aantal vraagt Maradona met viltstift een handtekening te zetten op de came ra. De vedette doet het zonder bezwaar, hij is gewend aan gekte. Het pande monium houdt pas op als hij tegen het einde van de rust opstaat en de trap afdaalt naar de kleedkamer van Boca Juniors. Muchas gracias Even later zie ik dat ik een oproep heb gemist. 'David', zegt mijn scherm pje. Ik vloek. En bel meteen terug. David vraagt waar ik ben. 'Op de perstribune,' antwoord ik. 'Kom nü naar beneden, naar de ingang van de kleedkamers,' zegt hij, 'kan ik mis schien iets regelen.' 'Ik kom!' schreeuw ik, voel dat mijn hart een paar slagen laat lopen en dat er een straaltje spuug uit een mondhoek druipt, sprint naar beneden, ga net niet onderuit op de trap, stoot mijn hoofd tegen een muur, voel een keer of zes of mijn boek nog in mijn jaszak zit en ben dertig seconden na Davids telefoontje bij de ingang van de kleedkamers. David is net zo'n voetbaldier als ik, hij kent het gewicht van mijn droom. Ik volg hem. Ik praat, maar ik heb geen idee wat ik zeg. Het lijkt of ik bijkom uit een narcose. Van ver weg komen geluiden die ik niet kan plaatsen. De muren bewegen, de vloertegels nog aandacht voor ze. Iedereen kijkt naar de schermen waarop Maradona en zijn gevolg live worden gere gistreerd. Ook de trainers en wisselspe lers van de Engelse en Portugese clubs hebben slechts oog voor Maradona. Tientallen fotografen die achter de doelen zitten, verlaten hun post en sprinten dwars over het veld naar het hoge bezoek. Wat zou je nog interesse voor Arsenal en FC Porto als God zelf de tabernakel heeft betreden. Als de scheidsrechter voor rust fluit, looppassen ook de veldspelers van Arsenal en FC Porto naar de plaats waar het allemaal gebeurt. Iedereen wil Maradona een hand geven of aanraken. Na enige tijd som meren de coaches hun spelers naar de kleedkamer. Maradona gaat op een stoel zitten, samen met het jongetje dat Thiago heet en zijn neefje is. Er staat een macht beveiligers om hem heen, de fotografen slaan elkaar de hersens in voor de beste positie. Een schuiven als damstenen langs en over elkaar. Als dit mijn droom is, kan iemand mij dan alsjeblieft wakker maken en vertellen waar ik ben. Er wordt een deur opengedaan. Door de grotere broer van Mike Tyson, die een zwart strak pak draagt met stropdas en oortje. Binnen tel ik nog zeven Tysons. Ik word steeds kleiner en wens dat ik onzichtbaar ben of weg kan vliegen. Dan gebeurt het. Zonder dat ik het heb zien aankomen, sta ik oog in oog met de man in de fel gele polo. David zegt lachend: 'Jij redt het verder wel, hè' en loopt door naar de kleedkamer van Ajax, waarvan hij tenslotte de teammanager is. In de gang, tegenover de deur van de kleedkamer van Boca Juniors en met zijn rug tegen de muur, staat Diego Maradona te praten met de trainers van de club. En ik sta ertussen. Bloednerveus, maar dat laat ik niet merken. Hierop heb ik zo lang gewacht. Dit is mijn WK- finale. Laatste minuut, het staat 2-2, ik ga alleen op de keeper af. Nu missen overleef ik niet. Maradona praat met coach Alfio Basile en maakt er handgebaren bij. Dan kijkt hij naar mij. Zonder woorden maar met een nauwelijks waarneembaar opwaarts knikje met het hoofd vraagt hij wat ik wil. Ik doe een stap naar voren en geef hem mijn boek. Hij kijkt ernaar en glimlacht, waarschijnlijk om de vertederende foto op de voorkant. Gemaakt door Leo Vogelzang, eind jaren tachtig. Maradona tijdens een training bij Napoli. Hij zit op een bal en krijgt zelfgeplukte bloemetjes van een meisje van een jaar of drie. In het Engels vertel ik hem dat ik de schrijver van het boek ben, dat het over de strijd gaat tussen hem, het voetbalwonder en FIFA-baas Joao Havelange, het zaken- genie dat hem vermoordde door hem uit de World Cup van 1994 te ver wijderen, en dat hij het gevecht in mijn boek uiteindelijk wint. Als ik ben uit gesproken, zegt hij dat hij geen Engels begrijpt, geeft mij een hand, prevelt 'muchas gracias' en richt zich weer tot Basile. Ik doe een stap opzij en verwerk de laatste seconden. Hij verstaat geen Engels, is het hem dan wel duide lijk geworden wat ik heb gezegd? Dan zie ik een jonge vrouw. Ze spreekt Argentijns met een speler van Boca

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2005 | | pagina 66