De dag begint 's ochtends vroeg met hardlopen of yoga.
euro geïnvesteerd. En jaarlijks kost
het project nog eens zo'n anderhalf
miljoen euro.
Terwijl we over het terrein rijden komt
bij ons tegelijkertijd dezelfde gedachte
boven drijven: is dit alles niet wat over
dreven? Tenslotte, voor een internaat
met een paar honderd kinderen is het de
vraag of het nodig is om hen te vertroe
telen met zulke luxueuze faciliteiten.
Zeker als je je bedenkt dat dit een pro
ject is met een voor India ongekende
omvang, dat zich bovendien bevindt in
een omgeving die wat voorzieningen en
levensomstandigheden betreft werkelijk
het andere uiteinde van het spectrum
vertegenwoordigt
Als we uit de auto stappen, worden we
begroet door Mrs Navis. Zij is de onder
directrice van de school en zal ons
de komende dagen rondleiden. Zij
was erbij toen Johan Cruijff in 2000
naar Mathakondapalli kwam om zelf
'de aftrap te nemen' voor het project.
Dat gebeurde letterlijk in het grote voet
balstadion van het Education Centre.
Terwijl Mrs Navis haar verhaal vertelt,
zien we dat zij niet de enige is die ons is
komen begroeten. Vanuit alle hoeken en
gaten drommen groepjes kinderen op
ons af. Keurig in schooluniform gesto
ken komt iedereen ons een handje geven
en - 'good afternoon Sir' - beleefd ver
welkomen. Maar de camera doet won
deren. Na het maken van enkele foto's
schieten de kinderen snel in de derde
versnelling en ontstaat er een vrolijk en
chaotisch gemorrel om voor de camera
te verschijnen. Maar dan is het uit met
de pret. Als Mrs Navis in haar handen
klapt, schieten de kinderen nog net niet
in de houding. Ze worden gesommeerd
om door te lopen en doen dat zonder
tegenstribbelen. Discipline staat hier
hoog in het vaandel.
Het is moeilijk voor te stellen dat deze
uitgelaten, lachende kinderen enkele
jaren geleden nog bedelaars of zwervers
waren. Toch is dat het geval, want het
centrum richt zich op jongeren tussen de
8 en 16 jaar afkomstig uit de onderste
regionen van de Indiase maatschappij.
Iedereen hier komt 'van de straat'. Velen
hebben geen ouders of zijn kinderen van
bijvoorbeeld bedelaars, arme vissers of
steenhouwers. Deze kinderen is weinig
bespaard gebleven. De meesten zijn
afkomstig uit milieus waar geweld, cri
minaliteit en prostitutie aan de orde van
de dag zijn. Zij kwamen hier terecht via
Terre des Hommes, dat met behulp van
lokale partnerorganisaties, verspreid
over India, een groep van 416 straatar
me jongetjes en meisjes selecteerde met
aanleg voor school of sport.
Sport
Wie nu denkt dat deze kinderen van de
goot in luilekkerland zijn beland, heeft
52 Ajax Magazine