Voormalig Ajax-keeper Stuy
heeft zijn missie volbracht
Drie vingers in de lucht voor 'Heinz Kroket'
Het handgebaar
staat voor
de drie achter
eenvolgende
Europa-
Cupfinales
waarin Stuy zijn
Ajax-doel
schoon
hield
Steek, bij wijze van herkenning, drie vingers in de lucht en je doet Heinz Stuy geen groter plezier.
Het handgebaar staat voor de drie achtereenvolgende Europa-Cupfinales waarin Stuy zijn Ajax-doel
schoon hield. De inmiddels 59-jarige restauranthouder is een eerzuchtig mens. Of: hoe zélfs een
Feyenoorder door Stuy werd beloond na het scoren tégen Ajax. 'Ajax is nog steeds mijn duppie,'
stelt Stuy desondanks duidelijk.
tekst Ronald Jonges
Drie historische foto's in
grillbar-bistro La Provence
herinneren aan de sportieve
hoogtijdagen van de restau
ranthouder. Het zijn de foto's
die Ajax halverwege de jaren negentig
reproduceerde en ingelijst verkocht aan
supporters en nostalgische voetballief
hebbers. Onder de noemer 'Gouden
Jaren' vormen de foto's een eerbetoon
aan de drie gewonnen Europa-
Cupfinales waarmee de Amsterdamse
club begin jaren zeventig faam verwierf.
Achter de bar hangt nog zo'n verwijzing
naar Stuys sportieve verleden: een foto
waarop de horecaman poseert met
Eddy Pieters Graafland. De oud-keepers
zijn allebei ouder en grijzer geworden,
maar in beide gevallen uiterlijk opval
lend weinig veranderd. Hoewel.
Waarschijnlijk zullen de meeste mensen
Eddy P.G. als oud-keeper van Ajax,
Feyenoord en Oranje eerder herkennen
dan de man naast hem. De voormalige
doelverdediger van Telstar, Ajax en
FC Amsterdam staat simpelweg minder
vaak in de schijnwerpers. Het maakt dat
Heinz Stuy zich nog weieens miskend
kan voelen.
Het zal je ook maar gebeuren. Als kee
per van het 'grote Ajax' uit de jaren
zeventig drie Europa-Cupfinales op rij
geen doelpunt tegen krijgen, om vervol
gens jaren na dato te moeten constateren
dat slechts weinigen nog weten wie je
bent. Het is het lot van menig oud-prof.
Toch snapt Stuy er vaak niets van. Al he
lemaal niet als het een Ajacied betreft bij
wie de naam Heinz Stuy geen enkele bel
doet rinkelen.
'Twee jaar geleden werd hier in de buurt
een hockeytoernooitje georganiseerd,'
vertelt Stuy in het restaurant aan de
Valeriuslaan te Driehuis. 'Toen een
groep Schotse hockeyers hier wat kwam
drinken, zagen ze de Ajax-foto's aan de
muur hangen. Nadat ze hadden gehoord
dat ik de keeper was op die platen, be
gonnen die gasten spontaan te klappen
en vervolgens druk naar huis te bellen.'
Verzuchtend: 'Zoiets moois heb ik
in Nederland nooit meegemaakt. Hier is
men toch wat afgunstiger, er is meer
kinnesinne over de successen die je hebt
mogen vieren. En bij succes staan de
meesten vooraan. Om je vervolgens,
als het minder gaat, ook weer zo te
laten vallen. Legendes bestaan niet in
dit land.'
De vergetelheid heeft trouwens vooral
een praktische oorzaak. Als horecaman
ontbreekt het Stuy simpelweg aan
tijd om de spotlights op te zoeken.
Laat staan dat hij 'gewoon' ontspannen
op zondagmiddag een wedstrijdje kan
gaan kijken. Zijn grillbar annex bistro,
gelegen op een steenworp afstand van
Stormvogels/Telstar-stadion Schoonen-
berg, slokt bijna al zijn tijd op. Plus die
van zijn vrouw Paula.
Stuy junior
Wanneer hij voor het laatst present was
bij een wedstrijd van Ajax in de ArenA?
Stuy moet diep nadenken over het ant
woord. De Amstel-Cupwedstrijd tussen
Stormvogels/Telstar en Jong Ajax, met
daarop volgend de bekerwedstrijd tus
sen de eerste elftallen van Ajax en FC
Groningen, moet de laatste keer zijn ge
weest dat hij het Ajax-stadion aandeed,
luidt de reconstructie. Het bezoek da
teert alweer van drie seizoenen terug.
Die avond kwam hij vooral kijken naar
zijn zoon Justin, die toen nog speelde
voor Stormvogels/Telstar. Dezelfde Stuy
junior, thans speler van zaterdaghoofd
klasser Rijnsburgse Boys, troeft zijn
vader trouwens ruimschoots af als het
op Ajax-wedstrijdbezoek aan komt. De
seizoenkaart die senior dankt aan zijn
lidmaatschap van Lucky Ajax, wordt
vooral benut door de kleine Stuy.
Tijdens zijn voorlaatste ArenA-bezoek
stond hij zelf nog op de mat, vervolgt
vader Stuy. Ter opluistering van het
eeuwfeest dat de club in het seizoen
1999-2000 vierde, keerde de doel
wachter eenmalig terug in het Ajax-doel
tijdens een replay van de Europa-
Cupfinale van 1971 tussen Ajax
en Panathinaikos.
De beste herinneringen bewaart hij niet
temin aan een eerdere rentree in de
ArenA. Stuy onbrak uiteraard niet
tijdens de in 1999 gespeelde feestwed-
strijd rondom Johan Cruijff, waarmee
ook eer werd betoond aan de internatio
nale successen die de club mocht
vieren en de Ajacieden die dat ooit
mogelijk maakten.
De combinaties die Johan Cruijff én
Marco van Basten aangingen op het
ArenA-gras maakten de voetbalavond
boordevol nostalgie extra gedenk
waardig. Vooral de eenmalige rentree
van Van Basten wekte be- en verwonde
ring, te meer omdat de spits voordien
(ver voordat hij later als bondscoach
aantrad) slechts op de golfbaan werd
gesignaleerd. 'Cruijff en Van Basten wil
den die avond aanvankelijk helemaal
niet meespelen,' stelt Stuy. 'Onder
andere Piet Keizer en ik hebben ze echt
over moeten halen tóch mee te doen.
Achteraf is dat misschien wel dé dag ge-
58 Ajax Magazine
