De dag dat God kwam
De auteur van de roman De moord op Maradona had sinds de verschijning van het boek in 1996 één hartenwens: het fenomeen persoonlijk een
exemplaar te overhandigen. Dat was er nooit van gekomen; hij had geen idee waar en hoe hij de legende zou kunnen bereiken. Eind juli 2005
veranderde dat.
tekst Chris Willemsen
fotografie Sander Nieuwenhuys
Cl k neem aan dat dit een vergis-
I sing is?
I De man pakte het boek uit
I mijn handen en keek naar
I wat er klein met potlood op
de eerste binnenpagina stond.
'Vergissing, hoezo vergissing?' ant
woordde hij.
'Het lijkt net of daar veertig euro staat,
maar dat moet zeker vier euro zijn?'
'Nee hoor, veertig euro. Is een collec
tor's item.'
Ik trok de wenkbrauwen op en voelde
dat ik straalde.
'Collector's item, veertig euro, dat is
veel geld,' vervolgde ik, 'zal ik er
tachtig euro van maken?'
Nu was het zijn beurt om verrast te
kijken. Hij wilde iets zeggen, maar ik
was hem voor.
'Ik heb dit boek geschreven. Zal ik het
signeren?'
Hij keek me ongelovig aan en legde het
boek terug op de plaats waar ik het
vandaan had gehaald, een lange houten
tafel, tussen Opmars der strafschop
gebieden van Jan Mulder, vijftien euro,
en Waarom Oranje niet won van
Kees Jansma, vijftig cent.
'Zeker een beetje last van humor?' was
het laatste wat hij tegen me zei.
Op een verzamelbeurs je eigen boeken
tegenkomen kan voor een auteur
pijnlijk zijn. Neem mijn dichtbundel
Kat in 't bakkie uit 1999, met onder
meer een gedicht over Ramiro Castillo,
de aanvoerder van het Boliviaanse
nationale elftal die zelfmoord pleegde
omdat hij de dood van zijn zoontje niet
kon verwerken. Kostte vorig jaar op
een beurs maar twee euro vijftig.
Maar toen ik zag hoeveel een twee
dehands exemplaar van mijn boek
De moord op Maradona deed, had ik
het opeens weer heel erg naar mijn zin.
Van het collector's item had ik er nog
twee in huis, een voor het nageslacht en
een voor Maradona. Al sinds het ver-
64 Ajax Magazine
