november 2005 17
Leerproces
Een dag na zijn optreden in het tweede van Ajax keek hij
vanaf de tribune toe hoe het eerste zich verweerde tegen
ADO. Hij bekeek het duel niet alleen. 'Mijn vrouw Nuria
was mee. Zij houdt van voetbal. Nog voordat ik haar
leerde kennen, kocht ze weieens een kaartje voor een wed
strijd van Celta de Vigo. Twee jaar terug zijn we
getrouwd.' Nuria kon net als Juanfran haar ogen de
laatste minuten niet geloven. Ajax verspeelde een 2-0
voorsprong. 'Ongelooflijk, wat een slecht einde van de
wedstrijd,' blikte Juanfran terug. 'Maar het is typisch
voor een jong team. Ajax bleef aanvallen en is het niet
gewend dat er dan nog twee goals vallen. Dit past natuur
lijk wel in het leerproces.'
Een kus voor de dierbaren
Keek hij op woensdag nog toe vanaf de tribune, de zaterdag erna zat Juanfran op de
bank voor de competitiewedstrijd tegen Roda JC. Een kwartier voor tijd mocht hij
zijn trainingsjas uitdoen en de geblesseerd geraakte Wesley Sneijder vervangen.
Met een geslagen kruisje en een kus op zijn vinger stapte hij voor de tweede keer die
week het veld op. 'Ik doe altijd hetzelfde ritueel als ik het veld opkom, dat is bijge
loof. Het heeft niets met God te maken, maar alles met bekenden van mij die zijn
overleden. Ik kijk even naar boven en gooi een kusje naar ze toe.'
De wedstrijd verliep voor Ajax verheugend eenvoudig. 'Het was een redelijke partij
van ons. Het ging ook gemakkelijk, al speelden we niet heel erg goed. Belangrijk
waren de drie punten die het duel opleverde.'
