Op het moment
dat ik Arie ontwaarde,
wist ik dat Ajax er was
Vajpflafriffldajjen
'Daar ben ik
heel simpel in'
Van de voorzitter
Een glossy magazine voor iemand die diep in zijn hart eigenlijk hele
maal niet glossy wil zijn en is. U leest in dit blad vele verhalen over Arie
van mensen die hem uit allerlei hoofde goed kennen. De rode draad die
daar doorheen loopt is dat Arie liever gewoon doet dan gek. En zo ken
ik hem ook. Voor Arie geen bombarie, maar liever een gezellige avond
met vrienden en oude gabbers, blokje kaas en een glaasje. Dol op zijn
familie en trouw als een hond. De mens Arie, zoals hij graag wil zijn.
In de afgelopen twee jaar dat ik voorzitter was heb ik ook die kant
van Arie leren waarderen. Als er even niets zakelijks was, het werk ver
weg, en geen wolken aan de lucht, ontspande Arie zich en dat waren
goede momenten.
Uiteraard heb ik Arie voornamelijk leren kennen als de algemeen direc
teur van Ajax. Als ik hem zou moeten typeren zou ik zeggen: een man
die zijn zaken uitstekend op orde heeft. Arie was van veel op de hoogte.
Dreigde hij iets te missen, dan zorgde hij wel dat hij snel geïnformeerd
was. Een fabuleuze dossierkennis over percentages, gedetailleerde
afspraken etc. uit overeenkomsten schudde Arie achteloos uit zijn
mouw. Ik vroeg mij weieens af hoe hij dat allemaal bijhield. Gewoon
hard werken, is mijn conclusie, Arie las zelfs de stukken in bad. Arie
moest ook wel, want delegeren is niet zijn sterke punt. Vertrouwen is
goed, maar controle is beter is zo'n beetje zijn motto. Op een of andere
manier had hij alles in de gaten en hij wist dat wij dat wisten. Innerlijk
had hij daarover veel plezier. Twee jaar hebben Arie en ik met elkaar
samengewerkt. Ik kijk daar met een goed gevoel op terug en ik weet
dat hij dat ook doet. In een ontspannen moment spraken wij laatst over
onze samenwerking. We kwamen tot de conclusie dat we elkaar op
de momenten waarop dat moest de ruimte lieten. Respect zou je dat
vroeger noemen.
Wat mij vooral bijstaat, is dat Arie een reële kijk op dingen heeft met
oog voor de positie van de ander. Daarbij komt dat hij een feilloos
gevoel voor verhoudingen en de realiteit daarvan heeft. Gelukkig komen
al deze eigenschappen uitvoerig in dit blad aan de orde.
Een blad dat gemaakt is voor iemand die met succes zijn schouders
weer onder zijn club heeft gezet. Voor de buitenwacht misschien bijzon
der, maar Arie zou zeggen: 'Daar ben ik heel simpel in.'
Bedankt Arie, en we hopen datje van dit blad zult genieten.
John Jaakke
tekst //Michael van Praag
Ik kende Arie natuurlijk al veel langer,
maar het was nooit veel meer dan een wel
gemeend 'hallo' in de bestuurskamer of de
kantine van de Meer. Het overlijden van
mijn vader bracht daar echter verandering
in. Er was, voorafgaand aan de crematie,
een bijeenkomst georganiseerd bij Pia in
de tuin. Natuurlijk was er ook een uitge
breide delegatie van Ajax aanwezig. Ik wil
niemand tekortdoen, maar op het
moment dat ik Arie in de zonovergoten
tuin ontwaarde, wist ik dat Ajax er was...,
dat het goed was en ik schoot vol. Ik kan
dat moment niet meer uit mijn hoofd krij
gen en wil dat uiteraard ook niet.
Het verklaart echter wel mijn onverwoest
bare band met Arie. Ik weet haast zeker
dat hij zich dat zelf niet realiseert en dat
komt wellicht weer doordat ik het hem
nooit zo heb laten blijken. Arie was er met
zijn rustige, behulpzame en vriendelijke
woorden. Ook hij was erg verdrietig,
want hij kende mijn vader immers ook
zo goed.
Toen was het er nog, dat Ajax-familiegevoel
en Arie zorgde daarvoor.
Er was politie-escorte en naast de kist ston
den oud-spelers die onder voorzitterschap
van mijn vader, begin jaren zeventig de
Europa Cup drie keer naar Amsterdam had
den gehaald... Onvergetelijk.
Arie is altijd die warme oer-Ajacied gebleven
en ik respecteer hem niet alleen als mens en
vader, inmiddels zelfs grootvader, maar juist
vanwege het feit dat hij zichzelf altijd voor
zijn club heeft opgeofferd. Dat beseffen
slechts weinig mensen, maar er zijn heel veel
personen die zich Ajacied noemen, die daar
een voorbeeld aan zouden kunnen nemen!
Ik had het geluk als voorzitter aan te mogen
treden toen hij directeur algemene zaken
was. Groenzoeter die ik was, kon ik op hem
leunen en hij wees me de weg binnen de club
en de KNVB. Daar heb ik heel veel aan
gehad. Samen hebben we begin jaren negen
tig aan de wederopbouw van Ajax gewerkt.
We vormden een goed team.
10 ARIE Magazine