Jong Ajax 'Jong Ajax is de laatste stap naar het eerste elftal, dus iedereen is erg met zichzelf bezig. Daardoor is het teamverband soms weg' zet als laatste man en rechtsachter.' Als jeugdspeler van FC Utrecht trok Boakye wederom de belangstelling van Ajax. Ook scouts van Feyenoord, Vitesse en Heerenveen toonden interes se. 'Ik was natuurlijk vooral geïnteres seerd in Ajax, maar samen met mijn vader heb ik al die clubs met elkaar ver geleken. Ik vond het belangrijk dat mijn ouders ook achter mijn keuze zouden staan. Arnhem en Rotterdam vonden we allebei te ver, ik had bovendien geen zin om in een internaat of gastgezin te gaan wonen. Ik woon in Naarden en dan is Ajax een voor de hand liggende keus. En bovendien hebben ze een heel goede jeugdopleiding. Ik was ervan overtuigd dat ik bij Ajax een betere voetballer zou worden.' zat alleen nog een Marokkaanse jongen, ik was de enige van Afrikaanse afkomst. Maar ik zat op een christelijke school, dus ik werd gewoon geaccepteerd. Van discriminatie was gelukkig geen sprake.' Met zijn moeder was het contact de eerste jaren niet zo goed. 'We schreven elkaar af en toe brieven, maar spraken elkaar bijna nooit. Tegenwoordig bel ik haar haast elke dag. Gelukkig heb je van die speciale kaarten, zodat je voor vijf Teruggezet Emmanuel Boakye heeft zeker geen spijt gehad van zijn keuze voor de Toekomst. 'Ik heb eerst wel even een terugslag gehad. Ik moest vooral wennen aan het verschil in trainen. Bij Utrecht trainde ik onder Gert Plomp en Henk Vonk heel veel op kracht en conditie, bij Ajax waren de trainingen veel meer gericht op de bal en op techniek. Dat had ik niet verwacht. Het viel me tegelijkertijd mee euro een uur kunt bellen. Ik bespreek met haar alles wat ik meemaak, zij is een van de belangrijkste personen in mijn hart. Ze is betrokken bij alles wat ik doe. Alle keuzes die ik maak, maak ik ook in haar belang.' In Huizen waren de F-pupillen van Zuidvogels Emmanuels eerste kennisma king met clubvoetbal. Al snel toonde Ajax belangstelling voor de talentvolle speler, maar vader Boakye oordeelde dat het nog te vroeg was voor een vertrek naar Amsterdam. 'De jeugdopleiding is zwaar en moeilijk te combineren met school, dacht hij. Twee jaar later kwam FC Utrecht en ben ik daar naartoe gegaan. Ik ben begonnen bij de D-junio- ren en ik heb er uiteindelijk vier jaar gespeeld. In Utrecht heb ik me ont wikkeld als verdediger. Omdat ik fysiek sterker was dan de meeste van mijn leeftijdgenoten, werd ik meestal inge en tegen. Het heeft me in ieder geval gemotiveerd om alles uit mezelf te halen wat erin zit en ik geloof zeker dat ik bij Ajax een betere voetballer ben geworden.' Na twee jaar BI kwam Boakye te spelen in het hoogste elftal van de A-junioren van Ajax. Alles leek van een leien dakje te gaan, maar in zijn tweede seizoen bij de A-junioren werd hij door Danny Blind weer teruggezet naar de A2. 'Ik speelde dat seizoen deels in de Al, deels in de A2. Daar waren verschillende redenen voor. Het begon ermee dat ik te laat van vakantie terugkwam en dat had ik niet op tijd gemeld aan de trainer. In Ghana had ik problemen om met Nederland te bellen. Dat is daar anders toch? Ik zat in een dorp. Sommige trainers begrijpen dat, anderen niet. Het was wel een tegenslag voor me, ja, maar ik ben uit het dal gekropen met behulp van de mensen die wel vertrou wen in me hadden. En uiteindelijk ben ik toch doorgestroomd naar Jong Ajax.' Vorig seizoen was Emmanuel vastbe sloten om zich te bewijzen bij Ajax. 'Natuurlijk zou ik ook naar andere clubs kunnen gaan, maar ik wil echt sla gen in Amsterdam. Ik heb elke training en elke wedstrijd alles gegeven. Meer kun je niet doen. Uiteindelijk heeft dat zijn vruchten afgeworpen: in juni heb ik een contract getekend. Wat mijn sterke punten zijn? Ik heb van alles wel een beetje: ik ben kopsterk, snel, kan rede lijk goed voetballen. Eén op één ben ik bijna onverslaanbaar: het uitschakelen van een man is een van mijn beste pun ten. Alleen mijn linkerbeen en de com municatie kunnen beter. Als laatste man moet je aanwezig zijn, mensen neerzet ten en zorgen dat ze naar je luisteren. Op dat punt kan ik me nog verbeteren.' Even heeft Emmanuel al aan het grote werk mogen ruiken: in de met 4-1 gewonnen wedstrijd tegen Roda JC verving hij in de tachtigste minuut Nigel de Jong. Maar na de terugkeer van de geblesseerde Trabelsi in de A-selectie moet de jonge verdediger weer even pas op de plaats maken. Uit beeld verdwenen is Boakye nog niet: in de gewonnen thuis wedstrijd tegen FC Twente zat hij weer op de bank naast Danny Blind. 'Ik wil heel graag vast in het eerste komen, dat is mijn volgende doel. Daarnaast wil ik proberen steeds beter te worden en het maximale uit mezelf te halen. Dan zie ik wel waar ik uitkom. Ik hoop dat ik van Danny Blind de kans krijg. Ik kan alleen maar hopen en bidden. En natuurlijk goed presteren. In mijn droomcarrière speel ik eerst een hele tijd bij Ajax en ga ik daarna verder om hoog. De Engelse competitie, de Spaanse competitie... Ik geloof zeker dat ik het in me heb en zal er alles voor doen.'

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2006 | | pagina 37