Rotterdam, heb er mijn vrouw ontmoet en heb er gestudeerd. Ook kom ik graag in de Kuip, want van de twaalfde man daar kan ik waanzinnig genieten. Ik voel mij dus zeker erg met de stad Rotterdam verwant. Toch zal ik Ajax altijd trouw blijven, ook nu het niet goed gaat. Bij de 0-4 tegen PSV ben ik voor de eerste keer in mijn leven voor de afloop van de wed strijd weggegaan. Ik kon het niet meer aanzien. Ik vind dat Danny een eerlijke kans verdient, het is hopen en afwachten of het beter gaat. Of er dingen moeten veranderen? Dat laat ik aan anderen over. Wel wil ik eerlijk bekennen dat ik liever Ten Cate had gewenst als coach voor Ajax. Niets ten nadele van Frank Rijkaard hoor, maar Ten Cate is volgens mij voor een belangrijk gedeelte verant woordelijk voor de successen van Barcelona. Hij zou Ajax uit het slop kun nen halen en heeft al meerdere malen bewezen dat hij dat kan. Maar van één ding ben ik zeker: Ajax komt er heus weer uit. Ajax zal nooit afglijden, daar is de club te groot voor. Dus over twee jaar zijn we sowieso weer kampioen. Net als alle andere supporters heb ik ook mijn ideeën, maar ik heb genoeg zelfkennis om te weten dat ik er geen verstand van heb. Soms staat de door mij bedachte opstelling van het Nederlands elftal op het veld en loopt het toch voor geen meter. Ik werd ook erg moe van dat gezeur over "De wissel" van Advocaat. Geloof je nu werkelijk dat Advocaat Robben wisselde omdat hij erop uit was Nederland naar de kloten te helpen? Dat is volgens mij de tragiek van een voetbalcoach.' Van 't Schip Bij het vallen van de naam van Van Basten klinkt het gebruikelijke respect in de stem van Raymann door. Wie heeft dat niet als de naam van Van Basten wordt genoemd? Maar Raymanns ogen gaan pas glinsteren als de naam van de assistent valt, John van 't Schip. 'Dat is mijn absolute idool. Een heel sierlijke voetballer met een schitterende voorzet. Plus zijn overgave om zich altijd volledig voor het team te geven. Net als Cocu, ook zo'n waardevolle voetballer voor een ploeg. Toen ik dit jaar naar Barcelona - Chelsea ging, zaten Van 't Schip en Van Basten bij mij in het vlieg tuig. Wow, dat vond ik wel wat hoor! Ik heb ze allebei de hand gedrukt en kort met ze gesproken en deed toen extra mijn best om zo relaxt mogelijk over te komen. Maar van binnen kookte het, omdat ik zo dicht bij mijn grote idool Van 't Schip stond. Ik denk dat hij mijn opgewondenheid niet heeft opgemerkt.' Je doet heel veel verschillende dingen en werkt vaak zeven dagen in de week. Heb je eigenlijk nog wensen? 'Nee. Ik probeer niet zozeer dingen te bereiken, want dat betekent dat het leven geen zin meer heeft zodra je je doel hebt bereikt. Er zijn heus wel dingen die ik wil doen, maar de meeste dingen zijn al gelukt. Ik ben nu vooral blij dat het thuis lekker gaat. Mijn kinderen zijn gezond en ik geniet van mijn vrouw en mijn familie. Zolang dat goed gaat, ben ik tevreden.' Is Jörgen Raymann een workaholic? 'Grappige vraag. Ik lig het liefst de hele dag op de bank, want van nature ben ik aartslui. Alleen, als ik tegenwoordig twee uur op die bank lig, word ik onrustig. Zo ook op vakantie; als ik tien dagen op dezelfde plek ben, beginnen de onrustge voelens. Eigenlijk ben ik zonder het te weten een workaholic geworden. Ik prop bijvoorbeeld mijn agenda altijd helemaal vol. Ik ben trouwens wel heel blij met al mijn bezigheden en vind ze allemaal even leuk. Gestresst word ik er niet van. Wel heb ik met mijn manager afgesproken dat ik vanaf september twee dagen in de week helemaal vrij houd, alsmede één weekend in de maand. Anders gaat het misschien toch een keer mis.' Het publiek bij Raymann is laat is heel gemengd. Hoe krijgen jullie dat voor elkaar? 'Dat gaat helemaal vanzelf! We selecte ren niet. De mensen melden zich zelf aan om kaartjes te kopen. Meestal is het drie weken van tevoren al uitverkocht. Je moet echt niet denken dat de huidsleur door ons wordt opgevraagd als de men sen bellen voor een kaartje! Maar ik ben er natuurlijk wel blij mee en weet dat menig tv-producent er jaloers op is. Jong, oud, allochtoon, autochtoon, alles zit er. Natuurlijk geeft dat mij een kick.' In In Holland staat mijn huis legt Tante Es uit waarom ze niet van voetbal houdt, maar dat ze wel graag doet alsof. Toch interviewt zij regel matig voetballers... 'Ze is inderdaad geen voetballiefhebber, ze houdt meer van een fysieke sport als American football. Maar als ze een voet baller interviewt, gaat dat haar beter af dan wanneer ik zelf een voetballer inter view. Een voetballer voelt zich wat vrijer bij Tante Es. Die voetballer heeft natuur lijk ook door dat er iemand volledig voor lui in een jurk zit. De meeste voetballers zeggen vrij snel ja als ze worden gevraagd. Alleen Patrick Kluivert durft niet te komen! Daar is hij trouwens wel heel eerlijk in. Trainers vinden het in het algemeen moeilijker om te komen. Ik ken Guus Hiddink en zijn vrouw vrij goed, maar toch komt Guus niet naar mijn programma. Hij doet voor tv uit principe geen dingen die niets met voet bal te maken hebben. Dat respecteer ik. Ik heb trouwens enorme bewondering voor Guus en Co, voor wat ze met PSV en AZ hebben bereikt. Ik mag dan Ajacied zijn, ik ging helemaal uit mijn dak toen AZ 1-2 maakte tegen Villareal. Daar geniet ik van, schitterend!' Jörgen op de tribune in de ArenA. Jörgen met fans. mei 2005 47

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2005 | | pagina 47