Vos preekt de passie
Eentje!
Damesafdeling
De wedstrijd
ADO - Ajax 1-3 (1-2)
The day after
MAASDBLAD - J™
was, die ik in één keer nam.
Met rechts, want, zoals u
misschien weet: goede voet
ballers hebben maar één
been, zoals Puskas en
Maradona. Ik stond het liefst
links op het middenveld zodat
ik de bal met zowel binnen-
als buitenkant schoen kon ra
ken.' Curieus detail: Dahrs
deed mee in plaats van Henk
Groot, die, zoals Het Parool
summier schreef, 'door zijn mi
litaire autoriteiten met enige
dagen straf was bedacht'.
Dahrs rondde zijn actieve loop
baan af bij RCH, dat toen nog
betaald voetbal speelde (Johan
Neeskens komt er vandaan).
Hierna werd Dahrs trainer, en
dat is hij vandaag de dag
nog steeds. Dahrs: 'Ik heb
mijn Oefenmeester-1-diploma.
Ik mag alle amateurclubs trainen
en assistent zijn in het betaald Ajax2
voetbal. Siem Plooyer van de trai- Derde
nerscursus heeft me ooit gezegd dat
ik mijn baan moest opzeggen, het hoog
ste trainersdiploma moest halen en dat
hij me dan een betaald-voetbalclub zou
bezorgen. Dat heb ik niet gedaan; ik
wilde de zekerheid van mijn vaste baan
niet opgeven, ik had immers een vrouw
en dochter. Maar achteraf is het wel
zonde, ja.'
'Ik ben een fanatieke trainer. Spelers
moeten altijd hun best doen. Ik doe zo
veel mogelijk oefeningen met de bal.
Mijn filosofie is aanvallend voetbal,
maar dat hoeft niet per se met drie spit
sen, je kunt ook met één spits spelen en
aanvallend voetballen.' Wat zou de trai
ner Dahrs de speler Dahrs zeggen? 'Wat
zijn taak was, hoe hij zich tactisch moest
opstellen bij balverlies. Wanneer je druk
moet zetten. Dat hij in een hoger tempo
moest spelen. Als me dat toen was
gezegd, had ik meer uit mijn loopban
kunnen halen. Een type als Ronald
Koeman had mij veel kunnen
vertellen. Dat lijkt mij een
goede trainer.'
op weg naar Veendam en het kampioenschap 1962-1963.
van links Jan Dahrs.
Dahrs is 69 jaar oud, maar
het is hem niet aan te zien. 'Ik voel me
nog fit. Ik werk ook nog steeds halve da
gen, bij een Japanse bank. Ik verzorg me
goed. Roken en drinken heb ik nooit ge
daan. Ik doe nog aan duurlopen, in het
Amsterdamse bos of in mijn nieuwe
woonplaats Hoofddorp. Ik heb daar alle
tijd voor, want ik ben alleen. Ik ben ge
scheiden. Momenteel train ik Geuzen-
Middenmeer, achter het voormalige
Ajax-stadion. Ik heb heel wat amateur
clubs getraind. Meestal blijf ik twee
a drie jaar, en dan ga ik weer weg. Alleen
bij DVVA, een studentenvereniging, ben
ik veel langer geweest; ik heb daar nog
een damesafdeling helpen opzetten.
Voetbal was en is mijn leven. Ik ga ook
nog weieens naar Blauw Wit of DWS
kijken. Maar Blauw Wit is helemaal in
de vergetelheid geraakt. Daarom zeg ik
zelfs nu weieens: er zijn twee clubs,
Ajax 1 en Ajax 2.'
In de slotperiode ls Ajax slechts
eenmaal gevaarlijk geweest. En dat
was opnieuw toen de Haagse verde
diging dekkingsfouten maakte. Nu
was het de voor Henk Groot ingeval
len Jan Dahrs, die daar gretig gebruik
van maakte (1—31.
3 december 1961
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Gennissen
Scoreverloop: 28. Cees Groot 0-129. Haak 1 -140. Keizer 1 -2; 84. Dahrs 1 -3
Ajax: Hoogerman; Van Mourik, Ouderland; Visser, Pronk, Muller; Keizer, Petersen, Cees Groot, Dahrs, Swart
ADO: Oostrum; Van de Hoek, Verhoek; Villerius, Schuurman, Clavan; Trommel, Den Engelse, Schuurman,
Haak, Vreeken
tekst /KlaasVos
Ik schrijf dit de dag na... na de historische
nederlaag tegen Heerenveen. Nooit eerder
vertoond. Maar dit keer onvermijdelijk.
Laten we eerlijk zijn: het had al eerder
kunnen gebeuren, misschien wel moeten
gebeuren. Tegen Roda, tegen Utrecht.
Door alle deskundigen gedoodverfd als de
kampioen van de huidige voetbaljaargang, vertoonde Ajax vanaf het begin
aties behalve een kampioensgedaante. De stropdas met nummer 1 erop
werd in het veld niet waargemaakt. Alsof een deken van doem over het
elftal gegooid was; alsof de torenhoge verwachtingen juist verlamden in plaats
van verwarmden.
Irritaties, kikkers uit de kruiwagen in de vorm van spelers die verwijten door
de kieren van de mond laten sijpelen. Een trainer die een moedeloze indruk
maakt. Het tekent de crisis. En wij supporters? Het viel mij op dat in het le
denrestaurant na de wedstrijd gelatenheid en berusting de hartslag bepaal
den. Nauwelijks woede, verbetenheid. Teleurstelling en verdriet vraten zich
naar binnen. Hier en daar ook opluchting, omdat eindelijk vrieshelder werd
waaraan het schort.
Maar als je dan elkaar doorzaagt over waaraan het precies mankeert,
komen er toch verschillende antwoorden. Eén ding wordt het meest gehoord:
gebrek aan leiderschap in het veld. De schaduw van Chivu hangt nog steeds.
Zo was de situatie nu ik dit schrijf. Hoe is de situatie nu u dit leest?!
Zit Koeman er nog? Hoe is de relatie tot de technisch directeur? Is het
beleidsplan al weer bijgesteld?!
Het is geen goed moment voor een column. Althans: ik heb geen woorden
meer; ik weet het niet meer. Ik denk dat ik een lege ruimte laat voor u om in
te vullen.
Vul deze met uw gedachten, wensen, verwensingen, zuchten, analyse, visie,
etcetera.
En bewaar het nummer om na jaren te ontdekken, dat er niets nieuws onder
de zon is en mijn en uw woorden opnieuw geschreven kunnen worden.
november 2004 57
