De eerste!
AJAX - GO AHEAD 4-1 (2-0)
89. Nuninga 4-1
bron//Evert Vermeer
23 augustus 1964
Toeschouwers: 16.000
Scheidsrechter: Boogaerts
fljax: Hoogerman; Henk Tijm, Frits Soetekouw; Schaaphok,
Pronk, Muiier; Swart, Vesters, Siem Tijm, Nuninga,
Van Duivenbode
Go Ahead: Van Zoghei; Kanselaar, Thiemann; Hondelink, Warnas,
Somer; Lefering, Butter, Wijers, Ter Mos, Bühler
Vijf 'Beatles' in Liverpool: Bennie Muller (gitaar!), Theo van Duivenbode, Frits Soetekouw, Johan Cruijff en Ton Pronk.
Scoreverloop:
21. S. Tijm 1-0
35. S. Tijm 2-0
65. Lefering 2-1
66. Swart 3-1
Soetekouw: 'We dachten: "We zien het
wel." Ik kan me van die 5-1 in de mist
nog herinneren dat ik bij de vierde of
vijfde goal, een vrije trap van Henk
Groot, me omdraaide naar doelman
Gert Bals en zei: "Ik geloof dat we een
goal gemaakt hebben, want al die men
sen op de tribune juichen." En die
anekdote over Swart, die op een gege
ven moment het veld afliep omdat hij
dacht dat het rust was, dat hebben wij
niet eens gemerkt!'
Onrecht
'Zonder dat we het zelf beseften was
Ajax - ook internationaal - op dat
moment erg goed. Ondanks het feit dat
we in de volgende ronde uitgeschakeld
werden door Dukla Praag. Maar we
speelden daar ook erg goed, al verloren
we met 2-1. Ton Pronk had een on
gelukkig moment en veroorzaakte een
strafschop en ik raakte de bal verkeerd
zodat hij over Bals in het doel ver
dween. Iets wat kan gebeuren; als je
voetbalt maak je fouten. Maar zowel
Pronk als ik speelde een heel goede
wedstrijd.'
Trainer Michels dacht er blijkbaar
anders over. In de volgende competitie
wedstrijd, bij DOS, zette hij zowel
Pronk als Soetekouw naast de ploeg.
Soetekouw was daarover zo verbolgen
dat hij aan het eind van het seizoen
naar PSV vertrok. 'Als ik vind dat me
onrecht is aangedaan, ben ik heel
koppig. Ik kon bij Ajax blijven, maar
had er geen zin meer in. In de laatste
competitiewedstrijd wilde Michels me
weer opstellen, maar dat hoefde niet
voor mij. Ik heb mijn autorijschool
verkocht en verkaste naar PSV. Ik heb
er nooit meer met Michels over gespro
ken, maar we hebben desondanks altijd
een goede band gehad.'
Na een jaar Eindhoven keerde
Soetekouw terug naar zijn geliefde
Amsterdam, naar DWS. 'Dat was een
heel fijne tijd. Gezelligheid stond boven
aan, hoewel we er op het veld altijd
stonden. DWS was een meer volkse
club dan Ajax. Na iedere thuiswedstrijd
was het feest in het Olympisch Stadion.'
In 1975 stopte Soetekouw met voetbal.
Hij ging amateurclubs trainen en train
de midden jaren tachtig zelfs een
seizoen het eerste van AZ. Soetekouw:
'Ik was er assistent-trainer en hoofd
trainer Joop Brand werd ziek. Ik kreeg
dispensatie, maar - ondanks de goede
resultaten - slechts voor één seizoen.
Toen was het voor mij over.'
In 1980 begon hij samen met een
partner een assurantiekantoor. 'Later
werd het volledig mijn eigen bedrijf.
Het bestaat nog steeds, het is een echt
familiebedrijf. Mijn dochter en zoon
werken er, en een kleinkind. Ik ben
inmiddels 67, maar verricht nog veel
hand- en spandiensten. Het bedrijf
loopt goed, we kunnen nog meer per
soneel gebruiken, maar het is heel
moeilijk om echt goede buitendienst
medewerkers te vinden.' Van zijn
voetbalachtergrond heeft Soetekouw
nog altijd profijt. 'Iedereen kent nog
de naam Frits Soetekouw, van Ajax.
Dat is me in mijn maatschappelijke
loopbaan meer dan eens goed van pas
gekomen.'
De pechvogels (of: boosdoeners)
van Praag, Ton Pronk en Frits
Soetekouw, zien toe hoe het nu
nog goed gaat: doelman Gert Bals
heeft de bal klemvast.
januari 2006 33
