Ajax kan Arie
nog niet missen
De heren media
De vaderlandse voetballiefhebber moet zich er
maar op instellen, dat van Ajax als trendsetter
voorlopig weinig meer te verwachten valt. Steeds
meer zal teruggegrepen gaan worden naar 'wat
vroeger al goed was'. De drastische afwijzing door
Arie van Eijden van het ambitieuze Pro Zone-pro
ject is daar een eerste indicatie van.
Jaap de Groot, De Telegraaf, 17-02-2001
Het is wel wennen voor Van Eijden. Ajax is net
meer de club die hij in 1994 verliet. Ajax is een NV
geworden, een beursgenoteerde onderneming met
158 voltijdaanstellingen, is verhuisd van buurtsta-
dion De Meer naar de evenementenkoepel van de
Amsterdam Arena, waar Ajax in een lint van kanto
ren, onder de tribunes, is gehuisvest. Het liefst doet
Van Eijden aan management by walking around,
maar daarvoor is hier conditie vereist, grapt hij.
Guus Valk en Guido de Vries, NRC Handelsblad, 20-08-2001
Directeur Arie van Eijden verklaarde vrijdagavond
dat 'ook een aantal cameramensen zich heeft mis
dragen'. We maken hem hoofd van het ballenhok
van het sportcomplex-voor-hooligans.
Frits Abrahams, NRC Handelsblad, 02-04-2002
Van Eijden zal op de knietjes moeten. Zeg me na,
Arie: 'Neem me niet kwalijk, Rafael, ik had beschei
denheid moeten betrachten. Je bent onze beste
voetballer. Als jij hier wilt blijven spelen, zullen wij
een gat in de lucht springen. Mag meneer
Beenhakker nu alsjeblieft een tegenvoorstel doen?'
Henk Spaan, Het Parool, 25-01 -2003
Verder mag het vanuit hun respectievelijke verant
woordelijkheid (financiën/techniek) best wat vaker
stormen tussen Van Eijden en Beenhakker. Zwelgen
in zelfgenoegzaamheid zal de dood in de pot beteke
nen voor Ajax.
Valentijn Driessen, De Telegraaf, 26-04-2003
Hebben de verschillen in de top iets te maken met
de prestaties van de beide elftallen? Duidelijk is dat
algemeen directeur Arie van Eijden bij Ajax een gro
tere rol kan spelen dan zijn tegenvoeter bij PSV, Rob
Westerhof. Zonder technisch directeur en met zowel
een trainer als bestuur met weinig 'dienstjaren', is
er minder tegenwicht voor Van Eijdens invloed.
Peter van Lonkhuyzen, Management Team, 08-04-2005
tekst Johan Derksen
Via de serie 'Anno' in Voetbal International
verneem ik regelmatig dat ex-ploeggenoten
overleden zijn en overal in het land nemen
mensen afscheid. Jongens met wie ik ben
opgegroeid in het betaald voetbal. Nu stopt
Arie van Eijden er weer mee. Ik word er niet
vrolijk van, want mijn eind is intussen ook in
zicht. Ik ken Arie intussen veertig jaar. Ik
weet niet of hij het zich nog herinnert, maar
we hebben elkaar voor het eerst ontmoet in
het gemeentehuis van Goor, diep in
Tukkerland. Een lokale voetbalclub, ik weet
niet meer of het GFC of Hector was, had iets
te vieren en organiseerde een jubileum wed
strijd tussen Go Ahead en Ajax. De trainers
Frantisek Fadrhonc en Rinus Michels stuur
den echter niet hun complete eerste elftallen
de provincie in, maar deden vooral een
beroep op de wisselspelers en wat jeugdige
talenten. Midden jaren zestig was dat voor de
burgemeester van Goor een reden om beide
elftallen voor de wedstrijd op het gemeente
huis te ontvangen. Daar ontmoette ik Arie
van Eijden voor het eerst. Michels had hem
met Heinz Stuy, Arie Haan, Günther de
Haan, Johnny van Wensveen, Barry Hulshoff
en Ruud Suurendonk naar Twente gestuurd.
