oud-spelers, -trainers en -bestuurs
leden wat men zoal bewaard had.
Maar spelers zijn doorgaans niet van
die spaarders. Sjaak Swart bijvoor
beeld zegt het helemaal niks.'
Het is jammer dat er zo relatief
weinig van de cadeaus bewaard
gebleven is, mede omdat tot een
bepaalde tijd na is te gaan wat er
gekregen is: tot in de jaren zestig
vermeldde het clubblad van Ajax
gretig de cadeaus die de club ten
deel waren gevallen. Uiteraard was
het vooral bij jubilea, openingen
en kampioenschappen raak. Bij de
eerste afdelingskampioenschappen
kreeg Ajax van andere clubs vooral
kransen, en ook succesvolle trainers
werden gelauwerd: naar aanleiding
van het afdelingskampioenschap
van 1918 kreeg tijdens een club
avond in café Oost-Indië trainer Jack
Reynolds bloemen en een chronome
ter. Waarschijnlijk was het mooiste
cadeau voor Reynolds van niet-ma-
teriële aard: speciaal voor hem werd
het Engelse volkslied gespeeld.
Bij het 25-jarig bestaan werd de club
overstelpt met cadeaus. Zilveren
plaquettes waren populair, voorzit
tershamers (aangeboden door zowel
HBS als de spelers van het zesde),
bloemenmanden en aardewerken
inktstellen ook. 'Alhoewel het een
voudigste geschenk door Ajax op
dezelfde waarde wordt geschat als
het kostbaarste, dient hier vermeld
dat geen kosten zijn ontzien om Ajax
iets moois aan te bieden,' schreef Jan
Grootmeijer in het clubblad. 'Wij
zijn verrast door het kapitaal dat de
waarde der prijzen uitmaakt. Het
vaandel van de ereleden, de medaille-
kast ontwerp Roodenburgh, de gou
den HW medaille, het Blauw Wit
inktstel. het ziin geschenken die stuk
voor stuk honderden gulden kosten.'
Even verder komt Grootmeijer met
een mogelijke verklaring waarom
zoveel cadeaus in de loop der jaren
zijn verdwenen: 'Het is dubbel jam
mer, dat thans een clubhuis ont
breekt, waardoor alle mooie prijzen
schitterend zouden uitkomen.'
Twaalf grote gaten
De opening van het nieuwe stadion
in december 1934 zorgde voor nog
meer cadeautjescommotie. Zo was
het de bedoeling dat alle leden en
donateurs van de club Ajax twaalf
gebrandschilderde ramen voor in de
kantine zouden aanbieden. Daartoe
werd het comité 'Huldeblijk Ajax'
opgericht, onder leiding van Tjerk
de Munnik. De penningmeester had
de taak om de gelden van de leden
in ontvangst te nemen. Dat bleek
een ondankbare taak, gelet op de
soap waarin De Munnik maanden
lang zijn noodkreten uitte: 'Nog zeer
velen verzuimden om hun bijdrage in
te zenden en aangezien wij nog steeds
het motto huldigen "bijeengebracht
door alle leden" konden wij hiertoe
nog niet besluiten. Inderdaad, de
tijden zijn slecht, zeer slecht, maar
een ieder kan toch wel iets voor
dit aardige doel missen. Het zou al
heel erg jammer zijn, wanneer wij
ons mooie stadion gaan openen met
twaalf grote gaten in de muren.'
In 1934 betekende een nieuw club
blad steevast een nieuwe aflevering
van de cadeautjessoap: 'Wederom is
de tijd aangebroken, dat het club
blad zal verschijnen en wederom
Bij de opening van het nieuwe stadion in 1934
bood de kampioensploeg van 1918 en 1919 Ajax
een foto van het oude veld aan.
FOTO: ARCHIEF AJAX
moet ik mijn noodkreet laten horen,
want helaas die laatste loodjes we
gen wel heel erg zwaar. Nog steeds
is het benodigde bedrag niet bijeen.
Intussen zijn de ramen besteld en ze
zijn al bijna klaar ook. Ik heb ze in
de ateliers van de firma Bogtman te
Haarlem al enige malen mogen aan
schouwen en het is de moeite waard.
Prachtig zijn ze en ze zullen zeer
zeker in ons clublokaal een schit
terend effect maken. Met trots zult
gij, bijdragers, steeds kunnen zeg
gen "hoe schitterend mooi toch ons
huldeblijk". Maar gij, achterblijvers,
wat zult gij zeggen?'
In al zijn wanhoop was De Munnik
ertoe overgegaan om de exacte fi
nanciële stand te vermelden: aan
wezig bij postgiro: fl. 355,50. Bij
gemeentegiro: fl. 618,75. In kas: fl.
13,75. Nog te ontvangen van in
schrijvers: fl. 134, 00. Totaal: fl.
1122,00. Te betalen: fl. 1250,00. Te
kort: fl. 128,00.
Bij de opening van de Meer op 9 de
cember 1934 kwam De Munnik nog
altijd fl. 18,85 te kort. Een laatste
oproep volgde, want op 7 januari
moest de rekening betaald worden.
De twaalf gebrandschilderde ramen,
met daarop onder meer de binnen
Ajax beoefende sporten, waren niet
bepaald de enige cadeaus die Ajax in
ontvangst mocht nemen. Het eerste
gegeven cadeau was een vlag, van
alle vrouwen van spelers, bestuur
ders en trainer van Ajax. Eén van
hen, Rietje Volkers (van Wim) hees
persoonlijk het dundoek.
Voetbalveld van chocolade
Voorzitter Marius Koolhaas somde
later in het clubblad onvermoeibaar
alle cadeaus op, van een elektroni
sche klok voor aan het dak van de
hoofdtribune, een gelijksoortige als
die van de Marathon-tribune van
het Olympisch Stadion, geschonken
door de voorverkopers van Ajax tot
een schemerlamp en vaas voor in
de bestuurskamer van voetbalver
eniging Vespucci. Restaurant Lido
schonk Ajax een voetbalveld van
chocolade en PSV kwam ook met
een cadeau uit 'eigen keuken': een
elektronische wandklok. De kas
siers van Ajax schonken de club
een naambord voor op het hek bij
de Middenweg en laten we het
ActfioefoKten eeor Kcropsoeoseifmi 1918-1919 ter gekxxrih&ci van de opercrw von tet -AJAX &TM8QW 3-12-34
lanuarlK)07
