Eentje! 'Ik ben een Blauw Witter.' De welkomstgroet van Jan Dahrs laat niets aan duidelijkheid te wensen over. Leuk, een gesprek met Ajax Magazine, maar we moeten de zaken wel in verhouding blijven zien. Hij heeft maar twee jaar bij Ajax gezeten, en vanwege de grote concurrentie ('de meesten speelden in het Nederlands elftal') moeten we dat zitten wat het eerste elftal betreft letterlijk nemen: Dahrs was meestal reserve, maar kwam in de vijf officiële wedstrijden die hij speelde, wel tot één doelpunt. Oostenrijkse sokken tekst Marcelle van Hoof Zoals meestal het geval was bij Ajacieden (of Blauw Witters, DWS-ers of Volewijckers) uit de eerste twintig jaar van het betaald voetbal, was Dahrs een geboren Amsterdammer. 'Van mijn acht ste tot mijn 24ste speelde ik voor Blauw Wit. Op mijn zestiende stond ik in het eerste elftal, een paar jaar later maakte ik het begin van het betaald voetbal mee. Ik was wel een talent, ja, ik speelde in alle vertegenwoordigende elftallen. Ik speelde op het middenveld, als spelbepa ler. Ik ging niet het veld in om doelpun ten te maken, maar om anderen te laten voetballen. Dat is wat Ajax momenteel mist, naar mijn mening: een echte spel bepaler. Je kunt me vergelijken met die Deen die bij Ajax gespeeld heeft.' Er heb ben heel wat Denen bij Ajax gespeeld. Dahrs, peinzend: 'Dat is waar. Ik bedoel Laudrup, niet die jonge, maar die oude.' Michael. Dahrs: 'Die, ja. In ieder geval: ik heb bij Blauw Wit nog die dubbele wedstrijden in het Olympisch Stadion meegemaakt. Speelde eerst DWS, en daarna wij. Of andersom. Blauw Wit speelde eind jaren vijftig, begin jaren zestig meestal in de eredivisie.' In het seizoen 1961-1962 speelden zelfs vier Amsterdamse clubs in de hoogste di visie: Ajax, DWS, Blauw Wit en De Volewijckers. Dahrs speelde inmiddels bij Ajax. 'Ik was al twee jaar weg bij Blauw Wit. Ik voetbalde bij Holland Sport en na twee jaar ruilde Ajax mij voor Jan Fransz en Wim Anderiesen. Ik was op dat moment 29 jaar oud (26 jaar, MvH). Ik was weliswaar een Blauw Witter, maar Ajax was wel een uitdaging voor me. Qua voetbal paste de club beter bij mij. Blauw Wit was meer een sjouwploeg. Ajax natuurlijk niet. Ik had een heel goede techniek en boven dien was Ajax een professionelere club. Blauw Wit was een arbeidersvereniging, uit de Kinkerstraat, de Jordaan. Bij Blauw Wit in het bestuur zaten ambtena ren, en bij Ajax zaten de zakenmensen. Dat was het grote verschil. Blauw Wit was een zuinige club en dat was een re den waarom men er later in de proble men is geraakt. Op het moment dat we naar de eredivisie promoveerden, kon de club Henk en Cees Groot kopen. Dat deed men niet, waarna de broers later naar Ajax gingen en er ontzettend veel doelpunten maakten. Blauw Wits zuinig heid was ook de reden waarom ik er ver trok en bij Schevingen/ Holland Sport ging voetballen.' Bij Ajax heeft u weinig gespeeld. Dahrs: 'Ik voetbalde meestal in het tweede en was reserve bij het eerste. Maar als je nagaat wie er toen bij Ajax speelden: de linksbuitens waren Piet Keizer, Donald Feldmann en Peet Petersen. Op het middenveld speelden Ton Pronk, Ben Muller, Co Prins. Je had nog Cees en Henk Groot, die heel veel scoorden. Sjaak Swart was er. Dat waren bijna allemaal internationals en zij waren nog jonger dan ik ook. Mij hield men achter de hand.' Van de twee trainers die Dahrs bij Ajax heeft meegemaakt, moest hij het ook niet hebben. 'In mijn eerste seizoen was Keith Spurgeon trainer, in het tweede Pepi Gruber. Ze konden allebei niet veel goed doen binnen de club. Men liep helemaal weg met Vic Buckingham, met wie ze in 1960 kampioen waren gewor den. Ik was trouwens ook niet zo gecharmeerd van Spurgeon en Gruber. Van Gruber moest je grote wollen Oostenrijkse sokken aan op de training. En Spurgeon verplichtte ons in de winter in een korte broek te trainen, omdat we die in de wedstrijd ook aan hadden. We mochten wel een dikke trui aan. Tactisch waren zij ook niet zo sterk.' Het respect van sommige Ajacieden voor deze trainers was niet altijd even groot. Dahrs: 'Co Prins was een zeer brutale Amsterdammer. Hij was zowel als voet baller als als mens harder dan ik. Hij ging zijn eigen gang, niemand kon hem iets wijsmaken. Ik had een betere techniek, dat durf ik wel te zeggen. Het ging bij mij vanzelf. Prins was zeer eigenwijs. Net als Piet Keizer. Als de trainer aanmerkingen op hem had, gaf hij hem zijn voetbal schoenen en zei dat hij het zelf maar moest gaan doen. Ik was wat gevoeliger, vond het prettig om af en toe een com plimentje te krijgen.' Iedere voetballer heeft wel één of twee momenten die voor altijd in het geheu gen gegrift staan, ook al heeft men niet veel meegedaan. De kopbal van invaller Cees de Wolf in de mistwedstrijd tegen Liverpool bijvoorbeeld is zelfs de Ajax- historieboeken ingegaan. Minder bekend is de overtreding tegen Jan Dahrs in de slotminuten van zijn enige Europa Cupwedstrijd, in 1961 bij Ujpest Dósza. Dahrs: 'Ik weet het nog precies. Men haalde me in het strafschopgebied finaal onderuit. Een zuivere strafschop, maar de scheidsrechter floot niet.' Had Ajax wel een penalty gekregen en benut dan was de gerenommeerde Hongaarse ploeg misschien wel uitgeschakeld en Dahrs 'beroemd' geworden. In het clubblad uitte men dubbele gevoelens over het meespelen van Dahrs: 'Pech voor ons dat Piet Keizer de reis per vliegmachine niet aandurfde. We hebben er begrip voor. Er zijn mensen die angst hebben voor een spin, muis, een hond etc. Die angst valt niet weg te praten, al klets je als de man van de brug. Zijn meespelen had net dat ene doelpunt kunnen schelen, waarmede we niets ten nadele van Dahrs willen zeg gen. Jan heeft zijn best gedaan en was hij er in de laatste minuut niet onderuit ge haald - deze daad schreeuwde om een pe nalty - dan waren de bloemen voor hem geweest.' Hulde in ieder geval dat Dahrs in zijn be perkt aantal optredens in het eerste wel nog wist te scoren. Sterker nog: op 3 decem ber 1961 bij ADO bleek dat Keizer én Dahrs in één elftal heus wel mo gelijk was. Vlak voor tijd stelde Dahrs op aangeven van uitblinker Keizer de eindstand vast op 1-3. 'Ik denk dat het een trekbal Training op het strand van Zandvoort in de winter 1961-1962. Staand 6de van links Jan Dahrs. Jan Dahrs was oorspronkelijk Blauw Witter, getuige dit voetbalplaatje. J. Dahrs Blauw Wi, november 2004 55

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2004 | | pagina 55