Een ererondje voor Rinus Michels
en zijn mannen, waarna Ajax door
een 2-0 overwinning op concurrent
Feyenoord liet zien dat het de titel
volkomen verdiend had (1966).
meest eervol gestalte geven in een direct
duel met de concurrenten. In het geval
van Ajax was dat allereerst Feyenoord.
In 1966 stond Ajax - Feyenoord een
week na het landskampioenschap van
Ajax op het programma. In Rotterdam
werden toegangsprijzen onder de
verkoopprijs aangeboden, maar in
Amsterdam had men nog wel zin in een
duel om des keizers baard tegen
Feyenoord. Een vol Olympisch Stadion
zag Ajax eerst onder leiding van coach
Rinus Michels een snelle ereronde lopen
en Ajax een sterke eerste helft spelen.
Met 2-0 werd Feyenoord verslagen;
opvallend was dat Ajax voor deze
wedstrijd oude tenues had aangetrok
ken, omdat men voorzag dat de shirts
de spelers na afloop van het lijf gerukt
zouden worden door supporters.
Ook in 1995 liet Ajax in een rechtsteeks
duel met de Rotterdammers zien wie
ook in wedstrijden om des keizers
baard de beste was: 0-5. Minder
gelukkig tegen Feyenoord was Ajax in
1987; de kersverse Europa-Cup-2-win
naar verloor ongelukkig met 3-1.
In 1995 droeg Ajax voor het laatst een
Europa Cup rond bij een onbelangrijke
competitiewedstrijd. Ook werd tegen
FC Twente Frank Rijkaard uitgezwaaid.
Ajax wilde zijn nummer 4 geen afscheid
met een nederlaag aanbieden, zoals een
jaar geleden met Pettersson gebeurd
was. Om de wedstrijd zo normaal
mogelijk te kunnen spelen, werd dan
ook vooraf géén ereronde met de cup
gelopen. De opzet slaagde. Ajax won in
een leuke wedstrijd met 3-1 en Rijkaard
kreeg een kwartier voor tijd, nadat hij
bijna nog met het hoofd had gescoord,
een publiekswissel. Gedurende de rest
van de wedstrijd deelde Rijkaard zijn
gevoelens met zijn eerder gewisselde
vriend Peter van Vossen in de Ajax-
kleedkamer. Na het laatste fluitsignaal
nam Rijkaard weer plaats op het veld
en onderging in de middencirkel,
schijnbaar rustig, het knetterende Ajax-
vuurwerk om hem heen. Uiteraard
waren er weer bloemen en toespraken
(waaronder vreemd genoeg ook van FC
Twente-aanvoerder Nico Jan Hoogma).
Vervolgens was het tijd voor een ereron
de, mét de Europa Cup. Opvallend was
dat de sfeer in het stadion tijdens en na
de wedstrijd ietwat ingetogen was.
Er was al genoeg gefeest, de dagen
ervoor. 'Ik ben trots op wat ik met dit
elftal heb bereikt, maar ik ben blij dat
het erop zit,' sprak Rijkaard. 'Het is
mooi geweest.'
Maar niet alleen de vedetten krijgen
aandacht in wedstrijden om des keizers
baard. Juist als er niets meer op het spel
staat, durft de trainer het aan om reser
vespelers op te stellen. Drie Ajacieden
speelden in de laatste wedstrijd van het
seizoen hun - achteraf gezien - enige
wedstrijd in Ajax 1. Deze eendagsvlie
gen waren Ton Fens (scorend tegen
NAC in 1964), George van Bockel
(tegen ADO in 1970) en Kick Seegers
(MW, 1975). Het was natuurlijk leuk
voor de debutanten, maar hun voor
naamste klacht luidde: hun medespelers
waren niet meer heel gemotiveerd.
En om je spelers te motiveren moet je
ze niet voor de wedstrijd een elf meter
lang krentenbrood aanbieden,
Erg veel lol om een reuzenkrenten-
brood, maar Ajax verloor wel met
2-1 van Roda JC (1977). Gelukkig
stond er niets meer op het spel.
juni 2005 53
