'Je moet gewoon voetballen. Als er iets gezegd moet worden, moet dat kun nen, maar je moet niet om de haverklap om de tafel gaan zitten met z'n allen' siteit waar je mee te maken krijgt. Er wordt bij Ajax op meer dingen gelet, waardoor je er zelf ook meer met je geest en je gedachten bij bent. Bij de trainingen wordt op alle details gelet. Bij Heerenveen ging dat anders. Daar stond ik vijf minuten voor de training op en dan ging ik naar de club. Trainen ging er meer op de automatische piloot. Hier ben je meer gefocust. Dit is leuker. Hier wordt meer gevraagd. Alles moet top zijn. Daar was het wat gemakkelij ker. Je kon het aan, je wist het allemaal wel. Dan dut je af en toe in. Daar krijg je hier geen kans voor. Ik voelde me Ajacied toen ik hier kwam. Ik kende natuurlijk wel al wat jongens van Jong Oranje. Daar heb je dan zeker in het begin wat meer contact mee. Sommigen kijken in het begin toch een beetje de kat uit de boom. Dat doe ik zelf ook. Het duurt altijd eventjes voordat ik los kom. Ik ben geen moment bang geweest dat ik niet mee zou kunnen. Als ik op een rijdende trein was gesprongen was het gemakkelijker geweest. Dan hoef je alleen maar je ding te doen en dan doe je mee. Nu moesten we meer doen om de boel aan de gang te krijgen. Dat vind ik een uitdaging. Daar loop ik ook niet voor weg. Ik heb het gevoel dat ik toch een voorsprong kan nemen van een half jaar, nu ik al in de winterstop ben geko men. We kunnen nu al proberen een stap te maken. Daarin speel ik zelf ook een rol, vind ik. Ik heb een duidelijke mening, die ik normaal gesproken niet onder stoelen of banken steek. Maar in het begin wilde ik ook niet gelijk als een betweter overkomen. Ik was net nieuw en dan moet je niet meteen van alles roepen. Je moet niet de hele tijd maar je mening verkondigen. Maar ik heb het idee dat iedereen er wel voor open staat. In het begin hebben Danny Blind en ik veel met elkaar gesproken. Ook buiten de training om. Persoonlijke dingen en het technisch/tactische verhaal kwamen aan de orde. Maar het moet natuurlijk ook geen praatclub worden. Je moet gewoon voetballen. Als er iets gezegd moet worden, moet dat kunnen, maar je moet niet om de haverklap om de tafel gaan zitten met z'n allen.' Het goede contact met de trainer had ook tot resultaat dat Huntelaar in de wedstrijd tegen Utrecht als nummer 10 moest spelen. Dat gebeurde op het moment dat Huntelaar nog op zijn eerste Ajax-goal wachtte. Het leek een sterk staaltje onbaatzuchtige team spirit. Een strategische afweging zegt Huntelaar niet te hebben gemaakt. Hij was ook niet bang dat er een precedent zou worden geschapen. Huntelaar: 'Nee, want je moet er zelf duidelijk over zijn. De trainer zei dat het eenmalig was. Ik heb gezegd dat ik dat voor het team best wilde doen. Als er op dat moment niemand anders is, lever ik mijn bijdrage op een ande re manier. Maar het is altijd duidelijk geweest dat ik in de spits het beste tot mijn recht kom. Dat ook andere spelers daar kunnen spelen staat daar los van. Ik zie het niet als concurrentiestrijd. Presteren moet je altijd, anders is je plek nooit veilig. Goed voetballen, zodat je het team kunt helpen.' Rozengeur en maneschijn Er is weinig veranderd in de instelling waarmee Huntelaar zijn liefde en zijn ambitie najaagt. Al sinds hij in Drempt lid werd van H&K is zijn toekomst altijd al meer geweest dan een ongewis avontuur. Zelfbewust is hij altijd ge weest. Bluf zonder kapsones. 'Ik was er altijd van overtuigd dat ik voetballer zou worden,' herinnert Huntelaar zich. 'Ik heb nooit serieus aan iets anders gewerkt. School deed ik erbij. En alle stappen volgden elkaar heel logisch op. Ik ben nergens echt ver baasd over geweest. Willem van Zeist, de trainer bij De Graafschap in de C- jeugd zei heel vaak: "Van deze selectie waarin je nu zit, halen maar twee spe lers het, of hooguit drie. Kijk nog maar eens goed om je heen." Ik dacht: dan hoef ik er alleen maar voor te zorgen dat ik bij die twee jongens zit, dus dat komt wel goed. Ik ben niet de enige die van die lichting is doorgekomen. Jhon van Beukering speelt bij De Graafschap, Jan Kromkamp bij Tottenham en Tim Bakens ging begin dit seizoen van De Graafschap naar RKC. 'Ik wil prijzen winnen. Iets belangrijks; iets om van te genieten... Een kampi oenschap. Iets in Europa, met Oranje, lijkt me ook fantastisch. Persoonlijke doelen heb ik wel al heel veel bereikt, vind ik. Het meest trots ben ik op mijn

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2006 | | pagina 23