Buitenstaander
Wie is
Tjeerd Oosterhuis?
muziek beschouw ik als amusement, en
dus een vorm van kunst. Beiden zijn
grillig. Met voetbal kun je winnen of
verliezen, in de muziek kan een plaat
een hit of een flop worden. Grootste
verschil is natuurlijk dat je in de voet
ballerij maar tot je 35ste door kunt
gaan, terwijl ik in principe tot mijn
tachtigste door kan gaan. Ik ben met
diverse verschillende projecten bezig,
terwijl een voetballer maar voor één
club kan uitkomen. Kortom, er zijn
overeenkomsten, maar zeker ook veel
verschillen.'
Je was niet liever zelf profvoetballer geweest?
'Nee, nee, nee. En ook niet in mijn dro
men. Ik vond en vind voetballen heel erg
leuk, maar muziek is toch mijn leven. Ik
ben op mijn tiende zelf gaan voetballen,
bij ASV Arsenal. Ik heb het uiteindelijk
geschopt tot de BI van Blauw Wit, als
aanvallende middenvelder. Mijn spel
zag er wel aardig uit, maar het rende
ment was te laag! Ik heb zeker geen spijt
van de beslissing om te stoppen.
Trouwens, mijn roots liggen vooral op
straat. Daar heb ik het meest gevoet
bald. Op het Museumplein en vooral op
het Jacob Obrechtplein. Daar heb ik
vele kilometers gemaakt.
'Ik heb altijd de bewondering gevoeld
voor spelers die het gingen maken.
Maar ook van dichtbij gezien hoe ellen
dig het kan zijn. Een jongen uit mijn
buurt speelde in de Al bij Ajax en in
Jong Oranje. Krijgt hij ineens een zware
knieblessure. Einde loopbaan. Het voet
bal was voor hem voorbij op het
moment dat hij heel dicht tegen de top
aan zat. Vreselijk. Zie daar maar eens
mentaal uit te komen.'
Is de variëteit in jouw werkzaamheden
belangrijk voor je?
'Het is bijna een ambitie van me gewor
den om zoveel mogelijk verschillende
dingen gelijktijdig te doen. Als je alles in
één ding stopt, dan moet het wel heel
leuk en succesvol worden om daar
bevrediging uit te halen. Ik maak liever
drie stukken voor één album waar ik
helemaal achter sta, dan dat ik er tien
schrijf voor een album waarvan ik me
afvraag of het wel gaat werken. Ik werk
regelmatig samen met mensen uit het
buitenland, dat vind ik heel erg leer
zaam en leuk. Lange tijd deed ik alleen
maar Total Touch, verder niets. Dat
heeft me veel gebracht. Alles wat ik
nu doe, is min of meer een uitvloeisel
van toen. Toch was ik zelfs in die perio
de al bezig met uitstapjes. Dat zal altijd
wel zo blijven.'
Ben je tevreden met wat je nu doet of wacht je
heimelijk nog op iets?
'Moeilijke vraag. Als ik op mijn
tachtigste terugkijk en zie dat ik goede
cd's heb gemaakt, mooie filmmuziek
heb geschreven, met leuke mensen aan
bijzondere projecten heb gewerkt en af
en toe een hit heb geschreven, dan ben
ik tevreden. Ik wil me nu absoluut
nog verder ontwikkelen. Ik ben nog
lang niet klaar.'
Heb je naast muziek en voetbal nog een ande
re liefhebberij of hobby?
'Jazeker, tafelvoetbal! (lacht) Daar ben
ik best goed in. Beneden staat een tafel,
ik organiseer af en toe avondjes met
toernooien voor vrienden. In de omge
ving van mijn school waren verschillen
de coffeeshops waar ik regelmatig
kwam. Mijn vrienden kwamen er om
stickies te roken, maar daar kon ik
zelf niet zo goed tegen. Dus ik stond
daar altijd te tafelvoetballen. Heel
veel met Turkse en Marokkanse jongens
gespeeld, die waren waanzinnig goed.
Bij hen heb ik toen veel trucjes
afgekeken.'
Welke muziek heeft jou geïnspireerd? Is er, net
als toen je oom jou meenam naar Ajax, een
moment aan te geven waarop jij wist dat je
musicus zou worden?
'Is moeilijk te zeggen, het is namelijk
altijd heel divers en veel geweest. Wij
werden immer meegenomen naar plek
ken waar muziek was. Gingen we
bijvoorbeeld in het weekend naar
Americain om er een jazzconcert bij te
wonen. Te gek was dat. Mijn vader was
lid van het Chili-comité, dat zich inzette
voor vluchtelingen uit Chili. Ik heb
vroeger dus heel veel Chileense bands
gezien, met trommels, gitaren en fluiten.
Dat heeft heel veel indruk op me
gemaakt als kind. Ik ben op mijn zesde
begonnen als drummer en twee jaar
later ging ik meer voor de piano. Ik ga
nog steeds graag naar concerten. Vind
het leuk om te zien en horen wat er
speelt. En bovendien is het een gezellige
vorm van uitgaan.'
Naam voluit: Tjeerd Pieter David Oosterhuis.
Geboortedatum en -plaats: 25 december 1971 in Amsterdam.
Huidige woonplaats: Amsterdam.
Burgerlijke staat: Samenwonend, geen kinderen.
Gevoetbald bij: Op het veld bij ASV Arsenal, Blauw Wit en Buitenveldert. In de
zaal bij B&G en Ter Beek.
Mooiste voetbalherinnering: 'De stift van Rob de Wit in de WK-kwalificatie-
wedstrijd tegen Hongarije, 1985. Prachtige linksbuiten: hij had rendement en
was sterk, vurig, technisch en altijd dreigend. Hij probeerde in iedere wed
strijd van Ajax dat doelpunt te herhalen.'
Favoriete voetballer: 'Heel stiekem is dat Trabelsi.'
Babel of Charisteas? 'Babel. Dat is de man van de toekomst, de nieuwe
Kluivert. Ik vind het goed dat Charisteas er is, maar vind het nog beter dat
Babel ze erin schiet.'
De Beatles of de Stones? 'De Beatles. Gewoon door de liedjes, maar ook
omdat het minder met image te maken had.'
Feyenoord of psv? 'PSV. Je hebt de drie topclubs nodig. Ik win zelf toch altijd
liever van Feyenoord dan van PSV, hoewel het steeds meer gelijk op gaat.'
studio of live? 'Studio. Daar wordt iets gemaakt dat voor eeuwig is vastge
legd, terwijl een liveconcert - hoe mooi het ook kan zijn - vervliegt.'
Balkenende of Kok? 'Kok. Hij zit natuurlijk niet meer in de politiek, maar is een
persoonlijkheid die mij veel meer aanspreekt. Hij komt meer dan Balkenende
op voor alle bevolkingsgroepen. Van Bos moeten we afwachten of hij de Kok-
status gaat halen.'
Roken of drinken?
'Drinken. Niet veel, maar zo af en toe is het lekker. Roken doe je wel of niet.
En als je het doet, is het meestal de hele dag door. Dat doe ik dus maar niet.'
april 2005 47
