Op het moment dat ik Arie ontwaarde, wist ik dat Ajax er was Vajpflafriffldajjen 'Daar ben ik heel simpel in' Van de voorzitter Een glossy magazine voor iemand die diep in zijn hart eigenlijk hele maal niet glossy wil zijn en is. U leest in dit blad vele verhalen over Arie van mensen die hem uit allerlei hoofde goed kennen. De rode draad die daar doorheen loopt is dat Arie liever gewoon doet dan gek. En zo ken ik hem ook. Voor Arie geen bombarie, maar liever een gezellige avond met vrienden en oude gabbers, blokje kaas en een glaasje. Dol op zijn familie en trouw als een hond. De mens Arie, zoals hij graag wil zijn. In de afgelopen twee jaar dat ik voorzitter was heb ik ook die kant van Arie leren waarderen. Als er even niets zakelijks was, het werk ver weg, en geen wolken aan de lucht, ontspande Arie zich en dat waren goede momenten. Uiteraard heb ik Arie voornamelijk leren kennen als de algemeen direc teur van Ajax. Als ik hem zou moeten typeren zou ik zeggen: een man die zijn zaken uitstekend op orde heeft. Arie was van veel op de hoogte. Dreigde hij iets te missen, dan zorgde hij wel dat hij snel geïnformeerd was. Een fabuleuze dossierkennis over percentages, gedetailleerde afspraken etc. uit overeenkomsten schudde Arie achteloos uit zijn mouw. Ik vroeg mij weieens af hoe hij dat allemaal bijhield. Gewoon hard werken, is mijn conclusie, Arie las zelfs de stukken in bad. Arie moest ook wel, want delegeren is niet zijn sterke punt. Vertrouwen is goed, maar controle is beter is zo'n beetje zijn motto. Op een of andere manier had hij alles in de gaten en hij wist dat wij dat wisten. Innerlijk had hij daarover veel plezier. Twee jaar hebben Arie en ik met elkaar samengewerkt. Ik kijk daar met een goed gevoel op terug en ik weet dat hij dat ook doet. In een ontspannen moment spraken wij laatst over onze samenwerking. We kwamen tot de conclusie dat we elkaar op de momenten waarop dat moest de ruimte lieten. Respect zou je dat vroeger noemen. Wat mij vooral bijstaat, is dat Arie een reële kijk op dingen heeft met oog voor de positie van de ander. Daarbij komt dat hij een feilloos gevoel voor verhoudingen en de realiteit daarvan heeft. Gelukkig komen al deze eigenschappen uitvoerig in dit blad aan de orde. Een blad dat gemaakt is voor iemand die met succes zijn schouders weer onder zijn club heeft gezet. Voor de buitenwacht misschien bijzon der, maar Arie zou zeggen: 'Daar ben ik heel simpel in.' Bedankt Arie, en we hopen datje van dit blad zult genieten. John Jaakke tekst //Michael van Praag Ik kende Arie natuurlijk al veel langer, maar het was nooit veel meer dan een wel gemeend 'hallo' in de bestuurskamer of de kantine van de Meer. Het overlijden van mijn vader bracht daar echter verandering in. Er was, voorafgaand aan de crematie, een bijeenkomst georganiseerd bij Pia in de tuin. Natuurlijk was er ook een uitge breide delegatie van Ajax aanwezig. Ik wil niemand tekortdoen, maar op het moment dat ik Arie in de zonovergoten tuin ontwaarde, wist ik dat Ajax er was..., dat het goed was en ik schoot vol. Ik kan dat moment niet meer uit mijn hoofd krij gen en wil dat uiteraard ook niet. Het verklaart echter wel mijn onverwoest bare band met Arie. Ik weet haast zeker dat hij zich dat zelf niet realiseert en dat komt wellicht weer doordat ik het hem nooit zo heb laten blijken. Arie was er met zijn rustige, behulpzame en vriendelijke woorden. Ook hij was erg verdrietig, want hij kende mijn vader immers ook zo goed. Toen was het er nog, dat Ajax-familiegevoel en Arie zorgde daarvoor. Er was politie-escorte en naast de kist ston den oud-spelers die onder voorzitterschap van mijn vader, begin jaren zeventig de Europa Cup drie keer naar Amsterdam had den gehaald... Onvergetelijk. Arie is altijd die warme oer-Ajacied gebleven en ik respecteer hem niet alleen als mens en vader, inmiddels zelfs grootvader, maar juist vanwege het feit dat hij zichzelf altijd voor zijn club heeft opgeofferd. Dat beseffen slechts weinig mensen, maar er zijn heel veel personen die zich Ajacied noemen, die daar een voorbeeld aan zouden kunnen nemen! Ik had het geluk als voorzitter aan te mogen treden toen hij directeur algemene zaken was. Groenzoeter die ik was, kon ik op hem leunen en hij wees me de weg binnen de club en de KNVB. Daar heb ik heel veel aan gehad. Samen hebben we begin jaren negen tig aan de wederopbouw van Ajax gewerkt. We vormden een goed team. 10 ARIE Magazine

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2005 | | pagina 10