Met onder anderen Wim Suurbier,
Barry Hulshoff en Johan Cruijff vormt
Arie van Eijden een fantastische lichting
jeugdspelers binnen Ajax
wat moeite had met draaien en keren.
Hij had een degelijke techniek en was
sterk in de lucht,' zo omschrijft Barry
Hulshoff zijn vroegere ploeggenoot.
Datzelfde jaar haalt Van Eijden zijn
hbs-diploma; met twee vijven, maar
toch. Hij gaat werken bij de Amster-
damsche Bank en zal later ook diploma's
halen bij het Nima, het Nederlands
Instituut voor Marketing.
Semi-profcontract
Bij Ajax krijgt Van Eijden een semi-prof
contract: 2.600 gulden bruto per maand,
plus honderd gulden per behaald punt in
het tweede en tweehonderd in het eerste.
In het eerste volledige seizoen van Rinus
Michels als hoofdtrainer, 1965-1966,
krijgt Van Eijden een kans. Zo doet hij
in augustus mee in de openingswed
strijd van de Reynoldstribune tegen
Stoke City (5-3) - een aardig gegeven in
het licht van de vele noviteiten die de
bestuurder Van Eijden later in de Meer
zou introduceren.
Ajax staat aan het begin van een bloei
periode. Gert Bals, Henk Groot en
Co Prins zijn aangetrokken en Johan
Cruijff zal dit seizoen definitief door
breken. Arie van Eijden maakt dit
seizoen zijn debuut in een officiële wed
strijd van Ajax 1. Op 10 oktober 1965
speelt hij als vervanger van de gebles
seerde Wim Suurbier in de thuiswed
strijd tegen Sparta.
Het is een gedenkwaardige wedstrijd.
Tot grote ergernis van de toeschouwers
en spelers van Ajax speelt Sparta bij
zonder hard, helemaal nadat de
Rotterdamse club halverwege de eerste
helft via Charly Bosveld op voorsprong
gekomen is. Ajax stormt vervolgens
zeventig minuten lang richting Sparta-
doelman Pim Doesburg, maar de keeper
is onpasseerbaar. Verdedigers knallen de
bal zonder dralen in de tribunes, en
pakken de fysiek kwetsbare Ajacieden
keihard aan. Ajax verliest, voor het
eerst dat seizoen.
In de wedstrijdverslagen komt de naam
van debutant Van Eijden niet voor.
De pers is vooral gefocust op de komende
- voor het WK in Engeland in 1966 -
belangrijke kwalificatie-interland tegen
Zwitserland en kijkt (dus) naar de
verrichtingen van de internationals.
Het Ajax-publiek reageert zijn frustratie
over het verlies af middels onschuldige
(het gooien van zitkussens op het veld)
en minder onschuldige acties: het
ingooien van enkele ruiten van de
Sparta-kleedkamer.
Een half jaar later krijgt Van Eijden
weer een kans. Een superieur Ajax is op
weg naar de eerste landstitel onder
Rinus Michels. ADO, net als Sparta in
die jaren, een subtopclub, krijgt in de
Meer ongenadig op de broek: 5-1.
Van Eijden doet de hele wedstrijd mee.
Deze keer verschijnt zijn naam wel in de
wedstrijdverslagen, en we kunnen zijn
spel op twee manieren interpreteren.
De Volkskrant schrijft: 'In de 23e
minuut maakt Aarts plaats voor Pas,
een invaller die tegen de matige back
Van Eyden, vervanger van de in de
bekerwedstrijd tegen Go Ahead gebles
seerde Suurbier, weinig uitrichtte.'
Oké, een matige back, maar Pas kon wel
weinig tegen Van Eyden uitrichten! Het
Parool heeft geen kritiek op Van Eyden,
maar heeft wel moeite met zijn naam:
'Invaller Van der Eyden op de plaats van
rechtsachter Suurbier.' Eén troost: ook
met de naam van Cruijff (Kruijff!) heeft
de sportpers aanvankelijk moeite gehad.
De rest van het seizoen speelt Van Eijden
in het tweede. Hij vervult ook zijn mili
taire dienstplicht. Daar gaat het in de
zomer van 1966 mis. Hij voelt een prop
in zijn keel en begint naar adem te hap
pen. Zijn maten denken dat het een
grap is, maar dat is het zeker niet:
Van Eijden heeft een ingeklapte long.
Hij wordt naar het ziekenhuis vervoerd,
waar hij zes weken plat moet liggen.
In het clubblad wordt hem beterschap
gewenst: 'Adrie is een ijzer sterke jongen
met een enorme wilskracht, die ook in
zijn voetballen tot uiting komt. Heeft de
dokter hem eenmaal weer geheel voor
sportbeoefening vrij gegeven, dan twijfe
len we er niet aan, of Adrie zal weer
geheel terug komen. Ajax, zijn vere
niging, zal hem daarbij niet in de
steek laten.'
Er is nog iemand die hem niet in de
steek laat: Janna. Zij heeft Arie leren
kennen in een dancing. Zij gaat vervol
gens met vriendinnen op vakantie om
bij terugkeer te vernemen dat Arie in
het ziekenhuis ligt. Zij neemt contact op
met zijn ouders en gaat hem opzoeken
in het ziekenhuis. In deze moeilijke situ
atie bloeit de liefde op, een hele pres
tatie, ook al in de wetenschap dat
Janna uit een echte DWS-familie komt.
Arie herstelt, maar een paar maanden
later gaat het weer mis met zijn long. Van Eijden in actie
Hij wordt opnieuw geopereerd en ver- »ns het ttlem00i in Marl
blijft - mede door complicaties als
bloedarmoede en inwendige bloedingen
- drie maanden in het ziekenhuis.
Hij weegt nog maar 48 kilo. De dokter
zegt hem dat voetbal op topniveau
verleden tijd is. Arie wil daar niets van
weten en doet zijn uiterste best om
terug te komen. Maar Ajax is inmiddels
een internationaal gewaardeerde club
aan het worden en spelers als Barry
Hulshoff en Wim Suurbier hebben zich
voorbeeldig ontwikkeld. 'Ik had de
aansluiting met de top niet meer,' zegt
Van Eijden jaren later.
Maatschappelijke carrière
Andere zaken zijn belangrijker. In 1968
trouwt hij met Janna en hij reageert op
een vacature als inspecteur bij de Shell.
Hij gaat pompstations langs om het
commerciële reilen en zeilen van de 'ben
zinewinkeltjes' te controleren en te
Aanvoerder van RCH in 1971
Staand vanaf links: Arie van Eijden,
Henk van Ramselaar,
Cock van Leeuwen,
Ton Verschoor, Chris Croes,
Nico Kesselaar. Gehurkt: Siem Bes,
Piet van den Berg, Rob Groot,
Ton Smit, Dick Meijer.
december 2005 33