Historische grond
QC3
I II
'icaisa
Sterkste opstelling
De uitstekende
grasmat was op
de wedstrijddag
op last van Van
Gaal nog een
keer gemaaid
i|
v1 WÊÈÈm
kostuum, een grote bos rode en witte
rozen bij de gedenksteen achter de
basiliek van de Superga-heuvel, ter na
gedachtenis aan de vliegramp van 1949,
waarbij de complete Torinoploeg,
destijds de beste club in Italië, omkwam.
Het is overigens de gewoonte dat iedere
club die Torino bezoekt, het monument
even aandoet.
Op woensdagavond 29 april 1992
leefden Ajax en Torino in het volle
Stadio Delle Alpi weer in het heden.
Ajax speelde in zijn sterkste opstelling;
de blessures van Dennis Bergkamp
(rechterknie), Aron Winter (buikspier)
en Bryan Roy (hamstring) bleken mee te
vallen. Ajax speelde op de uitstekende
grasmat van het Stadio Delle Alpi (die
op last van Van Gaal op de wedstrijddag
nog een keer was gemaaid) echter geen
moment ingehouden. Op een schot
van Venturin na, dat uitstekend door
Menzo werd gestopt, beheerste Ajax
aanvankelijk het duel. In de veertiende
minuut ontfutselde Frank de Boer het
grote talent Lentini de bal en gaf hem af
op de inschuivende Wim Jonk. Vanaf
zo'n vijfentwintig meter loste de
Volendammer een schot, dat in eerste
instantie recht op het doel leek af te
gaan. Het effect dat Jonk aan de bal had
meegegeven zorgde er echter voor dat
de bal onhoudbaar voor doelman
Marchegiani schitterend in de hoek
dwarrelde: 0-1.
De wedstrijd bleef spannend en werd in
een hoog tempo gespeeld. Langzamer
hand verloor Ajax zijn greep op het
duel. Opgejaagd door het fel meelevende
publiek drong Torino Ajax terug, echter
met niet al te veel technisch vernuft.
Alleen Lentini onderscheidde zich
met een acrobatische omhaal en
halve volley. Ajax haalde ongeschonden
het rustsignaal.
De tweede helft begon voor de televisie
kijkers in Nederland pas na ruim
één minuut spelen, vanwege een te
uitgebreid reclameblok. Ajax maakte
ondertussen reclame voor zichzelf. Koel
spelend beheersten de technisch en tac
tisch sterkere Amsterdammers de wed
strijd. Dat Torino toch nog langszij
kwam, was dan ook puur het gevolg van
een individuele fout. In de 61ste minuut
legde de Italiaanse Belg Enzo Scifo
aan voor een schot richting Ajax-doel.
Stanley Menzo kreeg de bal niet
klemvast, erger nog: hij stompte hem
voor de voeten van de aanstormende
Casagrande, die eenvoudig de bal
binnen kon tikken: 1-1.
Ajax liet zich door deze tegenslag niet
van de wijs brengen. Opgejaagd door
een aantal Ajax-spelers speelde Torino
de bal terug naar de achterste linie.
Hazewind Dennis Bergkamp pikte een te
korte pass op, draaide in het strafschop
gebied langs een tegenstander en werd
vervolgens gehaakt door Benedetti.
Stefan Pettersson schoot de stafschop
onberispelijk in: 1-2. Niets leek de
Amsterdammers nog te kunnen deren,
maar een moment van onachtzaamheid
bracht Torino toch wéér langszij.
Invaller Alfons Groenendijk was enkele
seconden in het veld toen Sonny Silooy
een diepe bal richting Ajax-doel liet
lopen en Casagrande na wat gekluts met
Danny Blind de bal meenam en hem
over Menzo in het doel wipte.
Normaliter is een 2-2 gelijkspel in een
Europese uitwedstrijd een uitstekend
resultaat. De Ajacieden hadden echter
gemengde gevoelens over de uitslag.
De dakconstructie van het
stadion is met zijn 56 rode
stalen palen goed zichtbaar.
november 2004 31
