Het geluk
'Natuurlijk miste ik de bal. De bal,
de jongens, de wedstrijden, de punten'
mij te merken. Ik keek televisie, luisterde
muziek en speelde met mijn zoon. Aan
mij heeft niemand iets gemerkt. Ik was
ook nog steeds aan het werk. Voor mijn
vrouw was er niet zoveel verschil. Ik
ging de deur uit om te trainen en kwam
voldaan weer thuis. Werk en privé zijn
altijd twee aparte werelden voor mij
geweest. Als ik de deur uitga, concen
treer ik me volledig op mijn werk. En als
ik weer thuiskom, ben ik totaal niet met
mijn werk bezig. Dan concentreer ik me
op mijn gezin. De problemen op het
werk neem ik nooit mee naar huis. Dat
kan ook niet. Anders was ik in die moei
lijke periode ook nog gescheiden. Dan
ben je nog verder van huis. Kijk, geluk
kiger word je er niet van, als je proble
men hebt op je werk. Helemaal als je,
zoals ik, zoveel van je werk houdt. Ik
ben voetballer omdat ik altijd helemaal
gek was van het spel. En omdat ik er
goed genoeg in bleek te zijn om er geld
mee te verdienen. En natuurlijk werkte
de kwestie best weieens op mijn zenu
wen. Maar ik moest en zou mezelf onder
controle en in de hand houden. Eenzaam
voelde ik me nooit. Er waren zoveel
mensen die achter me stonden dat ik niet
in een niemandsland terecht ben geko
men. Maar zo zakelijk als ik het wilde
benaderen, zo moeilijk was het soms om
zo lang zonder voetbal te moeten. Als ik
Ajax zag voetballen op tv stond het hui
len me nader dan het lachen.'
Omdat ze zo slecht speelden?
Trabelsi lacht. 'Nee,' zegt hij, 'omdat ik
het zo miste. En ik had echt niet het idee
dat het met mij erbij zoveel beter
was gegaan. Ik ben geen Maradona.
Maar het is moeilijk om je vrienden te
zien spelen terwijl jij al zo lang geen bal
hebt aangeraakt.'
De wedstrijden van Arsenal zullen ook zo'n
kwelling zijn geweest?
Trabelsi: 'Dat was ook moeilijk. En niet
omdat mijn transfer op het laatste
moment niet doorging en ik er dus bijna
had gespeeld, maar om dezelfde reden.
Zien voetballen doet voetballen. Je voe
ten jeuken als je de bal ziet, en die mooi
gemaaide velden.
'Je moet je niet laten leiden door gemiste
kansen. Je kunt je enorm gaan zitten
beklagen over het mislopen van een
transfer naar een club van je dromen,
maar je kunt veel beter de hele zaak ver
geten. Er komen wel weer andere clubs.
Nog betere misschien, hoewel die er mis
schien niet zo heel veel zijn. Of een min
dere club, maar waar je je ook heel goed
kunt voelen. Ik geloof in God. Het is uit
eindelijk meer in Zijn handen dan in
mijn voeten. Daarom ga ik ook nooit
tekeer in de kranten. Je kunt je tijd beter
besteden aan bidden dan aan vloeken en
tieren. Ik ben een gelovig moslim. Maar
het geldt voor iedere religie. Je moet
gewoon zorgen dat je een goed mens
bent, en de rest aan God overlaten.'
Trabelsi is terug. Anderen zijn weg,
inmiddels, want het viel allemaal een
beetje tegen in deze jaargang. Trabelsi:
'De trainer vertrok. De technisch direc
teur is weg en de algemeen directeur
heeft aangekondigd dat hij weggaat. Dat
heb je aan de top. Iedereen wil hier spe
len en werken omdat je bij Ajax de kans
hebt successen te halen en jezelf te verbe
teren. Het gaat hier altijd ergens om.
Maar als het niet loopt, neemt de druk
toe en moeten er koppen rollen. De
middenmoot mag winnen en verliezen.
Daar is je positie veiliger. Dat onze trai
ner wegging, verbaasde me niet. Ik vond
het wel jammer. Ik heb vier jaar onder
hem getraind. Hij kwam halverwege
mijn eerste seizoen. Ik hoop voor hem
dat hij een goede club vindt. Hij is een
goede trainer. En hoewel ik ook per
soonlijke problemen met hem heb
gehad, vind ik hem ook een goed mens.
Onze problemen hebben niets aan mijn
mening over hem veranderd.
'Nu moet de nieuwe trainer een kans
krijgen. Zoals ook alle spelers weer een
nieuwe kans hebben. Een kans om
binnen de eerste elf te komen of erbuiten
te vallen. Dat merk je op de training.
Helemaal de eerste week. Het viel mij op
dat iedereen toen heel erg scherp was.
Dat was heel grappig om te zien. Maar
een nieuwe trainer heeft nieuwe inzich
ten. Over de speelwijze en over de spe
lers. Wij moeten hem helpen om weer
terug te komen op het niveau dat we in
2002 hadden, toen we heel optimistisch
konden zijn en dat ook waren. Toen
hadden we toch wel heel veel goede
voetballers. In vergelijking met toen, zijn
er vrij veel spelers vertrokken. Op dit
niveau kom je dan gelijk niet meer mee.
Je redt het niet met te veel jonge, oner
varen spelers. Niet tegen Milan, Madrid
en dat soort tegenstanders. Je moet jonge
spelers hebben die geleid en gestuurd
worden door oudere, ervaren jongens.
Onzichtbare dingen als bijvoorbeeld het
mei 2005 21
