De gezamenlijke maaltijden verlopen, zoals alles op het
M.E.C., zeer gedisciplineerd.
Behalve met voetbal is Seynman (13) fanatiek bezig met atletiek.
Onlangs mocht hij zelfs zijn debuut maken voor het nationale team
onder 15 jaar. Voordat hij op het M.E.C. terechtkwam, blonk hij vooral
uit in het overleven op straat.
In India wonen zo'n 35 miljoen straatkinderen. Sulochana (14) was
er één van. Tot Terre des Hommes haar uit de sloppenwijken van
Kamatiphura, Bombay haalde. Nu is ze een 'A-student' en niet te
vergeten... rechtsbuiten. Vorig jaar is Sulochana districtskampioen
geworden. Als ze klaar is met haar opleiding wil ze doorstuderen
om lerares te worden.
Zodat de leerlingen er associatief mee
aan de gang kunnen gaan. Wat zoveel
betekent als dat de theorie ook in de
praktijk moet worden gebracht. Als je
bijvoorbeeld een rekenlesje geeft, kan je
iemand formules uit zijn hoofd laten
leren. Maar dan weet hij nog niet wat
het doel is van de berekening. Deze kin
deren zijn bijvoorbeeld bezig met het
opmeten van een stuk van het terrein.
Zodoende leren zij de formule toe te
passen. Voor het maken van een biolo-
giewerkstuk eisen we bijvoorbeeld dat je
daar materialen uit de omgeving voor
gebruikt. Het is eigenlijk spelenderwijs
leren, wat toch de leukste manier is,
nietwaar?'
Vachnua (7) laat ons zien wat zij voor
Grace moet doen. Ze is een wiek van
een stenen miniatuurmolen, een herinne
ring aan de Nederlandse oorsprong van
het project, aan het opmeten. 'Ik vind
het veel leuker om buiten lesjes te krij
gen want dan leer je veel meer,' ver
trouwt ze ons in wijze woorden toe. En
samenzweerderig voegt ze eraan toe: 'en
dan kan ik ook een beetje met mijn
vriendinnen kletsen.' Als een van haar
vriendinnetjes haar iets vraagt, ant
woordt ze in een Hindi-dialect. Grace:
'Alle kinderen krijgen les in zowel het
Engels als in hun moedertaal, dus in het
dialect van de streek waar zij vandaan
komen. Dit zijn de twee belangrijkste
bouwstenen voor het M.E.C.-onderwijs.
Een opleiding op het M.E.C. reikt ver
der dan de deuren van het klaslokaal.
Wij verwachten van ieder kind en iedere
docent die hier is geweest, dat hij de
opgedane kennis deelt met zijn nieuwe
omgeving. Daar ligt de sleutel tot het
succes: het onderwijscentrum leidt
"ambassadeurs" op. Het komt bijvoor
beeld regelmatig voor dat het kind tij
dens de vakantie lesjes geeft binnen zijn
of haar gemeenschap. Dat principe geldt
ook voor onze docenten. Als ze hun
loopbaan vervolgen op een landelijke
school, passen zij onze lesmethoden
daar weer toe.'
Voorbeeld
Het M.E.C. is dus niet alleen bestemd
voor the chosen ones die er momenteel
verblijven. En daarmee is een van onze
meest prangende vragen beantwoord.
Want waarom zou je miljoenen euro's
investeren in een complex dat 'slechts'
een paar honderd jongeren opleidt?
Waarom zou een lagere/middelbare
school over een luxueus indoorstadion
moeten beschikken?
Het antwoord is eigenlijk verbluffend
eenvoudig. Van meet af aan is het de
bedoeling geweest dat het project in
Mathakondapalli op termijn een zelf
voorzienend karakter zou krijgen.
Tegelijkertijd moeten de aanpak en
onderwijsfilosofie dienen als voorbeeld
voor het reguliere onderwijs in heel
India. Natuurlijk met als onderliggende
gedachte dat kwaliteitsonderwijs het
beste wapen is in de strijd tegen kinder
arbeid.
Door de faciliteiten te verhuren en
de expertise te verspreiden via een uitge
breid cursusaanbod, snijdt het mes
aan twee kanten. Er worden inkomsten
gegenereerd en de onderwijsmethode
wordt uitgedragen.
De onderwijsmethode van het M.E.C.,
56 Ajax Magazine
