval reservekeeper Sies Wever in de
goal opstellen.'
Barry Hughes voelde zich door de
fantasie-opstelling van Ajax niet
serieus genomen. 'Dit kun je niet
maken. Dit is belachelijk. Tegenover
je tegenstander en tegenover het
publiek. Er zaten hier toch 24.000
mensen en dan ben je verplicht iets te
laten zien. Ajax heeft zich belachelijk
gemaakt.'
Stuy blesseerde ook nog collega
Wim Suurbier, normaal verdediger,
maar nu ook al in een offensieve rol
spelend. Nadat een strafschop van
Gerrie Mühren tegen de paal be
land was, stormden Suurbier en Stuy
beiden op de terugspringende bal
af, waarbij Stuy bovenop Suurbier
viel. Suurbier liep daarbij een zware
meniscusblessure op. Stuy liep door
zijn optreden als veldspeler ook nog
een persoonlijke triomf mis: 'Ik had
de minst gepasseerde doelman van
Nederland kunnen worden, maar
aangezien ik nu één wedstrijd min
der in de goal had gestaan dan mijn
concurrenten, viel mijn eerste plaats
weg.' Met al deze toestanden is het
jammer dat er van deze Historische
Wedstrijd (weer een categorie!) geen
televisiebeelden meer bestaan.
Applaus
Ajax maakte er niet na iedere Europa
Cupfinale een potje van. Na de
allereerste, verloren eindstrijd tegen
AC Milan in 1969, speelde Ajax bij
GVAV net als twee jaar later tegen
Go Ahead in een fantasieopstelling
(Swart rechtsback, Gerrie Mühren
rechtsbuiten), maar Ajax won wel,
met 2-1. Misschien had het gehol
pen dat het Groningse publiek Ajax
vooraf op een applaus had getrak
teerd.
De finales tegen Internazionale,
Juventus, KV Mechelen en (de return
tegen) AC Torino waren de laatste
wedstrijden van het seizoen, maar in
1987 moest Ajax na de Europa Cup
2-winst tegen Lokomotive Leipzig
thuis tegen eeuwige rivaal Feyenoord.
Ajax verloor na een ereronde met
de cup, bloemen van Feyenoord en
applaus van de eigen fans met 3-1,
maar niet nadat het één helft werve
lend had gespeeld, maar de kansen
niet had benut. Frank Rijkaard: 'Na
het succes van woensdag wist je dat
het moeilijk zou worden. Feyenoord
was dubbel gemotiveerd, al hadden
we het voor de pauze moeten be
slissen.' Feyenoord-uitblinker Mario
Been wilde liever zelf met de eer strij
ken: 'Ajax moe? Laat me niet lachen.
Ik feest ook wel eens doordeweeks',
aldus de huidige trainer van NEC.
'Als ik zo'n cup in de hand mocht
houden, zou me dat alleen maar
motiveren om er ook in de eerstvol
gende wedstrijd weer keihard tegen
aan te gaan. Nee, Feyenoord heeft
goed gespeeld.' (Twee jaar eerder
had Feyenoord Ajax na een Europa
Cupwedstrijd ook al pijn gedaan:
na de uitschakeling tegen FC Porto
verloren de Amsterdammers met
2-1 thuis; debuterend trainer Johan
Cruijff leek maar geen belangrijke
wedstrijd te kunnen winnen.) Na
de eerste van de twee wedstrijden
in de UEFA Cupfinale van 1992
ffihrnari 2007
