Met onder anderen Wim Suurbier, Barry Hulshoff en Johan Cruijff vormt Arie van Eijden een fantastische lichting jeugdspelers binnen Ajax wat moeite had met draaien en keren. Hij had een degelijke techniek en was sterk in de lucht,' zo omschrijft Barry Hulshoff zijn vroegere ploeggenoot. Datzelfde jaar haalt Van Eijden zijn hbs-diploma; met twee vijven, maar toch. Hij gaat werken bij de Amster- damsche Bank en zal later ook diploma's halen bij het Nima, het Nederlands Instituut voor Marketing. Semi-profcontract Bij Ajax krijgt Van Eijden een semi-prof contract: 2.600 gulden bruto per maand, plus honderd gulden per behaald punt in het tweede en tweehonderd in het eerste. In het eerste volledige seizoen van Rinus Michels als hoofdtrainer, 1965-1966, krijgt Van Eijden een kans. Zo doet hij in augustus mee in de openingswed strijd van de Reynoldstribune tegen Stoke City (5-3) - een aardig gegeven in het licht van de vele noviteiten die de bestuurder Van Eijden later in de Meer zou introduceren. Ajax staat aan het begin van een bloei periode. Gert Bals, Henk Groot en Co Prins zijn aangetrokken en Johan Cruijff zal dit seizoen definitief door breken. Arie van Eijden maakt dit seizoen zijn debuut in een officiële wed strijd van Ajax 1. Op 10 oktober 1965 speelt hij als vervanger van de gebles seerde Wim Suurbier in de thuiswed strijd tegen Sparta. Het is een gedenkwaardige wedstrijd. Tot grote ergernis van de toeschouwers en spelers van Ajax speelt Sparta bij zonder hard, helemaal nadat de Rotterdamse club halverwege de eerste helft via Charly Bosveld op voorsprong gekomen is. Ajax stormt vervolgens zeventig minuten lang richting Sparta- doelman Pim Doesburg, maar de keeper is onpasseerbaar. Verdedigers knallen de bal zonder dralen in de tribunes, en pakken de fysiek kwetsbare Ajacieden keihard aan. Ajax verliest, voor het eerst dat seizoen. In de wedstrijdverslagen komt de naam van debutant Van Eijden niet voor. De pers is vooral gefocust op de komende - voor het WK in Engeland in 1966 - belangrijke kwalificatie-interland tegen Zwitserland en kijkt (dus) naar de verrichtingen van de internationals. Het Ajax-publiek reageert zijn frustratie over het verlies af middels onschuldige (het gooien van zitkussens op het veld) en minder onschuldige acties: het ingooien van enkele ruiten van de Sparta-kleedkamer. Een half jaar later krijgt Van Eijden weer een kans. Een superieur Ajax is op weg naar de eerste landstitel onder Rinus Michels. ADO, net als Sparta in die jaren, een subtopclub, krijgt in de Meer ongenadig op de broek: 5-1. Van Eijden doet de hele wedstrijd mee. Deze keer verschijnt zijn naam wel in de wedstrijdverslagen, en we kunnen zijn spel op twee manieren interpreteren. De Volkskrant schrijft: 'In de 23e minuut maakt Aarts plaats voor Pas, een invaller die tegen de matige back Van Eyden, vervanger van de in de bekerwedstrijd tegen Go Ahead gebles seerde Suurbier, weinig uitrichtte.' Oké, een matige back, maar Pas kon wel weinig tegen Van Eyden uitrichten! Het Parool heeft geen kritiek op Van Eyden, maar heeft wel moeite met zijn naam: 'Invaller Van der Eyden op de plaats van rechtsachter Suurbier.' Eén troost: ook met de naam van Cruijff (Kruijff!) heeft de sportpers aanvankelijk moeite gehad. De rest van het seizoen speelt Van Eijden in het tweede. Hij vervult ook zijn mili taire dienstplicht. Daar gaat het in de zomer van 1966 mis. Hij voelt een prop in zijn keel en begint naar adem te hap pen. Zijn maten denken dat het een grap is, maar dat is het zeker niet: Van Eijden heeft een ingeklapte long. Hij wordt naar het ziekenhuis vervoerd, waar hij zes weken plat moet liggen. In het clubblad wordt hem beterschap gewenst: 'Adrie is een ijzer sterke jongen met een enorme wilskracht, die ook in zijn voetballen tot uiting komt. Heeft de dokter hem eenmaal weer geheel voor sportbeoefening vrij gegeven, dan twijfe len we er niet aan, of Adrie zal weer geheel terug komen. Ajax, zijn vere niging, zal hem daarbij niet in de steek laten.' Er is nog iemand die hem niet in de steek laat: Janna. Zij heeft Arie leren kennen in een dancing. Zij gaat vervol gens met vriendinnen op vakantie om bij terugkeer te vernemen dat Arie in het ziekenhuis ligt. Zij neemt contact op met zijn ouders en gaat hem opzoeken in het ziekenhuis. In deze moeilijke situ atie bloeit de liefde op, een hele pres tatie, ook al in de wetenschap dat Janna uit een echte DWS-familie komt. Arie herstelt, maar een paar maanden later gaat het weer mis met zijn long. Van Eijden in actie Hij wordt opnieuw geopereerd en ver- »ns het ttlem00i in Marl blijft - mede door complicaties als bloedarmoede en inwendige bloedingen - drie maanden in het ziekenhuis. Hij weegt nog maar 48 kilo. De dokter zegt hem dat voetbal op topniveau verleden tijd is. Arie wil daar niets van weten en doet zijn uiterste best om terug te komen. Maar Ajax is inmiddels een internationaal gewaardeerde club aan het worden en spelers als Barry Hulshoff en Wim Suurbier hebben zich voorbeeldig ontwikkeld. 'Ik had de aansluiting met de top niet meer,' zegt Van Eijden jaren later. Maatschappelijke carrière Andere zaken zijn belangrijker. In 1968 trouwt hij met Janna en hij reageert op een vacature als inspecteur bij de Shell. Hij gaat pompstations langs om het commerciële reilen en zeilen van de 'ben zinewinkeltjes' te controleren en te Aanvoerder van RCH in 1971 Staand vanaf links: Arie van Eijden, Henk van Ramselaar, Cock van Leeuwen, Ton Verschoor, Chris Croes, Nico Kesselaar. Gehurkt: Siem Bes, Piet van den Berg, Rob Groot, Ton Smit, Dick Meijer. december 2005 33

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2005 | | pagina 33