Bericht uit België
Het zesde blondje
tackelen en sliden
zwoegen en sjokken
dat was alles wat hij kon
met die kromme stokken
schouderduwen overtreden
shirtje trekken meters maken
kaarten pakken bal afpakken
maar nauwelijks ballen raken
zo zag de voetbalwereld hem
totdat de meester ging kijken
en hem naar de meer haalde
waar het tegendeel zou blijken
dus ga maar vast diep mar co
maakt niet uit of onverhoopt
eike immel er al uit komt
of dat kohier bij je loopt
je krijgt hem op maat want
voor wie het maar wil horen
jan wouters is de naam en
de steekpass is geboren
tekst Armand Schreurs
Bij een echtscheiding kan het verschillende kanten op.
Ofwel wordt er met potten en pannen gegooid en
horen de buren elk woord dat wordt uitgeschreeuwd.
Ofwel zien beide partijen in dat het beter is om met
enige waardigheid uit elkaar te gaan.
Laten we hopen dat het verhaal zal verlopen volgens
deze laatste mogelijkheid.
'Was de liefde op?' is de sleutelvraag. Ja, ze was op.
Want ze zaten niet meer samen op de bank. Dat was
algemeen geweten en dat hebben we niet van horen
zeggen. Neen, er waren om de veertien dagen vijftig
duizend mensen die het met eigen ogen zagen.
Dat maakt dus honderdduizend ogen plus enkele
tv-camera's.
Wat moet je met een stel, dat geen bankstel meer is?
Wesley en Ronald. Om die twee ging het. Ze zaten niet
meer op dezelfde bank, omdat ze niet meer op de
zelfde lijn zaten. Je zag er geen toekomst meer in.
(Ik bedoel: Sonck was te oud om op de Toekomst
voor Jong Ajax te gaan spelen, zoals dat met Tom de
Mul wél het geval is.)
Wesley moest een nieuwe partner hebben. En hij vond
die. Een Duitse. Een Duitse club jawohl. Die met
de allermooiste naam naar mijn smaak. 'Borussia
Mönchengladbach'. Dan denk je toch meteen aan
sierlijk voetbal, want het klinkt bijna zo frivool als
'Ajax Amsterdam', 'Les Girondins de Bordeaux' of
'Deportivo La Coruna'. Heel wat anders dan het som
bere Germaanse werkvoetbal dat Hansa Rostock,
Eintracht Frankfurt of Kickers Offenbach produceren.
Mönchengladbach is in Duitsland een Traditionsverein,
een onvertaalbaar mooi woord voor een club die groot
heden heeft voortgebracht. De kleuren zijn wit, groen
en blauw. Net een aquarel. Doe er nog geel bij en het
is Vincent van Gogh.
Ik voel aan alles dat Wesley daar gelukkig zal zijn.
Een echtscheiding kan soms bevrijdend werken.
De tijd breekt aan voor een Sonck-festival.
Hij had dringend nieuwe lucht nodig. Zijn trots was ge
krenkt. Zijn? Neen, onze! De nationale spits van België
die in Nederland nog niet eens bankzitter mocht zijn.
Dat leek op een vernedering. Een affront, zeggen wij in
het Vlaams.
Of was het een duistere afrekening? Omdat wij, de
Rode Duivels, tijdens het WK '94 in Orlando met 1-0
wonnen van Nederland en in 1998 vrolijk 0-0 gelijk
speelden in Parijs, met rood voor Kluivert. In 2002
waren jullie niet eens aanwezig op de wereldbeker,
zodat wij ons moesten tevreden stellen met een partij
tje tegen Brazilië.
Moest Wesley daarvoor boeten? Als dat de waarheid
is, dan zit hij beter bij Mönchengladbach, want wij
verloren altijd tegen Duitsland. Althans telkens de
strijd op een voetbalveld plaatsvond.
Mag ik hopen dat zowel Ajax als de Belgen er na deze
echtscheiding het hoofd bijhouden, zodat de basisre
gels van de liefde geldig blijven? Er waren ooit vijf
Belgen in de A-kern en nu geen enkele meer. Het is
niet omdat het met vijf blonde vrouwen niet lukte, dat
je ze daarom allemaal moet afstoten om voortaan al
leen voor donker of rood te kiezen. Het zesde blondje
kan de ware zijn.
Om ten slotte het hele verhaal van dit winterkoopje
vanuit louter Nederlands perspectief te verklaren,
heb ik nog een andere theorie in voorraad. Kan het
geen pure wraakactie zijn? U weet wie trainer is
bij Mönchengladbach: ene Dick Advocaat, een
uit Portugal weggehoonde bondscoach van Oranje.
Zou het geen spectaculaire kop zijn: 'Sonck naar
Borussia. Dick Advocaat begint Ajax leeg te zuigen'.
Daar word je even sprakeloos van. Te gek voor
woorden.
De Belgische enclave bij Ajax een jaar geleden: Soetaers, Vermaelen, Sonck, Van Damme en De Mul.
Hamburg, 21 juni 1988
Jan Wouters bedient Marco van Basten,
die Nederland tegen West-Duitsland naar
de 2-1 zege glijdt
tekst Chris Willemsen
februari 2005 61
