Onvoltooid verleden
Voetbal als plicht, zo had Ton Blanker
het nooit bekeken en zo wilde hij het
niet ondergaan
gesproken, soms met misprijzen gezegd.
Tonnie Blanker weet wat hij wil. En
daarom zegt hij het ene jaar 'nee' tegen
Ajax wanneer die club beweert dat het
voor hem beter is om van west naar
oost te komen. En een ander jaar zegt
hij 'ja' op dezelfde vraag die iets weg
heeft van een gebod. Hij vindt zichzelf
klaar voor het nieuwe dat hem mogelijk
nog beter maakt dan hij al is.
De overgang naar een ander denken in
hetzelfde spel. Er wordt bij Ajax meer
van een voetballertje gevraagd dan
elders. Verantwoordelijkheid, bewust
wording van de noodzaak tot verbete
ring en het werken daaraan.
Erg wennen is het niet. Amsterdams
blijft voertaal en mentaliteit, makkelijk
zat. Omdat het voetballen lekker gaat,
is de aanpassing vanzelfsprekend. En op
de zondagmiddag helpt de vrijheid van
het veld hem aan het plezier dat zijn
fundament is. Energie te over.
Een daverende klap en een brommer
ongeluk. Tonnie Blanker is op zijn vijf
tiende uit de bocht gevlogen, tegen een
boom geklapt en ligt met twee gips-
omsloten gebroken ledematen vol ijzer
in het ziekenhuis. Gevangene van het
grote doemdenken rondom hem wordt
hij niet. De jongen sluit zijn oren voor
de orakels die brommen 'nooit meer
voetballen'; hij pompt energie in zijn
geest. Het helpt hem de grenzen van het
mogelijke te overschrijden. Sneller dan
het kan herstelt hij. Karakter en ge
drevenheid. Dat gevoegd aan het on-
tekst David Endt
fotografie George Verberne
miskenbare talent tillen hem omhoog
en terug naar het vaagomlijnde veld.
Doelpunten, kracht en een zekere
begaafdheid stuwen Tonnie Blanker tot
aan het eerste elftal.
Met het belofte-elftal van Ajax stormt
hij op een zoele Madrileense avond zijn
voetbal in Bernabeu. Avontuurlijk,
doortastend en snel, doelgericht. Veel
lukt en het oogt meesterlijk. Blankers
kwaliteitsgevulde lichaamstaal vult het
veld en omdat Bayern München open
lijk flirt met het talent ('Hoeveel moet
die jongen kosten?') slaat de deur naar
zowel een bindend contract als de
kleedkamer van Ajax 1 open.
Hunkerend naar slagzinnen vliegen de
media uit de bocht: 'De nieuwe Cruijff'
schreeuwen de koppen. Geschreven
door hen die geen verantwoordelijkheid
dragen. Tallozen babbelen inzichtloos
de tekst na. Blanker is een goede
voetballer, eentje met specifieke kwa
liteiten die hem tot een voltooid Ajacied
kunnen maken. Maar het etiket JC
is even ijdel als vrijheidsberovend.
Het kan zelfs jaloezie-opwekkend zijn.
Uit zijn eigen mond komen de domme
teksten niet, daarvoor is hij te veel
zichzelf. Maar Blankertje wordt er
tegen wil en dank mee geconfronteerd
en het wordt door anderen als een vals
wapen gebruikt.
De meedogenloosheid in de nieuwe
kleedkamer zal hem weieens leren wat
het betekent echt professioneel voetbal
ler te zijn.
De oppervlakkige aanpak zonder be
grip, inzicht of bredere belangstelling
voor wie die jongen nu eigenlijk is,
werkt niet. Niet bij hem die misschien
minder bravoureus Amsterdams is dan
de buitenkant laat vermoeden. Zijn vrij
heid brokkelt af. Voetbal als plicht,
zo had hij het nooit bekeken en zo
wilde hij het niet ondergaan. Hij die
de zwaarste tegenslag met onvoorstelba
re karakterkracht overwon, houdt het
na zijn beginnersseizoen voor gezien.
Hij scheurt zijn contract doormidden
en kiest voor zijn onafhankelijkheid.
Laverend tussen victorie en nederlaag op
weg naar het beetje vrijheid.
januari 2006 35
