Jerghinio Sahadewsing
heeft zijn eerste missie volbracht
Teamspirit
Ondanks een moeizame eerste seizoenhelft heeft Jerghinio Sahadewsing
(20) zich na de winterstop langzamerhand ontwikkeld tot een vaste waarde
op het middenveld van Jong Ajax. In april slaagde zijn eerste missie: hij
tekende een contract tot juni 2006. En passant werd Jerghinio ook nog even
kampioen.
tekst Jeroen Kleijne
fotografie Louis van de Vuurst
Feyenoord, dus we waren erg teleurge
steld. Ineens begonnen mensen te
schreeuwen dat het in Eindhoven 2-2
was geworden. Je zag steeds meer
mobieltjes tevoorschijn komen. Omdat
ik nogal nuchter ben, wilde ik eerst zeker
weten dat het echt waar was. Maar toen
eenmaal duidelijk was dat Feyenoord
zelfs had verloren, barstte het feest los.
Iedereen ging helemaal uit zijn dak en
het was supergezellig op de terugweg in
de bus.'
Dat het nog zo spannend werd in de
Beloftencompetitie was vooral te danken
aan een matige periode van Jong Ajax.
De koploper speelde in de laatste fase
maar liefst vijf keer gelijk. Sahadewsing
begrijpt nog steeds niet helemaal hoe het
zo ver kon komen. 'We speelden heel
wisselvallig. De ene keer gingen we met
een heel goede instelling de wedstrijd in
en was iedereen bereid om voor elkaar te
werken, de volgende keer liep het hele
maal niet en speelden we vooral tegen
onszelf. Als je eenmaal twee keer op rij
gelijk hebt gespeeld, voetbal je met een
bepaalde druk. Kennelijk konden we
daar niet goed mee omgaan. Vóór de
winterstop wonnen we ook onze minde
re wedstrijden, in de laatste periode lukte
dat niet meer.'
De geboren Amsterdammer vindt wel
dat zijn ploeg uiteindelijk verdiend kam
pioen is geworden. 'We hebben het hele
seizoen bovenaan gestaan. Vooral de eer
ste seizoenhelft hebben we goed
gëspeeld, met maar twee gelijke spelen.
We hebben alle punten gepakt die
we moesten pakken. Pas op de voorlaat
ste wedstrijddag kwam Feyenoord
40 Ajax Magazine
langszij, maar dat kwam vooral doordat
wij zelf in de laatste fase zoveel punten
lieten liggen. Gelukkig is het goed afge
lopen, anders hadden we met een enor
me kater gezeten.'
De middenvelder vindt dat het kampi
oenschap vooral te danken is aan een
goede teamspirit. 'In het tweede team
heb je elkaar heel hard nodig. Het hele
seizoen moet je er rekening mee houden
dat je soms plaats moet maken voor spe
lers van het eerste. Dat is teleurstellend,
maar toch moet je er de volgende week
weer gewoon staan. De kracht van-het
team is dat alle plaatsen steeds goed zijn
opgevuld, ook als er jongens van de Al
of zelfs de zaterdag meededen. In het
veld maakte dat haast geen verschil.'
Voor Sahadewsing was 2004-2005 een
seizoen met twee gezichten. 'Ik kwam
van de Al met een knieblessure, die mijn
voorbereiding volledig in de war stuurde.
Dat was balen, want juist de voorberei
ding is erg belangrijk om goed aan een
seizoen te beginnen. Het lijkt dan of je de
hele tijd achter de feiten aan blijft lopen.
De eerste seizoenhelft wil ik het liefst zo
snel mogelijk vergeten.'
Hij besloot om tijdens de winterstop zo
veel mogelijk door te trainen. Zijn kerst
vakantie besteedde Jerginhio aan hard
lopen en bezoekjes aan de sportschool.
Een goede beslissing, is achteraf geble
ken. Waar hij het voor de jaarwisseling
moest doen met een enkele invalbeurt,
stond hij in het nieuwe jaar de meeste
wedstrijden in de basis. 'Ik was eindelijk
weer in vorm en heb een aantal lekkere
wedstrijden gespeeld. Mijn kracht? Ik
heb een goede individuele actie in huis en
heb een goed inzicht. Bij Jong Ajax heb
ik de afgelopen maanden vooral
als controlerende midden-
velder gespeeld. Per
soonlijke duels win
nen en de mensen
voor mij voeden. Dat
is goed gegaan.'
Uitgerekend in de kampioenswedstrijd,
waarin Jong Ajax tegen Jong NAC Breda
op jacht ging naar een monsterscore,
maakte Jerghinio Sahadewsing (als
invaller) zijn enige competitietreffer.
Met een brede glimlach vertelt hij
in het restaurant van de
Toekomst achter een kopje
thee hoe hij de 4-0 binnen
schoot. 'Ik kreeg de bal van
I Boukhari. Door zijn loopactie
ontstond er een gat op de
rand van de zestien. Op snel-
heid passeerde ik een verdediger
en ik schoot de bal met links in de tou
wen. Echt lang kon ik er niet van genie
ten, want we moesten snel verder om
nog meer goals te maken.'
Omdat hij in de rust moest warmlopen,
hoorde Jerginhio niet hoe zijn teamgeno
ten afspraken om op jacht te gaan naar
dubbele doelcijfers. 'Maar ik begreep
zelf ook wel dat we er in ieder geval
nog een stuk of zeven bij moesten
maken. Met die instelling begonnen
we aan de tweede helft. We scoorden
vrij snel en bleven jagen op meer
goals. Maar na twintig minuut viel
het stil. Langzamerhand waren we
met ons hoofd natuurlijk ook
bij die andere wed
strijd. Ik heb in het
veld niks gehoord,
maar ik wist natuur-
M lijk wel dat 6-0 of 8-0
nul niet genoeg was.'
Na het laatste fluitsig
naal waren alle ogen
gericht op de zijkant. 'We hoorden eerste
dat het 2-1 was geworden voor
