De week van Mauro Rosales
De dagen van Mauro Rosales waren half maart goed gevuld. De traditional tegen PSV, veel perscontacten met het oog op de
return tegen Internazionale, de reis naar Milaan, de lichte paniek om een vergeten haarband en tot slot spelen tegen veel
landgenoten in een gigantisch stadion in Milaan. Tijd om zich te vervelen had de Argentijnse Ajacied niet.
tekst Monique Janse
fotografie Louis van de Vuurst
Veel overleggen
Trainen is voor Mauro Rosales totaal geen
straf. Zeker niet als het een training vlak
voor een wedstrijd betreft. Dan benadert
de Argentijn de training als een echte wed
strijd. 'Ik ben dan heel geconcentreerd.
Meestal spelen we ook situaties waarin me
despelers zich als spelers van de komende
tegenstander opstellen. Het leukste tijdens
trainingen vind ik het passen en trappen,
maar ook het oefenen van het positie
spel staat me wel aan. Natuurlijk moet ik
ook veel overleggen met mijn medespelers,
omdat ik corners en vrije trappen neem.
Dan vraag ik aan Olaf, Klaas of soms aan
Nourdin wat ze willen. Hoog of laag, voor
de goal, een pass op koppers of, als de bal
dicht bij het doel ligt, een direct schot.'
Hoewel hij zegt trainen prima te vinden,
hobbelt hij bij looptrainingen veelal achter
aan. Dat is niet omdat hij het tempo niet
kan bijhouden, maar omdat hij daar liever
loopt dan vooraan. 'Ik pak de rest graag
op,' lacht hij luid met zijn armen wijd als
een boer die zijn kudde drijft. 'Ik wil de an
deren liever voor me zien. Bovendien kan je
achterin nog even met iemand praten.'
Nadat de te verwachte situaties zoveel mo
gelijk waren geoefend, stond op zaterdag
avond de wedstrijd zelf op het programma.
Tegenstander: PSV. 'Vroeger kon ik nog
weieens nerveus zijn voor een wedstrijd,'
verklapt Rosales. 'Maar tegenwoordig niet
meer. Toen dacht ik vooral aan hoe goed de
tegenstander wel was. Nu denk ik vooral
aan mijn eigen kwaliteiten en hoe goed wij
als team zijn. Natuurlijk mag je wel aan je
rivaal denken, maar je moet altijd je eigen
spel spelen.'
16 Ajax Magazine
