Hate'm all 'Voetbal is eenvoudig. Je moet hard werken, je moet fit zijn en geluk hebben' speltempo moeten door de ouderen wor den aangegeven. Dit Ajax is niet hetzelf de als het Ajax van twee jaar geleden. Er is een nieuw begin gemaakt. Kijk naar spelers als Babel en Maduro. En hoewel de weg nog lang lijkt, kan het ook zo maar weer beter gaan. En voetbal is een voudig. Je moet hard werken, je moet fit zijn en geluk hebben. Meer is het niet.' Is het niet ook handig als je kunt voetballen? Trabelsi: 'Misschien wel. Maar vergis je niet in de rol die geluk speelt. Zoals Tunesië de Africa Cup won... Ik bedoel, we schoten de bal een eind naar voren, en dan ging hij er uiteindelijk nog in ook. Wij hadden helemaal geen slecht team, maar er waren selecties met grote re namen. Geluk, ik zeg het je. Dat geluk is voor een deel God, maar voor een deel ben je het zelf. Je kunt aan de goede kant komen door je instelling en je geloof. Wij hadden het geluk dat alle grote teams eruit lagen. Onze kansen werden uiteindelijk zo groot dat we er zelf in gingen geloven.' Vier jaar geleden was alles nog nieuw voor Hatem. Vooral de communicatie leek een probleem, omdat hij geen Nederlands of Engels sprak. In het Frans lukte het niet altijd. Het verbaast niet dat hij inmiddels het Engels onder de knie heeft. De aanpassing aan het leven in Nederland duurde langer dan gedacht, maar het bevalt de familie Trabelsi alleszins. Helemaal omdat de verloren godenzoon inmiddels door al wat Ajax is wordt bejubeld als model prof. Het kan verkeren. En ook Trabelsi zelf is volledig sans rancune. Dat ene spandoek met de goed gevonden woordgrap Hate'm all is niet letterlijk van toepassing. Trabelsi: 'Nu ik vier jaar weg ben, heb ik ontdekt hoeveel ik van mijn vaderland houd. Dat wist ik helemaal niet. Voordat ik mijn land verliet, wist ik niet wat ik aan mijn land te danken had. Nu weet ik beter. Ik heb alles aan mijn land te dan ken. Door Tunesië ben ik nu in Nederland. Het is een stabiel land. Geen problemen, geen oorlog, geen terro risme. Mijn land is een van de beste lan den in Afrika. Door de stabiliteit. We hebben een heel goede president. Hij regeert het land goed. Hij heeft alles in de hand. En hij geeft de mensen vrijheid. Doordat ik met het nationale elftal heel Afrika heb gezien, heb ik me ook gereali seerd hoe fantastisch Tunesië is. 'Dat neemt niet weg dat ik heel veel van Holland houd. Van Amsterdam in het bijzonder. Dat is echt een heel fijne stad. Klein en vol vriendelijke mensen. In Tunesië zijn de mensen veel koeler. Hier is mijn vrouw nog nooit gefrustreerd van het boodschappen doen teruggekomen. En niet omdat we alles kunnen kopen wat we willen, maar omdat de mensen zo aardig zijn. Zelfs in de periode dat ik niet speelde en een conflict had met Ajax, bleven de mensen vriendelijk. Als ze me op straat zagen, werd maar heel zelden iets gezegd of gevraagd. Ik had het begrepen als ze boos op me waren geweest. Ik had hun club immers verla ten. Zo leek het althans. Maar nooit heeft men het voor mijn voeten gewor pen. Toen ik terugkwam, voelde ik wel de kwaadheid op de tribunes. Logisch. En ook voor de supporters die me van alles kwalijk namen, wilde ik mijn oude niveau weer halen. Ik wist dat er de nodige argwaan en woede te overwinnen zouden zijn. Ook omdat mensen natuur lijk niet echt wisten hoe het conflict pre cies in elkaar zat. Men leest wat de jour nalisten ervan maken. En hoe graag je dan ook jouw kant van het verhaal zou willen uitleggen, toch moet je je op een andere manier verdedigen en waarma ken. Er zat niets anders op dan goed te spelen. Alleen dan zou men mij vergeven. En volgens mij heeft men mij vergeven.' Gezien de manier waarop jij bent teruggeko men, zou men op de tribunes misschien graag zien dat sommige andere spelers er ook eens zes of zeven maanden uit zouden gaan. Trabelsi kan wel lachen om de suggestie. Maar hij wordt heel serieus bij zijn ant woord. 'Nee, nee,' zegt hij, 'ik kan het niemand aanraden. Het is echt geen pretje geweest. Maar ik ben nu vooral blij dat we er zo uit zijn gekomen.' mei 2005 23

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2005 | | pagina 23