Eentje!
Boesingheliede
De wedstrijd 16 september 1987
Ajax-Dundalk FC 4-0 (0-0)
hij gaf nu meestal de voorkeur aan
Hennie Meijer in de spits. Dat gold ook
voor de eerste Europa-Cup-2-wedstrijd
van dat seizoen, tegen Dundalk, nota
bene uit Stapletons geboorteland. In de
rust, bij een blamerende 0-0 stand, ver
ving Cruijff Meijer door Stapleton. Ajax
liep in het laatste half uur alsnog weg
van Dundalk; vijf minuten voor tijd
bepaalde Stapleton met een intikker
de eindstand op 4-0. Zou zijn eerste
doelpunt als Ajacied Stapleton over de
streep trekken?
Niet bepaald, de 31-jarige vriendelijke
Ier bleef falen en was veelal tweede of
zelfs derde keus. Zelfs zijn sterke punten
waren amper meer te herkennen.
Stapleton verloor veel kopduels, miste
kansen, en kaatste óf te hard óf te zacht.
Stapleton was een miskoop; de sfeer
binnen Ajax - die al verziekt was door
het opstappen van Frank Rijkaard, de
slechte verhouding tussen het bestuur en
Cruijff en de slechte resultaten in de
competitie - werd steeds slechter.
In de Europa Cup leefde Ajax op,
althans qua resulaten. In Dundalk beleef
de Stapleton zijn finest hour als Ajacied -
vóór de wedstrijd. Honderden handteke
ningenjagers belaagden hun (meest?)
beroemde landgenoot, die overal als een
vedette werd ontvangen. Het bestuur van
Dundalk vroeg vriendelijk aan Ajax of
het Stapleton in de basis wilde zetten.
Men kreeg zijn zin, maar Stapleton speel
de een beroerde wedstrijd, waarin hij
ook een aantal kansen miste. Na een uur
verloste Cruijff hem uit zijn lijden door
Hennie Meijer het veld in te sturen, die
vlak voor tijd wél scoorde (0-2). Later
verklaarde Stapleton zijn wissel als zeer
vernederend te hebben ervaren, in zijn
geboorteland, met familieleden en vrien
den op de tribune.
Half oktober gaf Stapleton aan Ajax te
willen verlaten. 'Ik denk dat het voor
beide partijen het beste is als ik terugga
naar Engeland. De overschakeling blijkt
gewoon te groot te zijn. Ik pas gewoon
niet in het Ajax-systeem. Ik heb er geen
moeite mee dat te erkennen. In Engeland
heb ik veertien jaar volgens hetzelfde
concept gespeeld. Daaraan ben ik
gewend geraakt. Het is jammer dat het
zo is gelopen. Er wordt in de Britse pers
druk gespeculeerd over welke club mij
wil overnemen. Tot dusver heeft nie
mand zich officieel gemeld. Als er een
club komt, verwijs ik die naar het Ajax-
bestuur. Als ik aan mijn contract wordt
gehouden, dan dien ik dat normaal uit.
Als ik vertrek moet dat met volledige
instemming van Ajax plaatsvinden. Ik
ben door Ajax netjes behandeld, dan
behoor ik mij ook netjes op te stellen.'
Stapleton, een van de beste betaalde
Ajacieden, had ook problemen thuis;
zijn vrouw kon totaal niet aarden
in Badhoevedorp, in het landelijke
Boesingheliede.
Begin november kreeg de situatie een
merkwaardige wending, toen een hernia
bij Stapleton werd geconstateerd (net op
het moment dat hij bijna rond was met
Newcastle United). Johan Cruijff, toch
niet bepaald sterk in het toegeven van
eigen fouten, greep de hernia van
Stapleton aan om het falen van zijn aan
koop te verklaren (daarbij gemakshalve
vergetend dat Stapleton in deze periode
in de wedstrijden van het Ierse elftal wél
goed presteerde): 'Ik heb sterk de indruk
dat hij met die rugblessure naar
Amsterdam kwam. Ik wist dat niet, maar
hij ook niet. Ik dacht eerst nog dat hij
problemen had met het Nederlandse
voetbal, in Engeland zijn de ballen langer
onderweg, hier wordt snel over de grond
gespeeld. Ik kende hem als een beweeg
lijke spits, maar hij zat helemaal vast.
Hij heeft een contract voor drie jaar, ik
wilde hem niet laten afbranden.
Plotseling kon hij zich tijdens een trai
ning helemaal niet meer bewegen, her
nia. Toen begreep ik wat er aan de hand
was. Hij heeft natuurlijk nog een
contract, maar ik weet niet hoe hij straks
terugkomt, op zijn leeftijd valt het niet
mee om op het oude niveau te komen na
een zware operatie.'
Dat bleek. Nadat Stapleton eind januari
weer fit was, bleek er al helemaal geen
plaats meer te zijn voor de Ier bij Ajax.
Cruijff was vertrokken en het interim-
trainerstrio Hulshoff, Kohn en Haarms
gaf de voorkeur aan John Bosman als
diepe spits. De opvolger van Van Basten
bleek al in de Meer te spelen. Stapleton
speelde in slechts zes Ajax-wedstrijden
mee, meestal niet eens de volle negentig
minuten. In maart werd hij uitgeleend
aan Derby County, en na het EK 1988 in
West-Duitsland, waarin hij met Ierland
speelde, verkocht Ajax hem aan het
Franse Le Havre. Blackburn Rovers,
Huddersfield en Bradford City waren de
laatste clubs van Stapleton, alvorens hij
in 1994 als voetballer stopte.
Tegenwoordig werkt hij voor de televi
sie, in Ierland en met name voor het tele
visiekanaal van Manchester United.
Over zijn Ajax-periode wenst hij niet
meer te spreken; namens een woord
voerder laat hij weten 'geen tijd te heb
ben'. (De smoesjes worden er in de loop
der jaren niet beter op.) In september
1999 deed hij dat in dit blad overigens
nog wel: 'Als ik niet geblesseerd was
geraakt, op het moment dat ik me net
had aangepast, was het misschien
anders gelopen.' Misschien.
Stapleton weet doelman Jan
Nederburgh van Roda JC te passe
ren, maar de bal komt niet in het
doel terecht. Links Rob Witschge,
rechts Roda's Eugène Hanssen.
Zijn enige doelpunt voor Ajax scoorde Frank Stapleton tegen landgenoten. In het Europa-
Cup-2-duel tegen het Ierse Dundalk FC bepaalde de spits de eindstand op 4-0.
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: J. M. Enriquez Negreira (Spa)
Scoreverloop: 65. Rijkaard 1 -0,73. Blind 2-0,81Winter 3-0,85. Stapleton 4-0
Ajax: Menzo; Blind, Spelbos, Boeve, Wouters; Rijkaard, Bosman (65. Winter), Mühren; Van 't Schip, Meijer (46. Stapleton), Roy
Dundalk FC: O'Neill; Lawless, McCue, Malone, Shelly; Wyse, Cleary, Murray; Kehoe, Eviston (72. Gorman), Newe
mei 2005 61