tegenpartij erin en verlies je, een zware tegenvaller. Het team krijgt daarna weer wat tikkies. Het loopt minder. Ineens deugt er helemaal niet meer van, volgens al die mensen eromheen. Dat is weer de mindere kant van de voetballerij. Het ene moment is alles top, het andere moment klopt er ineens niets meer van. Ik heb iets tegen zulke beeldvorming. We hebben dezelfde spelers en we kunnen nog net zo goed voetballen als voorheen.' Ook bij ups en downs moet je oog hebben voor de algemene trend, wil hij maar zeggen. En die is opgaand. Speltechnisch en -tactisch is er sinds zijn entree begin juli vooruitgang geboekt. 'Dat hebben die eerste drie maanden laten zien. We zijn gevor derd in tactische trainingsvormen, er zijn diverse samenstellingen geprobeerd en de lijn wordt steeds duidelijker. Iedereen weet wat hem te doen staat. Nu het iets minder gaat, is het zaak er als team mentaal weer sterker uit te komen. Dat hoort er allemaal bij. Echt.' In de loop van de jaren is Jaap Stam, van oudsher niet zo'n prater in het veld, door zijn surplus aan in zicht in het veld meer en meer een coach geworden. Maar, zegt de nuchtere man met zelfkennis: 'Ze moeten mij ook coachen. Medespelers, technische staf. Ik zie ook niet alles, al heb ik die band om m'n arm.' Hoe sta jij, met die band om je arm, in de affaire rond Sneijder en Perez, die zich eind november verbaal lieten gaan? 'Ach, lieten gaan, dan lijkt het of zo'n uitlating voortkomt uit iets wat Perez echt denkt. Kenneth heeft dat gezegd, maar zoiets meent hij helemaal niet. Een impuls. Frustratie. Dan wordt er weer zoveel over geschreven en gezegd... Eén persoon rakelt het op door een tv-opname helemaal te gaan analyseren en vervolgens valt heel Europa over hem heen. Zelfs Italiaanse kranten namen het over. Overdreven.' Toch niet goed te praten. 'Dat is waar, maar iedereen zegt weieens wat ver keerds. Echt heilige boontjes bestaan niet. Ze moe ten niet allemaal opeens zo moralistisch worden. Je hoort zoveel roepen: rooie, smerige blanke... Ze maken mij uit voor van alles en nog wat, kale dit en dat. Natuurlijk hebben we als topvoetballers een voorbeeldfunctie, maar er bestaat ook nog zoiets als de hitte van de strijd. Die jongens zitten er zelf ook mee.' De eerste grote tegenvaller was de uitschakeling, op miraculeuze wijze, door FC Kopenhagen in augustus, waardoor Ajax de Champions League onverhoopt misliep. Weinigen konden toen een woord uitbrengen, lamgeslagen als ze waren, maar van Jaap Stam noteerden we: 'We moeten voort, in zak en as zitten helpt niet.' Toch moet Stam vooraf niet gedacht hebben dat hij in de UEFA Cup ging voetballen. 'Ook daarin kun je als elftal veel leren. Maar het was een domper natuurlijk. Op dat podium en op dat niveau komt er in spelers iets extra's naar boven. Je kunt je laten zien aan de wereld, als club, als speler. Het mocht niet zo zijn, maar het had wel zo moeten zijn.' En het kampioenschap, nu een Latijns georiënteerd PSV zich ijzersterk en, tja, 'effectief', aan de kop heeft genesteld? Jaap Stam mikt er nog steeds op. Voor minder doet-ie het niet. 'We moeten daar nog spelen emzij hebben ook nog wel het een en ander voor de boeg. Ze krijgen het nog zwaar met de Champions League erbij. Wij doen intussen wat we moeten doen en kijken van week tot week. Elke volgende wedstrijd moet je winnen, dat is stap één.' Jaap Stam is zo iemand die elke dag bezig is met dat wat hij doet zo goed mogelijk te doen. En als ergens verbetering mogelijk is, dan moet die er komen. 'Zoiets moet ook in je zitten, dat perfectionisme, altijd willen winnen, niet kunnen verliezen. Een an der bouwt af, mijn instelling is anders. Als ik voor mezelf een keer voel: het gaat niet meer, dan geef ik het wel aan. Zo niet, dan ga ik vol door.' Leer jij bijvoorbeeld ook van kijken naar wedstrijden? 'Nee, tegenwoordig doe ik dat niet meer. Vroeger keek ik alles, nu kies ik m'n wedstrijden.' De voetballerij is een bijzondere wereld. Heb je er vrienden aan overgehouden? 'Met spelers heb ik weinig contact gehouden. Numan, Overmars, Waterreus, dat is het wel. Dat verwatert vrij snel, iedereen is met z'n eigen dingen bezig. Ik heb meer contact overgehouden met bege leiders en stafmensen, vooral bij AC Milan.' En de supporters, als je ergens terugkomt? 'Ze zijn me nergens vergeten, integendeel.

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2007 | | pagina 21