Maradona
Religie
Juniors en tegelijk Nederlands met
iemand aan de telefoon. Ze is de tolk
van Maradona en wijkt niet van zijn
zijde. Als ze het gesprek heeft beëin
digd, vertel ik haar wie ik ben, wat ik
zojuist tegen Maradona heb gezegd,
dat ik vrees dat hij het niet heeft begre
pen en dat hij vermoedelijk denkt dat
ik zo'n verdwaasde fan ben die een leuk
boekje voor hem heeft gekocht.
Ze snapt mijn probleem, gaat naar
Maradona en vertelt mijn verhaal.
Hij knikt, hij had het blijkbaar toch
begrepen, geeft mij opnieuw een hand,
zegt nogmaals 'muchas gracias' en
praat verder met Basile.
Doodmoe maar voldaan sta ik in de
gang voor me uit te blazen. Plotseling
realiseer ik me dat ik met mijn telefoon
filmpjes kan maken en ik maak er
meteen ook een paar. Te snel en on
gecontroleerd, naar later zal blijken.
Maar Maradona staat er wel op. En ik
ook. Voor het geval iemand mij niet
zou geloven.
Dan word ik op mijn schouder getikt.
Mike Tyson. Of ik wil opdonderen,
ik heb hier niets meer te zoeken. Ik zeg
dat ik op de teammanager van Ajax
wacht. Met dreigender stem en zijn
gezicht een centimeter van het mijne
herhaalt hij het verzoek. Dus verlaat ik
de ruimte met tamelijk gezwinde spoed.
Bij de deur komt David bij me.
'Gelukt?' vraagt hij. Ik glunder en pak
zijn hand. 'Man! Je hebt geen idee hoe
gelukkig je me hebt gemaakt.'
Als Ajax en Boca Juniors aan de warm-
ing-up beginnen, komt ook Maradona
het veld weer op. Opnieuw breekt de
waanzin uit en wordt hij belaagd door
fotografen. Op de middenstip zingt
de Amsterdamse volkszanger Wolter
Kroes "k Heb de hele nacht liggen
dromen'. Maradona klapt ritmisch met
hem mee. Op de schermen verschijnen,
met muziek van Opus, de fameuze
beelden uit 1989 van een jonglerende
Maradona, voorafgaand aan de halve
finale van de UEFA Cup tussen Bayern
München en Napoli. 'Live is life, na na
na na na!' Spelers van FC Porto en
Arsenal, zoals Vitor Baia, Helder
Postiga, Lisandro, Fredrik Ljungberg,
Robert Pires en José Reyes, komen
naar Maradona toe en willen met hem
op de foto. Thierry Henry komt hem
zelfs zijn shirtje brengen, Arsène
Wenger geeft hem een hand en knikt
respectvol met het hoofd. En zo gaat
dat door totdat Ajax - Boca begint.
Maradona zit tijdens dat duel op de
bank naast de trainers en wisselspelers
en leeft intens mee. Voortdurend staat
hij op en laat hij blijken dat hij een
actie mooi vindt, dat een bal anders
had moeten worden gespeeld of dat hij
het niet eens is met de arbitrage.
Alles wat hij doet, is te volgen op de
schermen, het publiek dat wordt getrak
teerd op een extra voorstelling houdt de
extase vast tot ver na de prijsuitreiking.
Achter het stuur op weg naar huis zit ik
dromerig te filosoferen. Ik voel mij als
een kind zo blij, een grote wens van mij
is in vervulling gegaan. Tegelijkertijd
zie ik het gevaar in van mijn grenzeloze
adoratie. En niet alleen van die van mij.
Voetbal bereikte vanavond de status
van religie. Niet dat Jezus of
Mohammed ooit hebben gevoetbald,
er zijn nochtans geen beelden van
bewaard gebleven. Maar zij moeten een
vergelijkbare aantrekkingskracht heb
ben gehad en hebben die blijkbaar nog
steeds, ook al zijn ze al eeuwen niet
meer lijfelijk onder ons en hebben ze
een andere boodschap dan Maradona.
Het is de vraag of Maradona über
haupt een boodschap heeft. Maradona
is geen profeet, Maradona is slechts een
voetballer. Een ex-voetballer zelfs, die
er een bedenkelijke levenswandel op
heeft nagehouden. Maar denken aan
hem bezorgt volgelingen nog altijd
gevoelens van eindeloos geluk. Hij
wordt verheerlijkt en op een voetstuk
geplaatst waarvan hij nooit zal afval
len, al doet hij nog zo zijn best.
Wat moet dat in godsnaam worden als
hij nog eens dood gaat.
oktober 2005 67
