eindspel
Bericht uit Duitsland
Jari in Rostock-land
Ben ik vrij onverveerd
nog even en hij krijgt
waar hij vier jaar eerder
eigenlijk al recht op had
in het eindspel van een wk
de plek onder de lat
tegen oostenrijk en de duitsers
ging het al van een leien dak
vandaag tegen de azzurri
gaat het senza dubbio
van hetzelfde laken een pak
alleen goed opletten nu
bij die lange diepe bal
waarmee roberto bettega
iets lijkt te gaan proberen
o gelukkig niets aan de hand
ernie brandts gaat met hem mee
die zal het dreigende gevaar
vast wel kunnen keren
tekst David Endt
'Toen Jari Litmanen om 18.00 uur het stadion verliet,
waren zijn collega's al lang naar huis.'
Ha, feest der herkenning! Deze tekst, die werd geplukt
van de website van FC Hansa Rostock, had in de voor
bije vijftien jaar ook geschreven kunnen worden, ergo
werd ook geschreven in Finland, Nederland, Spanje en
Engeland. Overal waar hij voetbalt onderscheidt Jari
zich in zijn extreme professionaliteit. Voor hem is de
hele dag voetbaldag. Als eerste op de club, als laatste
weer weg. Nu dus opnieuw. Bij FC Hansa Rostock, be
woner van het Ostseestadion, in Rostock, een flinke
stad in het oosten van Duitsland dat nog steeds maar
moeilijk van het etiket 'Oost-Duitsland' afkomt. De
kleuren staan hem voortreffelijk. Helder blauw en wit,
dat zijn ook de kleuren van zijn Finland.
Wie weet hielpen die uiterlijkheden mee om aan het
eind van het kalenderjaar 2004 zijn clubkeuze te be
palen. Nadat het Finse seizoen was afgelopen was er
ruim de tijd om uit te zien naar een andere club. Want
dat had Jari zich terdege ingeprent: de maanden bij FC
Lahti waren een intermezzo. Daarna zou hij nog eens
naar een buitenland gaan om zijn voetbaldrang de vrije
loop te laten. Dat het geen club met een ronkende
naam zou worden, was duidelijk. Daarvoor naderde
zijn loopbaan te veel de schemering. Maar het zou wel
een club zijn die in een belangrijke competitie speelde.
Toch was het hier in den lande een grote verrassing
dat Litmanen bij een Duitse degradatiekandidaat zijn
emplooi vond. FC Hansa Rostaock. Als je wilt klinkt dat
troosteloos. Maar meteen bij zijn presentatie toonde
Jari zijn aanstekelijk positivisme. 'Het is waar,' klonk
het ferm uit zijn mond, 'ik heb alleen een keer met mijn
oude club Reipas tegen degradatie moeten vechten.
Toen lukte het overigens. Vervolgens heb ik slechts om
titels gestreden. Maar dat maakt voor mijn geen ver
schil. Wanneer het lukt om in de Bundesliga te blijven,
heeft dat voor mij de waarde van een kampioenschap.'
Op het moment van instromen stonden er nog vijftien
competitiewedstrijden voor Hansa Rostock op het pro
gramma. Genoeg om de degradatiewolken weg te bla
zen? In de kleedkamer voelde hij de ogen op zich ge
richt. Er was groot respect. Deze man had met het
grote Ajax Europa veroverd. En hij voelde hoop. Hoop
dat hij richting zal geven aan de moeilijke weg om
hoog. Aan de Ostsee woont geen Ajax-filosofie, het
gaat om overleven. Jari weet het, accepteert het, past
zich aan.
Litmanens eerste lijflijke kennismaking met de
Bundesliga vond op zaterdag 5 februari plaats, vijftien
dagen voor zijn 34ste verjaardag. Het Ostseestadion
was uitverkocht, de shirts met de naam 'Litmanen' op
de rug vlogen over de toonbanken van de Fanshop, ie
dereen wilde het door trainer Jörg Berger beloofde
nieuwe elan van Hansa Rostock tegen hoogvlieger
Schalke 04 meemaken. Het werd een wreed memora
bele middag waar bij voorbaat alle ogen gericht waren
op Litmanen. Hansa Rostock kwam met 1 -0 achter en
knokte zich naar een 2-1 voorsprong. Litmanen holde
mee, stak zijn passes, trachtte 'voetbal' te implanteren
in het blauw-witte elftal. Er gebeurde van alles rondom
hem. In Rostock-land is alles anders. De Zweedse aan
valler Marcus Allback liet zich gaan, duwde en sloeg
een tegenstander en benadeelde op afgrijselijke wijze
zijn team. Maar Rostock hield stand. Toegevoegde tijd
drie minuten. De drie minuten waren dik voorbij. Nog
werd er gespeeld. De scheidsrechter vond een alibi om
door te laten spelen. Omdat Rostock Oost-Duits is?
De Hansanertans hebben geleerd te geloven in derge
lijke complottheorieën. De Schirri bedacht een vrije
trap. Chaos in de verdediging van Hansa Rostock
en daar lag de gelijkmaker in het net. Er werd niet
meer afgetrapt.
'De sfeer in de kleedkamer was alsof we definitief ge
degradeerd waren,' vertelt Jari over zijn debuut.
'Ze zaten er helemaal doorheen. Een punt tegen
Schalke, dat is op zich niet slecht, maar de manier
waarop het gelijkspel tot stand kwam, had het effect
van een mokerslag.'
Jari merkte dat hij in een totaal andere wereld terecht
was gekomen. Geen wereld van zelfbewustzijn en
overtuiging maar een van vrees en twijfel. De klap
dreunde door, er was een griepepidemie die elf spelers
in de ziekenboeg hield, een van de meest ervaren
Rostockers werd door de politie ingesloten vanwege
vermeende contacten met de mafia, een andere
prominent werd dronken in de stad gesignaleerd.
Een wondere wereld aan de Oostzee openbaarde
zich aan ProfiLitmanen. De volgende wedstrijden wer
den verloren maar vanaf de thuiswedstrijd tegen
Borussia Mönchengladbach (0-0) ging het beter. In
Hannover werd gewonnen en een week later behaalde
Hansa Rostock zijn eerste seizoenszege, 3-1 tegen
VfL Bochum.
Jari had zijn reddingsplan inmiddels al op een rij.
Winnen hier, een gelijkspel daar. Rekenen op verlies
van een mede-degradatiekandidaat hier, speculeren
op eigen winst daar. Zo zou het moeten gaan, het com
petitieprogramma zat in zijn hoofd gegrift en elke ve
zel van zijn lichaam is erop gericht zijn nieuwe club te
helpen, zijn medespelers tot steun te zijn.
Een serie overwinningen in maart en op de rand van
april zorgde ervoor dat Jari's reddingsscenario intact
is. Gaat het wonder geschieden, gaat het onmogelijke
mogelijk worden? Het kan. Aan Jari Litmanen zal het
niet liggen. Als eerste meldt hij zich in de kleedkamer
van het Ostseestadion, als laatste koerst hij naar zijn
onderkomen, een hotel met uitzicht op de Oostzee. Een
man met een missie: kampioen worden door niet te
degraderen.
Buenos Aires, 21 Juni 1978
Piet Schrijvers moet bij Nederland - Italië
geblesseerd het veld ruimen na een botsing
met Ernie Brandts
tekst Chris Willemsen
vo! Brandts blesseert Schrijvers.
mei 2005 63
