Museumstukken Het Ajax Museum Er ging een schok door voetbalminnend Nederland toen zomaar op een avond in het televisieprogramma van Mies Bouwman Piet Keizer aankondigde dat hij stopte met voetballen. Het was oktober 1974, dertig jaar geleden. Het Nederlands elftal en Ajax brachten hem alleen nog maar teleurstellingen en daar had De Keizer geen zin in. Dus was het, ondanks de vele smeekbeden van zijn fans, pardoes over en uit. Een bezoek aan het Ajax Museum maakt deel uit van de World of Ajax Tour. U krijgt eerst iets te drinken aangeboden en ziet daarna een korte film. Dan volgt een rondleiding door de ArenA en een bezoek aan het museum. Voor kinderen zijn er speciale kin derrondleidingen, met spelletjes, een quiz en een cadeautje. De prijs van de twee uur durende World of Ajax Tour bedraagt €9,50 p.p. Kinderen t/m 12 jaar en 65+-pashouders betalen €8,00 p.p. De starter-tour (1 uur, reserveren niet nodig) kost €8,00 p.p. en €7,00 voor kinde ren t/m 12 jaar en 65+-pashou- ders. Voor grote groepen gelden speciale tarieven. Voor groepen kan ook een speurtocht door stadion en museum georgani seerd worden. Voor inlichtingen en reserverin gen: 020-3111336. U kunt ook alleen het museum bezoeken. Toegang en kaartverkoop lopen via de supportersbalie in de Official Ajax Fanshop. De entree bedraagt €3,50. Openingstijden: 1 apr-30 sep ma t/m vr 9.30- 18.00, za en zo 10.00-17.00 (niet tijdens wedstrijden op zondag); 1 okt-31 mrt ma t/m za 10.00- 17.00, zo alleen op koopzond agen (niet tijdens wedstrijden op zondag). Openingstijden ArenA-tours: dagelijks 10.00- 17.00 (op wedstrijddagen geldt een aangepast programma). tekst Carel Berenschot zou later zeggen dat dit het meest verne derende moment uit zijn loopbaan was geweest. 'Hij had toch verdomme wel even kunnen juichen.' Keizer was zo populair dat er zelfs een complete dichtbundel over hem ver scheen. Er ging dan ook werkelijk een schok door het land heen, toen hij dood leuk tegen Mies Bouwman zei dat hij be sloten had met voetballen te stoppen. De oorzaken lagen in het voor hem zo te leurstellend verlopen WK van 1974 - in de rust van de finale werd niet hij, maar René van de Kerkhof in de ploeg ge bracht - en in de voetbalvisie van Ajax' nieuwe trainer Hans Kraay. Kraay wilde Keizer een linie laten afzakken, waar hij als 'buffelende middenvelder' meer con trolerend moest gaan spelen. Keizer voelde daar niets voor en toen hij op 13 oktober 1974, in de uitwedstrijd te gen FC Amsterdam, werd gewisseld voor Arno Steffenhagen, was voor hem de maat vol. En zo kwam een onverwacht einde aan een tijdperk. In 1973 verscheen als relatiegeschenk van uitgeverij de Erven Thomas Rap een dicht bundel met (de titel) 'Elf gedichten voor Piet Keizer'. Nico Scheepmaker schreef daarin onderstaand gedicht over de grillige linksbuiten, die zelf overigens niet bijster onder de indruk was van het poëtische eerbetoon. Piet Keizer is sinds lang een synoniem voor genialiteit, en balverlies. Het eerste steekt een hart onder de riem, het tweede maakt een mens een beetje mies. Zo'n tikje door de benen heen is fraai, en maakt de domme tegenstander murf. En 'k hou van de verwarring die hij zaait via zijn vrije schoppen met een curf. Ook mag ik graag zo'n tuimeling bekijken als hij de bal niet meer bereiken kan en daarom niet de bal speelt maar de man: want als het moet gaat Pietje over lijken. Maar soms zijn z'n manoeuvres zo verwezen, zo niet-van-deze-wereld bovendien, dat