Hobby: verdediger
Michael Timisela
Stadion keek hij vol bewondering naar
de Italiaanse verdedigers. 'Ik vond het
heel bijzonder om zo'n Champions
Leaguespektakel mee te maken. Ineens
sta je op het veld met spelers zoals Figo,
mensen tegen wie je echt op kijkt. Dat
doet wat met je. Ik heb tijdens de wed
strijd het meest gekeken naar Zanetti.
Het zag er zo gemakkelijk uit bij hem.
Hij dribbelde soms alsof er niemand
stond. Maar ja, hij heeft natuurlijk een
schat aan ervaring. En zulke bovenbe
nen. Ik zou zeker zo willen spelen als hij,
maar of dat ooit lukt... Op dit moment
is Zanetti absoluut de beste back van de
wereld.'
Michael Elias Timisela werd geboren in
Amsterdam en woont al zijn hele leven
in Zuidoost, op een paar metrohaltes
van de Amsterdam ArenA. Hij heeft één
oudere zus, twee jongere zussen en een
jongere broer. 'Vijf kinderen ja, maar
voor mij is dat doodnormaal. Ik had
niet het idee dat het er bij mij anders
aan toeging dan in andere gezinnen.
We woonden eerst in Reigersbos; toen
mijn ouders een groter huis wilden,
verhuisden we naar Gein. Bij mij om de
hoek was een voetbalveldje, inmiddels
een voetbalkooi, waar ik altijd te vinden
was. Om lekker vrij te spelen.'
36 Ajax Magazine
Michael Timisela (19) is een van de tieners die de afgelopen maanden door Danny Blind in
het diepe werden gegooid. Gelukkig bleek hij te kunnen zwemmen. De rechtsback van Jong
Ajax zal heel blij zijn als hij uiteindelijk van zijn hobby zijn beroep kan maken.
tekst Jeroen Kleijne
fotografie Louis van de Vuurst
Op vrijdagmiddag is het druk in de
perskamer van Ajax. Markus Rosenberg
vertrekt met een journalist naar een
andere locatie, Klaas Jan Huntelaar
wordt ondervraagd door De Ajacied
en Olaf Lindenbergh praat met Voetbal
Magazine. De camera's van TV Noord-
Holland staan gericht op verloren zoon
Nicolae Mitea, die van AT5 op Hans
Vonk. Een beetje schuchter stapt ook
Michael Timisela (19) de perskamer
binnen, aan de zijde van een van de
persmedewerksters van Ajax. De ver
dediger begon het seizoen gewoon als
rechtsachter bij de beloften. Dankzij de
vele blessures in het eerste van onder
andere Zdenek Grygera en John Heitinga
mocht hij zich in januari melden bij
de selectie van Blind. Inmiddels heeft
de jonge Amsterdammer zelfs al enige
speeltijd gekregen in het eerste van Ajax.
Het eerste hoogtepunt van Timisela was
de hoofdmacht, op 19 februari van dit
jaar in de thuiswedstrijd tegen RBC (6-
0). In de 79ste minuut verving hij Hatem
Trabelsi. 'Sommige spelers kregen veel
media-aandacht bij hun debuut, maar ik
gelukkig niet. Het was heel prettig om de
overstap te maken in de luwte. Wel even
wennen, ja.
Je staat ineens op het veld met spelers die
kwalitatief een stuk beter zijn. Ik vond
wel dat ik me redelijk snel heb aangepast.
Natuurlijk heb ik respect voor al die er
varen jongens, maar het zijn ook gewoon
teamgenoten. Ik let extra goed op Hatem
Trabelsi en probeer zo veel mogelijk van
hem te leren. Dat zijn kleine dingetjes...
Hoe hij staat in een een-tegen-een, de mo
menten die hij kiest om mee naar voren te
gaan. Hatem is een hele goede back. Voor
het shirt van mijn debuut moet ik nog
een lijst kopen, die krijgt zeker een mooi
plekje op mijn slaapkamer.'
Beetje geluk
Een week later mocht de rechtsback
in Almelo zelfs in de basis starten. In
de 82ste minuut tekende hij voor het
belangrijke tweede doelpunt, waardoor
Ajax op een 1-2 voorsprong kwam.
Timisela
kreeg de
bal in de re
bound en schoot
hem goed in. 'Dat ik in de basis mocht
starten hoorde ik een dag van tevoren.
Ik was best zenuwachtig en daardoor
speelde ik de eerste helft nog een beetje
gespannen. Na de rust heb ik er een
schepje bovenop gedaan en ging het een
stuk beter. Bij de goal had ik een beetje
geluk, maar ik was er heel blij mee. Zo
vaak scoor ik nou ook weer niet, zeker
niet in het eerste.' Tijdens de uitwed
strijd tegen Internazionale zat Timisela
op de bank. In het Giuseppe Meazza
Abcoude
Voetbal werd Michael met de paple
pel ingegoten. De mannen in het gezin
waren altijd met voetbal bezig. Zijn
vader is op dit moment trainer bij
Geinburgia, zijn broertje speelt in de Dl
van AZ en scoort daar aan de lopende
band. 'Robert heeft ook drie jaar bij
Ajax gezeten, maar is via AFC bij AZ
beland. Omdat ik zelf altijd moet trai
nen en spelen, heb ik Robert bij AZ nog
nooit zien spelen. Dat vind ik best wel
jammer. Toen ik zelf een jaar of zeven
was, vonden mij ouders dat ik lid moest
worden van een club. Met twee vriend
jes ging ik naar Abcoude. Ik begon in de
E10, maar maakte al vrij snel de over
stap naar de El. Ik begon als rechtshalf,
maar de laatste twee jaar speelde ik al
in de verdediging. Toen ik een jaar of