Als speler van Go Ahead waren Jan Rorije,
André van der Ley, Oekie Hoekema, Henk
Kanselaar, Adrie Steenbergen en Ger
Veerman mijn ploeggenoten. En er werd een
nieuwe keeper getest. Deze Jan Prevoo kwam
uit Amsterdam, tekende geen contract in
Deventer, maar ik zie hem nog regelmatig.
Hij is de vriend van de ex-vrouw van Kees
Jansma. Small world.
Arie en ik hadden blijkbaar als voetballers
hetzelfde niveau, want later kwam ik hem
weer tegen in de Eerste Divisie. Hij als stoere
verdediger van RCH uit Heemstede, met
een piepjonge Johan Neeskens voor zich, ik
als linksback van Cambuur tussen de routi
niers Rob van Heeswijk, Hennie Weering en
Pier Alma.
Dertig jaar geleden ontmoette ik hem
opnieuw. Nu als journalist van Voetbal
International, terwijl Arie bij Ajax leerling
bobo was. Hij was later goud waard als souf
fleur van Ton Harmsen. Deze ongelikte beer,
met een klein hart, beschikte over weinig
kennis van zaken, maar dankzij de coaching
van Arie bleef hij overeind. Verder maakte
Arie zich verdienstelijk door in alle uithoeken
van de wereld voor een Wiener schnitzel te
zorgen, want de Ajax-voorzitter was geen
avontuurlijke eter. Ondanks zijn veilige baan
bij Shell trad Arie toch als manager in dienst
bij Ajax, waardoor Harmsen zijn baas werd.
En bepaalde mensen moeten nooit je baas
worden. Arie liet zich opstoken toen de voor
zitter van de lastige Johan Cruijff afwilde en
lekte off the record belastende informatie en
uiteindelijk smeerde de FIOD hem een ver
oordeling aan en werd hij geroyeerd door
Ajax. Ik heb dat nooit begrepen, maar ik
weet wel dat het Arie tot diep in zijn hart
heeft gekrenkt.
Als directeur betaald voetbal speelde Arie een
rol. Hij was Arie niet meer, maar maakte
zichzelf wijs dat er bij die functie een bepaal
de houding hoorde. Hij ging ook anders pra
ten. Het sappige Amsterdamse accent maakte
plaats voor de hete aardappel. Zodra je
alleen met hem was, gedroeg hij zich gelukkig
weer normaal. Ik heb nooit kunnen wennen
aan de Arie die op de televisie stond te bral
len als een VVD-politicus. Het moet zijn
mooiste overwinning zijn geweest, toen Ajax
hem rehabiliteerde en vervolgens aanstelde
als algemeen directeur. Dat gunde ik hem van
harte, maar ook dat heb ik nooit begrepen.
De laatste jaren werd Arie gelukkig weer
zichzelf. Een spontane Ajacied die de dage
lijkse problemen met een gezonde dosis
humor te lijf ging. Ik weet niet of hij weg wil
of moet, dat is ook niet relevant. Ik weet
alleen dat Ajax zijn kennis zal missen. Arie
beschikt over een schat aan ervaring in het
topvoetbal. Zijn opvolger zal ongetwijfeld
het wagenwiel uitvinden in De ArenA, terwijl
de vakman met het Ajax-hart op de golfcour
se staat. Ik begrijp best dat je er ooit een punt
achter moet zetten, maar Ajax kan Arie op
dit moment nog niet missen. Je kunt niet
ongestraft het kloppend hart uit Ajax rukken.
Arie en ik begrijpen dat wel, maar wij lopen
dan ook al ruim veertig jaar mee.
In het Ajax-team werd rechtsback Suurbier goed
vervangen door de jeugdige Van Eijden.
Dieted Molanus, Het Vrije Volk, 11-10-1965
Van Eijden was een van de architecten van het
Sport7-project. Dat wordt nu gezien als een flop,
maar het project mislukte vooral omdat het de tijd
vooruit was.
Ted van Leeuwen, Voetbal International, 2000
12 ARIE Magazine