Onvoltooid verleden
Leiderschap in woord en gebaar
was niet aan Henning Jensen besteed.
Zijn leiderschap begon in balbezit en
eindigde met het afstaan van die bal
tekst David Endt
fotografie George Verberne
Borussia Mönchengladbach. Bij de
'Veulens' trok hij de schijnwerpers naar
zich toe met fraaie langgerekte dribbels
vanaf de vleugel. Met een intuïtieve intel
ligentie wanneer het op combineren aan
kwam en met scorend vermogen, vooral
met zijn landgenoot Alan Simonsen. Een
briljant koppel waarvan de componen
ten net zo sterk verschilden als dat zij
elkaar aanvulden. De loom ogende maar
onstuitbare versnelling van Jensen,
de felle activiteit van Simonsen. Het
doel jagen van Alan en het in gratie
gedrenkte lengtepasseren van Henning.
Als Houdini ontsnappend aan de kete
nen van de verdedigers.
traag, op het juiste moment aanzettend
en de tegenstander ter plekke latend. In
zijn passes lag de diepe kwaliteit die de
vrucht is van gave en jarenlang edele
arbeid. Henning Jensen was een luxe
bezit, maar zijn inbreng kwam wezenlijk
niet verder dan zijn specifieke terrein.
Eenmaal aan de bal nam persoonlijkheid
en raffinement bezit van hem. Met de
bal elders, was hij ver weg van het spel
en dat stelde enigszins teleur, want de
topper was niet alleen naar de Meer
gelokt om mooi te voetballen maar ook
om het elftal een diepe impuls te geven.
Leiderschap in woord en gebaar. Dat
was niet aan de zwijger besteed. Zijn lei
derschap begon in balbezit en eindigde
met het afstaan van die bal.
Mogelijk dat hij in een eerdere fase van
zijn loopbaan de extra impuls wel had
gegeven. Maar hij kwam uit het Madrid
van warme middagen vol siësta en zoele
avonden vol zoet leven met wedstrijden
in Latijnse cadans. Hij voelde wel dat
de aard van Ajax in technische zin bij
hem hoorde, maar de verlangde vurige
ambitie en winsthonger was in Madrid
gebleven.
Henning Jensen hoorde tot de beste spe
lers van zijn generatie. Een volbloed aan
valler die van een onaanzienlijk clubje uit
het Deense land de reuzenstap maakt
naar een internationaal hooggequoteerde
Duitse club. Van Norresundby naar
Het verbaasde niemand dat Real Madrid
het oog op de stilist liet vallen. Wanneer
in Bernabeu Jensens kousen naar bene
den gingen, kon er worden genoten.
De vlagen van elegante voetbalkunst
waren onvoldoende om het Amster
damse publiek, hongerig naar meer dan
liflafjes, te laten watertanden. Men ver
langde meer drift en substantie van
de zwijger. Lui of flegmatiek, loom of
nonchalant?
Ajax-jaar 1 voltrok zich naar gematigde
tevredenheid. En met goals, zij het in
beperkte mate.
Toen Jensen in zijn tweede jaar, nu vaker
als vormgever achter de aanval, het
seizoen met slechts één doelpunt je
afsloot, sloop hij verder terug naar het
noorden, terug naar Denemarken. Net
zoals hij dagelijks na de trainingen op
kousevoeten terugsloop naar de passend
kalme Tobias Asserlaan in Diemen, waar
hij woonde met zijn vrouw Ulla en
de kindertjes Suzanne en Michael. Alleen
daar werd op mooie momenten een
andere Henning Jensen zichtbaar. Buiten
zicht een ander mens: uitbundig en gevat.
Een paar mooie whisky's maakten
de late avonden hilarisch, het zwijgen
werd luidkeels verbroken. Zoals hij kon
voetballen schaterde hij: bevlogen, onbe
rekenbaar en onstuitbaar.
Eindelijk doorgrondelijk.
november 2005