Kees de Ruiter, dat waren harde ver
dedigers. Maar meestal was het wel
gebaseerd op voetbal.'
Jij was intussen ook een heel behoorlijke
schoolleerling.
'Ze hebben mij thuis nooit hoeven sti
muleren om mijn schoolwerk te doen,
nee. Ik kon aardig leren. We woonden
inmiddels in Geuzenveld en ik zat op
het Overtoomse veld op het Cartesius-
lyceum. Ik ging 's ochtends met mijn
schooltas naar school en als ik moest
trainen, met name in de latere jeugd,
kwam een van mijn broers op de fiets
mijn schooltas halen en mijn voetbaltas
brengen en ging ik met de fiets door
naar Ajax. Dat was een uur fietsen.
Dan was het 's avonds een opgewarmde
maaltijd, en 's ochtends om zes uur ging
de wekker en ging ik mijn huiswerk
maken. Achteraf ben ik blij dat het er
bij mij niet is ingeslopen om vanwege
het voetbal de school de school te laten.
Ik speelde in de betaalde jeugdcom-
petitie, maar in die tijd, halverwege de
jaren zestig, moest je op zaterdagoch
tend nog naar school. Het is wel voor
gekomen dat er na school bij het
Cartesius een taxi voor de deur stond
om mij op te halen. Dat werd door Ajax
geregeld, zodat ik op tijd op het station
kon zijn. Direct na mijn eindexamen
kreeg ik mijn eerste semi-profcontract.
Ik heb toen meegespeeld in de openings
wedstrijd van de overdekte Reynolds-
tribune tegen Stoke City, als rechts
achter, met Barry Hulshoff als
voorstopper. Wat een feest was dat voor
mij. De Meer zat vol. Ik speelde dat
seizoen twee keer mee met het eerste,
toen moest ik in militaire dienst.
Na drie maanden klapte mijn long in.
Toen ik daarvan hersteld was, gebeurde
het weer. Alles bij elkaar heeft die long
me anderhalf jaar gekost. De mistwed-
strijd tegen Liverpool zou ik normaliter
gespeeld hebben en nog niet Barry,
maar ik lag op mijn ziekenhuiskamertje
naar de televisie te kijken. Toen ik
terugkwam, merkte ik dat ik de aanslui
ting gemist had. Of ik het zonder die
longziekte wél gehaald zou hebben,
kun je niet zeggen. Op dat moment
denk je van wel, maar het hangt natuur
lijk van zoveel toevalligheden af. Je bent
dan een tijdje boos, maar dat houdt een
keer op. Ik kreeg door dat ik me op het
maatschappelijke moest oriënteren en
na een paar keer solliciteren werd ik bij
mijn gedroomde werkgever Shell aan
genomen. "De Koninklijke"... Mijn
grootouders kenden iemand die daar
werkte en dat had me altijd geobse
deerd. Nadat ik nog een paar jaar in het
tweede gespeeld had, verkocht Ajax me
aan RCH voor het kapitale bedrag
van zesduizend gulden. De brief van
Jan Westrik, met wie ik later nog in het
bestuur gezeten heb, heb ik nog steeds.
Als semi-prof heb ik twee jaar bij RCH
gespeeld. We hadden de snelste verde
diging van Heemstede, kregen heel wat
penalty's tegen. Johan Neeskens was
er met zijn zeventien jaar de coming
man. Er was veel belangstelling voor
hem; ik heb hem een beetje richting
Ajax gepraat.'
Want Ajax was nog steeds je club.
'Natuurlijk. Dat blijft altijd. Na twee
jaar RCH vond ik dat ik het voetbal
niet meer kon combineren met mijn
werk bij Shell. Onze oudste dochter was
inmiddels ook geboren. Vier, vijf keer
per week trainen ging niet meer. Dus
ging ik lekker op zondagochtend bij
Ajax 3 voetballen. Voetballen was vanaf
dat moment puur hobby, al was het wel
een serieuze hobby.'
Ajax won in die periode de ene na de andere
Europa Cup. Toen jij in 1977 in het bestuur
kwam, was Ajax niet meer dat grote Ajax.
De club had nog wel de naam, maar niet meer
de daadkracht.
'Ajax had financieel niets overgehou
den aan die grote periode. We moesten
dus opleiden, blijven bouwen. Dat is
altijd zo geweest. Er konden geen
spelers verkocht worden als er geen
bijzondere baten waren. We moesten
dus creatief gaan nadenken over de
vraag hoe we de inkomsten structureler
konden maken. Ajax was afhankelijk
van de kaartverkoop. Speel je een keer
een slechte wedstrijd, dan blijven de
mensen de volgende keer weg en heb
je een strop. We hebben toen voor
het eerst een sponsormodel opgezet.
Samen met het bureau Inter Football
hebben we het gebruik van de naam,
het logo en het collectief van Ajax aan
geboden aan het bedrijfsleven ter com
municatie van hun eigen boodschap
pen. Mooi gezegd, maar niemand had
er ervaring mee. Via een advertentie
in Adformatie zijn we aan onze eerste
vier sponsors gekomen. Gall Gall,
Martinair, Citroën en Nuts, en kort
erna Neckermann. Vervolgens zijn we
dat gaan uitbouwen: businessplaatsen,
sky boxen, shirtreclame. In al die ont
wikkelingen liep Ajax voorop. Op de
meest gekke momenten vond overleg
met Inter Football plaats. Van Shell
kreeg ik de ruimte en de vrijheid omdat
ik mijn werk goed deed. Het was voor
Shell ook zo kwaad niet dat ik
Arie in de B-junioren: staand,
vierde van rechts.
december 2005 21
