Nicosia
De laatste groepswedstrijd in de
Champions League was er in
1994 een voor de statistieken.
Tarik Oulida greep zijn kans
en scoorde tegen AEK Athene
beide doelpunten.
zoals een Gelderse supportersvereniging
op 8 mei 1977 in de Meer deed ter ere
van het de week ervoor behaalde lands
kampioenschap. Compleet met hoge
hoeden groepeerden de Ajacieden zich
rond de lekkernij, waarna men tegen
Roda JC met 2-1 verloor.
Trainer Ivic toonde begrip voor zijn
spelers: 'Sorry voor de toeschouwers,
maar ik kan het begrijpen. Iedereen is
tevreden en dan neem je automatisch
wat gas terug. Maar dit Ajax heeft nog
steeds honderd procent inzet van alle
spelers nodig om tot een goede prestatie
te komen.'
Individuele belangen kunnen een team
wel nog inspireren tot enige actie. Op
2 april 1978 won Ajax met 3-2 bij
landskampioen PSV (ook al lekker),
maar wat nog meer voldoening schonk
waren de drie treffers van Ruud Geels
waarmee hij voor het vierde achter
eenvolgende jaar zijn bekroning tot
topscorer van Nederland veilig stelde;
een vergelijkbaar scenerio (alle ballen
op de spits!) zorgde in 1984 op de
laatste speeldag ook al voor vuurwerk,
toen het met Marco van Basten tegen
DS '79 7-2 werd.
Toch dient de lezer(es) nu niet de
indruk te krijgen dat wedstrijden om
des keizers baard vaker wel dan niet om
te pruimen zijn. Verre van dat zelfs,
maar over doodsaaie potjes zoals
tegen VW in 1992, of erbarmelijke
verliespartijen zoals tegen Willem II
(2-1, 1994), PSV (4-0, 1985), Sparta
(5-2, 1984 en 3-1, 1986), FC Twente
(2-1, 1987) valt niet méér te schrijven
dan dat de inzet c.q. inspiratie vrijwel
volledig ontbrak.
Voor de Europa Cup speelde Ajax niet
vaak om des keizers baard; aanvanke
lijk omdat dat in een knock-outsysteem
nou eenmaal vrijwel niet mogelijk is,
maar ook naderhand in de groepswed
strijden van de Champions League
speelde Ajax tot aan het einde een
serieuze rol. Alleen de wedstrijd tegen
AEK Athene op 7 december 1994 was
onbelangrijk. Ajax was al groepswin
naar, maar in de jacht naar Europees
succes duldde Ajax geen verslapping;
met Tarik Oulida als uitblinker versloeg
men de Grieken met 2-0.
Eén wedstrijd in de Europese historie
komt nadrukkelijk in aanmerking voor
het predikaat 'om des keizers baard':
Omonia Nicosia - Ajax van 7 november
1979. Ajax had immers de thuiswed
strijd al met 10-0 gewonnen. De schan
de van de 4-0 nederlaag in de return is
al eerder besproken in dit blad (april
2000; eendagsvlieg René Kraay hield
aan zijn enige wedstrijd in Ajax 1 een
boete van vijfhonderd gulden over),
maar mag hier niet onvermeld blijven.
Een andere discutabele wedstrijd om
des keizers baard (is het er nou wel een
of niet?) was de uitwedstrijd tegen
FC Utrecht op 14 mei 2000. Aan het
einde van een lamlendig seizoen snakte
Ajax naar vakantie. De 3-1 nederlaag in
de Domstad was even ergerlijk als
voorspelbaar (het zou nergens meer om
gaan), maar door het vele puntverlies
van de ploegen boven Ajax op de rang
lijst, had een zege zelfs nog tot de voor
ronde van de Champions League geleid.
Ook in 1988 was de sfeer aan het eind
van het seizoen niet best. Aangezien
Hans van Breukelen voorafgaand aan
Ajax - PSV in februari door F-siders met
honderden eieren was bekogeld, veroor
deelde de KNVB Ajax tot het spelen
van één thuiswedstrijd zonder publiek
(en pers). Op de voorlaatste speeldag
van de competitie was het zover.
Met alleen bestuursleden van beide
54 Ajax Magazine