Land van Ooit
De aftrap
De Spiegelzaal van het Amstel Hotel was van het begin tot het einde van de receptie zeer rijk gevuld.
Arie van Eijden kreeg ter gelegenheid van zijn Henk Kesler complimenteerde Arie van Eijden
afscheid een speciale editie van Ajax Magazine, met zijn werk voor de KNVB.
het 'Arie Magazine', uitgereikt door voorzitter
John Jaakke.
Michael van Praag sprak zijn voormalige directeur toe als commissaris van de Eredivisie CV en
maakte direct bekend dat Van Eijden zal toetreden tot de raad van commissarissen van de ECV.
Arie van Eijden merkte bij zijn afscheids
speech die toevallig net over Louis van Gaal
handelde, zijn oud-collega op. 'Louis is een
vriend van me,' sprak Van Eijden. Louis van
Gaal stemde daar - voor iedereen hoorbaar -
krachtig mee in.
Ter gelegenheid van het afscheid van Arie van
Eijden werden de door gasten gedane giften
aangeboden aan de Stichting vrienden van
de NSG/Special Olympics. Een week na
het afscheid was er al tienduizend euro
binnengekomen.
tekst Klaas Vos
Een van mijn Ajax-vrienden heeft familie wonen in Drenthe,
niet ver van Diever, waar Hans Wiegel woont. Niet zo lang
geleden betitelde Ayaan Hirsi Ali haar vermaarde en wel
bespraakte partijgenoot als inwoner van het Land van Ooit.
Als het om de integratie van moslims ging, leefde Wiegel niet
meer in de werkelijkheid, gesymboliseerd door zijn verblijf in
Diever. Daar kwam het zo ongeveer op neer.
In en zeker ook buiten onze club leeft al een tijdje de vraag of het spelen met buiten
spelers nog wel van deze tijd is. Het zou niet meer passen binnen de werkelijkheid
van het huidige voetbal. Spelen met buitenspelers is leven in het Land van Ooit.
Amsterdam is Diever geworden! Althans naar de opvatting van velen buiten en meer
deren binnen de club.
Nu is het waar dat de vraag gerechtvaardigd is of je als je geen buitenspelers hebt, dan
toch moet vasthouden aan het 4-3-3-systeem. Als je dan doet alsof, dan woon je zelfs
niet meer in Diever, maar in droomland.
Dat weet Danny Blind natuurlijk ook. Ik denk dat als hij bijvoorbeeld Pienaar en Boukhari
de wei instuurt, dat ze dan niet in een keurslijf gedrongen worden, maar moeten laten
zien dat je met de zijkanten altijd meer ruimte hebt. In combinatie met je medespelers
kun je die naar waar de situatie om vraagt, benutten. Maar een wedstrijd lezen is ook een
kunst, hem willen lezen een andere.
In voetbal gaat het onder andere om ruimte: ruimte zoeken, ruimte creëren, zodat een
doorbraak mogelijk is door de vijandelijke linies. Ja, voetbal is oorlog, zeker in die zin dat
je leren kunt van militaire strategieën.
Spelen met buitenspelers is daarom mijns inziens geen hardnekkig vasthouden aan een
verblijf in het Land van Ooit. Ik weet nog goed dat het in Van Gaals beginperiode gezegd
werd van het Ajax-spel toen. Maar met het binnenhalen van steeds meer prijzen verstom
de de kritiek. Nee, toen speeelden we zelfs 'modern'. Ik maak me sterk dat die kritiek er
ook al was in de zeventiger jaren.
Wie ik echt in het Land van Ooit vind leven? De supporters die om het hoofd van Jaakke
vroegen en vragen. Alsof daarmee Ajax uit de problemen - die zijn er zeker, dat ziet een
kind - raakt.
Die familie van mijn vriend uit de buurt van Wiegel komt soms naar de wedstrijden in de
ArenA. En soms is daar ook hun zoontje bij. Vind ik altijd een feest. Omdat je aan kinderen
nog kunt zien hoe je Ajax-supporter kan zijn. Natuurlijk ook teleurgesteld als we verloren
hebben. Maar nooit zeuren, kankeren. Altijd vol moed, optimistisch; blij erbij te mogen
zijn. En hartstikke tevreden als er gewonnen is met slecht spel.
Ik droom weieens dat de hele F-side vol met kinderen zit. Een vak vol ongeremd
kinderplezier en aanmoedigingen, ongecompliceerd en welgemeend.
Die droom zal vrees ik wel een Land van Nooit blijven.
Plezier in het vak.
januari 2006 9