ik nog wel zo lief een boek ging lezen dan dit nog langer aan te moeten zien. oktober 2004 29 'Cruijff is de beste, Keizer de betere,' schreef de dichter en columnist Nico Scheepmaker ooit. Daarmee sloot hij een voortreffelijk compromis tussen twee schijnbaar onverenigbare uitersten. Zoals teenagers in die tijd óf voor de Beatles óf voor de Rolling Stones waren, waren Ajax-supporters óf voor Cruijff óf voor Keizer. Dit lijkt op tweespalt, maar dat is het niet. Het gaat in deze gevallen om absolute uitblinkers en om dan te be palen wie écht de beste is, is per definitie onmogelijk. David Endt schrijft hierover in het officiële jubileumboek: 'Er hing een vleug van ongrijpbare genialiteit om de figuur met het nummer elf op zijn rug. Zoals Johan Cruijff het spel plotseling kon versnellen, zo kon Keizer juist een actie vertragen, stilzetten zelfs. In de ogen van velen maakte dit hem, samen met zijn vaak wat grillige, onbereken bare karakter, tot een wat mystieke, bijna mythische Ajacied.' Piet Keizer groeide op in de de Trans- vaalbuurt in Amsterdam-Oost. Hij voet balde vrijwel dagelijks op het Trans- vaalplein en in clubverband voor de be scheiden amateurvereniging Amstel. Omdat hij een meer dan middelmatige voetballer bleek te zijn, besloot zijn oom, die een hartstochtelijke fan van Blauw Wit was, hem in te schrijven als lid van de zebra's uit Amsterdam- West. Maar Piet had daar helemaal geen zin in. Hij vond het veel te ver fietsen naar de andere kant van de stad en daarom koos hij voor Ajax. Het werd het begin van wat een imposante carrière zou worden: Keizer kwam maar liefst 490 maal in een officiële wedstrijd uit en 189 maal wist hij te scoren. Keizer was een grillige voetballer, die in de ene wedtrijd geniale acties kon laten zien, maar in een volgende wedstijd ge heel afwezig leek te zijn. De woordcom binatie 'constant presteren' kwam niet in zijn boekje voor, maar desondanks ontwikkelde hij zich tot een onmisbare schakel in het grote Ajax van de jaren zestig en zeventig. Voor een hele genera tie Ajax- én voetballiefhebbers werd hij daarom dé verpersoonlijking van de linksbuiten. En tot aan de dag van vandaag geldt hij als voorbeeld voor een ieder die bij Ajax op de linkervleugel een balletje wil meetrappen. Behalve om zijn schijnbare onbereken baarheid is Keizer beroemd geworden om zijn schaarbeweging. 'De Schaar, die was van Piet,' schrijft David Endt en dan citeert hij zijn grote idool verder: 'In mijn jaren als jeugdspeler ging ik altijd naar het eerste elftal kijken, dat was heel normaal. Ongetwijfeld heb ik daar het een en ander van opgepikt maar er is eigenlijk maar één speler waarvan ik duidelijk iets overgenomen heb: Willy Schmidt. Die speelde toen linksbuiten in het eerste en hij had een prachtige schaarbeweging Ik vond het zo'n mooie en effectieve beweging, dat ik hem heb overge nomen.' Hoewel Keizer tijdens zijn actieve loopbaan al veelvuldig werd beju beld en bewierookt, heeft hij zich zelf nooit bijzonder gevonden. Hij was een rustige en nuchtere voet baller. Dat bewees hij onder meer toen hij op 15 april 1972 met Ajax Feyenoord met 5-1 versloeg. Na de adembenemend mooie vijfde treffer voor zijn rekening te heb ben genomen, bleef hij stokstijf in het Rotterdamse strafschopge bied staan, niet eens de moeite ne mend ook maar een hand op te steken. Feyenoorder Rinus Israel ■m*4 mS*'S*mrttfüeylen'

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2004 | | pagina 29