'Er zit weieens
een minder
seizoen
tussen, dat
moet je
accepteren'
Dat deed ik vroeger, en dat doe ik nu op
de theatervoetbaltoernooien nog steeds.
Helaas heb ik nooit op een club gezeten,
daar heb ik wel spijt van. Ik heb op
individuele sporten als judo en tennis
gezeten. Als ik kinderen zou hebben,
deed ik ze meteen op een teamsport.
Dat is beter voor je sociale ontwikke
ling, denk ik nu. Maar goed, zelf ben ik
dus een individualist. Vandaar ook dat
keepen. Als keeper heb je het min of
meer zelf in de hand om een geweldige
wedstrijd te spelen. Je bent niet afhanke
lijk van medespelers. Ik speelde liever
met 0-0 gelijk dan dat we met 2-1
wonnen. Nog zoiets: ik kan er bijvoor
beeld absoluut niet tegen om iemand
anders naast mij op het podium te heb
ben. Ik moet alles alleen doen. Daarom
geniet ik zo van keepers. Ik ga met een
vaste vriendenclub ieder jaar naar
NEC - PSV. Dat doen we al jaren, omdat
iemand van ons clubje in Nijmegen is
gaan wonen. Ik geniet ieder jaar van die
wedstrijd, omdat Gentenaar in het doel
van NEC staat, en dat vind ik een
geweldige keeper. Maar ook Pagliuca,
Buffon, Barthez en Campos zijn idolen
van me. Ik houd van showmannetjes.
'Ik kom graag in het stadion en geniet
dan enorm. Maar ik ben dan ook heel
zenuwachtig en onrustig. Ik ben
gevoelig voor applaus en massa's
mensen. Een van de mooiste momenten
was en is voor mij nog steeds het
warmlopen van Jari Litmanen in
de Champions-Leaguewedstrijd tegen
Celta de Vigo. Het hele stadion scan
deerde zijn naam. Man, wat moet jij je
nu goed voelen, dacht ik bij mezelf.
Schitterend, ik genoot! Tijdens een
wedstrijd zit ik nooit stil, ik ben dan niet
aanspreekbaar. Voor tv is het niet
anders. Na de strafschoppenserie tegen
Zweden op het laatste EK moest ik zelfs
huilen. Tijdens die strafschoppen merkte
ik al dat al mijn vingers trilden. Ik ben
soms zelfs zo nerveus dat ik tijdens een
wedstrijd op tv weieens wegloop als het
te spannend wordt.
'De liefde voor Ajax is bij mij al snel
gekomen. Heel gek is dat, als je het me
nu vraagt, weet ik niet eens meer precies
hoe het is ontstaan. Het zal wel met
vriendjes en met mijn vader te maken
hebben. Maar de belangrijkste reden is
toch dat Ajax gewoon het leukste
spelletje speelt. En de leukste spelers
heeft, voor wie je graag naar het stadion
gaat. Of het me dit jaar zwaar valt? Nee,
helemaal niet! Ik wil daar graag iets over
zeggen, want ik ben boos! Overal lees en
hoor je dat het dit jaar niets is met Ajax.
Wat een onzin zeg. Je kunt niet tien jaar
aan de top staan, dat kan niemand. Er
zit weieens een minder seizoen tussen,
dat moet je accepteren. Let op, volgend
jaar gaan we weer heel ver komen in de
Champions League. Oké, zelf heb ik me
af en toe ook vreselijk geërgerd aan
Ibrahimovic, want hij deed geen reet
maar scoorde wel. En juist dat scoren
missen we nu zo verschrikkelijk. Maar
daarin moet je wel realistisch zijn.
Een goede spits is heel duur en die kan
Ajax niet kopen. Gelukkig hebben we
Rosales, dat wordt een grote. Kijk, de
grote vraag van dit moment is eigenlijk:
werkt het Koeman-effect nog? Zijn
kwaliteiten zijn onomstreden, dus daar
hoeven we het niet over te hebben. Maar
ik zie ook dat Sneijder het wel goed doet
in Oranje, terwijl hij het bij Ajax moei
lijk heeft. Of een sportpsycholoog
uitkomst kan bieden? Nee, dat lijkt me
niet. Ik heb het zelf niet zo op zielenknij
pers en volgens mij moet je niet aan een
voetballer vragen wat voor jeugd hij
heeft gehad. Dat wordt niets.'
Voetballers bij de show
'Ik vind het een grote eer als voetballers
mijn shows bezoeken. Zelf zie ik ze na
tuurlijk niet altijd, maar via-via krijg ik
altijd wel te horen wie er waren. Ik ben
komiek. Dat is laagdrempeliger dan
wanneer ik hoogstaand cabaret zou
maken met een zekere politieke lading.
Voetballers die mijn shows hebben
bezocht, zijn in het algemeen enthousi
ast, ik word gewaardeerd. Maar dit
betekent niet dat ik feestjes kom
42 Ajax Magazine
