Jong Ajax 'Pas de volgende dag besefte ik dat ik in de Champions League had gespeeld' moeilijk om te zeggen wat ik precies ben. Ik heb Ghanees bloed, maar ik heb bijna mijn hele leven in België gewoond. Ik ben weieens opgeroepen voor Ghanese jeugdteams, maar ik ben nooit gegaan. Mijn vader heeft zelf hoog gevoetbald (bij Germinal Ekeren, JK) en wil heel graag dat ik voor België ga spe len.' Na Kapellen, Anderlecht en AA Gent kwam Aborah te spelen in de jeugd van Germinal Beerschot Antwerpen, dat een samenwerkingsverband heeft met Ajax. 'Omdat ik goed presteerde, kwam ik in aanmerking voor een stage in Amsterdam. Vooral tijdens het toernooi dat ik met de B2 speelde in Italië liet ik een goede indruk achter. Zo ben ik bij Ajax gekomen. 'Ik was natuurlijk heel blij, en mijn vader ook, dat ik bij een topclub terecht kon. In het begin had ik wel wat twijfels, omdat ik mijn vrienden en familie moest achterlaten. Zou ik in een gastgezin terechtkomen? Of alleen in een of ander hotel? Aan de andere kant was ik wel wat gewend, omdat ik in Gent twee jaar in een voetbalinternaat heb gezeten. Bovendien wilde ik zo'n kans echt niet laten lopen.' Het duurde even voordat Aborah gewend was aan het leven in Nederland. 'Gelukkig ben ik al vrij snel de dingen gaan doen die ik ook in België deed. Ik ben naar school gegaan, heb daar wat vrienden gemaakt en ook mijn havo diploma gehaald. Ik woon nu in Amstelveen in een gastgezin, samen met mijn beste vriend uit België, Gideon de Graaf. Hij speelt bij Ajax in de Al en we hebben veel steun aan elkaar. In principe probeer ik iets van drie keer per maand naar huis te gaan. Meestal ga ik met de trein, maar toen ik bij het JJ eerste zat reed ik met Thomas Vermaelen mee. De bezoekjes worden 1 alleen steeds lasti ger in te plannen, omdat het pro gramma bij Jong Ajax nog weieens op het laatste moment wordt bijgesteld.' Kat uit de boom Voor dat hij bij Jong Ajax kwam, speelde Aborah één seizoen in de BI en één jaar in het hoogste elftal van de A-junioren. Hij wist zich vrij snel aan te passen aan het voetbal van de Amsterdammers. 'Nederlanders lijken wat arroganter, omdat ze een stuk mondiger en directer zijn. Ik heb dus eerst even de kat uit de boom gekeken. Hetzelfde gold eigenlijk voor het voet bal. De eerste twee trainingen had ik behoorlijk wat moeite met het niveau, het positiespel en het snelle kaatsen, maar al gauw voetbalde ik beter dan ik in België ooit gedaan had. Zowel in de BI als in de Al heb ik veel wed strijden gespeeld.' Bij Jong Ajax kreeg Aborah meteen te maken met een trainerswissel. 'Ik vind het jammer dat ik Van Basten niet wat langer heb meegemaakt, maar ik heb niet het gevoel dat er veel verschil is in de manier van trainen met Grim en Van den Brom. Zo'n trainerswissel betekent sowieso weer een stap vooruit in mijn professionaliteit. Ons team draait lekker. We raken steeds beter op elkaar ingespeeld, de sfeer is amicaal en we staan bovenaan. Wat wil je nog meer?' Aborah heeft een aantal voetbalkwa liteiten die hem als aanvallende midden velder van waarde maken voor zijn team. Hij is technisch, tweebenig en voor iemand van zijn lengte (1.70 meter) kopsterk. 'Ik wil mezelf vooral verbete ren in het omschakelen en het constant in beweging blijven. Er zijn nog weieens fases in de wedstrijd dat ik te veel stil sta. Voorheen pakte ik ook teveel gele kaarten, maar dit seizoen gelukkig pas één. Ik ben er zelf meer op gaan letten, omdat ik mijn team niet wil benadelen. En de mensen in mijn omgeving hebben mij er ook op gewezen dat ik daar iets aan moest doen.' Wijze lessen Vooral de wijze lessen van zijn vader neemt Aborah ter harte. 'Hij kijkt veel naar mij en komt na de wedstrijd altijd met nuttige suggesties, omdat hij zelf ook in de hoogste afdeling heeft gespeeld. Hij praat veel over mijn karakter. Ik ben normaal heel rustig, maar in het veld dus iets te licht ontvlambaar. Verder advi seert hij me om veel in beweging te zijn en altijd te kiezen voor een voetballende oplossing. Daar heb ik veel aan.' De komende tijd richt de 17-jarige middenvelder zich volledig op Jong Ajax. 'Ik probeer te werken aan mijn zelfvertrouwen en verder te groeien als voetballer. Ik merk vanzelf wel waar dat toe leidt. Als ik droom over mijn voetbalcarrière zie ik mezelf spelen bij AC Milan, dé topclub van dit moment. Maar de eerste stap die ik wil zetten, is natuurlijk die naar het eerste team van Ajax; een echte jongensdroom. Ik denk zeker dat ik dat niveau aankan, maar de toekomst zal dat moeten uitwijzen.' februuari 2005 37

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2005 | | pagina 37