Rotterdam, heb er mijn vrouw ontmoet
en heb er gestudeerd. Ook kom ik graag
in de Kuip, want van de twaalfde man
daar kan ik waanzinnig genieten. Ik voel
mij dus zeker erg met de stad Rotterdam
verwant. Toch zal ik Ajax altijd trouw
blijven, ook nu het niet goed gaat. Bij de
0-4 tegen PSV ben ik voor de eerste keer
in mijn leven voor de afloop van de wed
strijd weggegaan. Ik kon het niet meer
aanzien. Ik vind dat Danny een eerlijke
kans verdient, het is hopen en afwachten
of het beter gaat. Of er dingen moeten
veranderen? Dat laat ik aan anderen
over. Wel wil ik eerlijk bekennen dat ik
liever Ten Cate had gewenst als coach
voor Ajax. Niets ten nadele van Frank
Rijkaard hoor, maar Ten Cate is volgens
mij voor een belangrijk gedeelte verant
woordelijk voor de successen van
Barcelona. Hij zou Ajax uit het slop kun
nen halen en heeft al meerdere malen
bewezen dat hij dat kan. Maar van één
ding ben ik zeker: Ajax komt er heus
weer uit. Ajax zal nooit afglijden, daar is
de club te groot voor. Dus over twee jaar
zijn we sowieso weer kampioen. Net als
alle andere supporters heb ik ook mijn
ideeën, maar ik heb genoeg zelfkennis
om te weten dat ik er geen verstand van
heb. Soms staat de door mij bedachte
opstelling van het Nederlands elftal op
het veld en loopt het toch voor geen
meter. Ik werd ook erg moe van dat
gezeur over "De wissel" van Advocaat.
Geloof je nu werkelijk dat Advocaat
Robben wisselde omdat hij erop uit
was Nederland naar de kloten te helpen?
Dat is volgens mij de tragiek van een
voetbalcoach.'
Van 't Schip
Bij het vallen van de naam van Van
Basten klinkt het gebruikelijke respect in
de stem van Raymann door. Wie heeft
dat niet als de naam van Van Basten
wordt genoemd? Maar Raymanns ogen
gaan pas glinsteren als de naam van de
assistent valt, John van 't Schip. 'Dat is
mijn absolute idool. Een heel sierlijke
voetballer met een schitterende voorzet.
Plus zijn overgave om zich altijd volledig
voor het team te geven. Net als Cocu,
ook zo'n waardevolle voetballer voor
een ploeg. Toen ik dit jaar naar
Barcelona - Chelsea ging, zaten Van 't
Schip en Van Basten bij mij in het vlieg
tuig. Wow, dat vond ik wel wat hoor! Ik
heb ze allebei de hand gedrukt en kort
met ze gesproken en deed toen extra
mijn best om zo relaxt mogelijk over te
komen. Maar van binnen kookte het,
omdat ik zo dicht bij mijn grote idool
Van 't Schip stond. Ik denk dat hij mijn
opgewondenheid niet heeft opgemerkt.'
Je doet heel veel verschillende dingen en werkt
vaak zeven dagen in de week. Heb je eigenlijk
nog wensen?
'Nee. Ik probeer niet zozeer dingen te
bereiken, want dat betekent dat het leven
geen zin meer heeft zodra je je doel hebt
bereikt. Er zijn heus wel dingen die ik wil
doen, maar de meeste dingen zijn al
gelukt. Ik ben nu vooral blij dat het
thuis lekker gaat. Mijn kinderen zijn
gezond en ik geniet van mijn vrouw en
mijn familie. Zolang dat goed gaat, ben
ik tevreden.'
Is Jörgen Raymann een workaholic?
'Grappige vraag. Ik lig het liefst de hele
dag op de bank, want van nature ben ik
aartslui. Alleen, als ik tegenwoordig twee
uur op die bank lig, word ik onrustig. Zo
ook op vakantie; als ik tien dagen op
dezelfde plek ben, beginnen de onrustge
voelens. Eigenlijk ben ik zonder het te
weten een workaholic geworden. Ik prop
bijvoorbeeld mijn agenda altijd helemaal
vol. Ik ben trouwens wel heel blij met al
mijn bezigheden en vind ze allemaal even
leuk. Gestresst word ik er niet van. Wel
heb ik met mijn manager afgesproken
dat ik vanaf september twee dagen in de
week helemaal vrij houd, alsmede één
weekend in de maand. Anders gaat het
misschien toch een keer mis.'
Het publiek bij Raymann is laat is heel
gemengd. Hoe krijgen jullie dat voor elkaar?
'Dat gaat helemaal vanzelf! We selecte
ren niet. De mensen melden zich zelf aan
om kaartjes te kopen. Meestal is het drie
weken van tevoren al uitverkocht. Je
moet echt niet denken dat de huidsleur
door ons wordt opgevraagd als de men
sen bellen voor een kaartje! Maar ik ben
er natuurlijk wel blij mee en weet dat
menig tv-producent er jaloers op is. Jong,
oud, allochtoon, autochtoon, alles zit er.
Natuurlijk geeft dat mij een kick.'
In In Holland staat mijn huis legt Tante Es uit
waarom ze niet van voetbal houdt, maar dat ze
wel graag doet alsof. Toch interviewt zij regel
matig voetballers...
'Ze is inderdaad geen voetballiefhebber,
ze houdt meer van een fysieke sport als
American football. Maar als ze een voet
baller interviewt, gaat dat haar beter af
dan wanneer ik zelf een voetballer inter
view. Een voetballer voelt zich wat vrijer
bij Tante Es. Die voetballer heeft natuur
lijk ook door dat er iemand volledig voor
lui in een jurk zit. De meeste voetballers
zeggen vrij snel ja als ze worden
gevraagd. Alleen Patrick Kluivert durft
niet te komen! Daar is hij trouwens wel
heel eerlijk in. Trainers vinden het in het
algemeen moeilijker om te komen. Ik
ken Guus Hiddink en zijn vrouw vrij
goed, maar toch komt Guus niet naar
mijn programma. Hij doet voor tv uit
principe geen dingen die niets met voet
bal te maken hebben. Dat respecteer ik.
Ik heb trouwens enorme bewondering
voor Guus en Co, voor wat ze met PSV
en AZ hebben bereikt. Ik mag dan
Ajacied zijn, ik ging helemaal uit mijn
dak toen AZ 1-2 maakte tegen Villareal.
Daar geniet ik van, schitterend!'
Jörgen op de tribune in de ArenA.
Jörgen met fans.
mei 2005 47