Het wordt
weer gezellig!
De heren media
Column
vaandeldragers van een heel nieuwe lichting
Ajacieden. De landstitel kan gerust als kam
pioenschap van de jonkies worden betiteld.
(Peter van Duyl, Noord-Hollands Dagblad, 10-
05-2004)
De conclusie dat de (eigen) jeugd de kar
heeft getrokken, houdt automatisch in dat
de aankopen dat niet hebben gedaan. (Maar
ten Wijffels, Algemeen Dagblad, 10-05-2004)
De speler van het jaar stond met de haren
nog nat van het douchewater - bronzen
beeld onder zijn arm geklemd, mobiele tele
foon aan zijn oor - in de stadiongracht zijn
moeder te woord. Ze was de weg kwijtge
raakt in de Arena. Maxwell werd er een tikje
ongedurig van. (Jop van Kempen, Het
Parool, 10-05-2004)
Bij alle feestvreugde paste nauwelijks relati
vering. De buit is binnen, de eerste prijs voor
de jonkies van Koeman een feit. De weg naar
grote glorie ligt open. De vraag is vooral
welke jonge spelers vertrekken dan wel blij
ven. Gesprekken over een mooi collec
tief doel worden niet gevoerd in de kleedka
mer of tijdens de lunch. In het moderne
voetbal gaat ieder zijns weegs, is teamgeest
iets van vroeger. Als de bubbels van de
champagne nog maar net zijn verdwenen
gaan de mobiele telefoons weer aan en dan
niet om elkaar te bellen. (André Hoogeboom,
Noord-Hollands Dagblad, 10-05-2004)
Maar clubliefde is tegenwoordig een relatief
begrip dat eenvoudig is af te kopen. De voet
balwereld is een doolhof waarin clubs en
zaakwaarnemers hoofden op hol brengen
met aanbiedingen waartegen geen nee valt
te zeggen. (Willem Vissers, de Volkskrant,
10-5-2004)
Daarom zou ik sommige Ajacieden het advies
willen geven eerst tot tien te tellen voordat
je nu al serieus aan het buitenland gaat den
ken. Het is belangrijker om langer in je car
rière door te gaan dan te vroeg weg te wor
den gestuurd. (Johan Cruijff, De Telegraaf,
10-05-2004)
Rafael mag niet weg. We zijn er nog niet
klaar voor. Hij ook niet. (Henk Spaan, Het
Parool, 10-05-2004)
Ajax behaalde zijn schitterende titel niet
vanwege het geploeter elders, maar incas
seerde gisteren het rendement van verstan
dig beleid. Ajax bevestigde met de aanstel
ling van Louis van Gaal het voornemen om
weer een echte opleidingsclub te worden.
Ajax heeft alleen de pech dat het zich
moet zien te ontwikkelen in de eredivisie,
waar de tegenstand zoals gesteld met het
jaar afneemt, af en toe een enkele nederlaag
daargelaten. En in die eredivisie wordt een
topspeler boven zijn 20ste niet meer beter,
eerder slechter. (Chris van Nijnatten, Alge
meen Dagblad, 10-05-2004)
Goed, een mager jaar zou louterend kunnen
zijn, en leerzamer dan de in Amsterdam
gauw vertroebelende lof. Maar dat zou ook
ijdele hoop kunnen blijken in een omgeving
waarin nederigheid en zelfkritiek niet wor
den aangemoedigd. (Henk Hoijtink, Trouw,
10-05-2004)
Ajax is, kortom, de kampioen van de rijkdom
die een ietwat armoedig seizoen beleefde.
(Willem Vissers, de Volkskrant, 10-5-2004)
Uiteraard draag ik Ajax' 29ste landstitel op
aan Jan Timmer, de brulboei van PSV die het
presteerde zijn eigen club zwaar te frustre
ren en te verdelen. Goed gedaan, Timmertje!
(Matty Verkamman, Trouw, 10-5-2004)
Ik had blijkbaar meer vertrouwen in het elf
tal dan de trainer. Maar als er per se een
schuldige, een zondebok, aangewezen moet
worden: ik ben verantwoordelijk. Ik heb het
verhaal een week naar voren geschoven. Met
de beste bedoelingen, maar dat schijnt niet
relevant te zijn. (Johan Derksen, Voetbal
International, 12-05-2004)
Overigens mag Van Gaal zich deze zomerstop
voor het eerst waarmaken als onderhande
laar op de transfermarkt met de door hem
zo verafschuwde makelaars. (Valentijn Dries-
sen, De Telegraaf, 15-05-2004)
Kampioen Ajax heeft bijna het alleenrecht op
de toekomst. Maar ook daar wringt het. De
vier grote Nederlandse talenten die daar
richting Oranje zijn gedenderd, spelen niet in
de voorhoede. Twee verdedigers, twee mid
denvelders, geen nieuwe superspits, geen
geweldige winger, eigenlijk ook geen grote
nummer tien. (Robert Heukels, Sportweek,
18-05-2004)
De selectie van het Nederlands elftal kent
dus weinig verrassingen. Ik vind het per
soonlijk wel jammer dat Nigel de Jong thuis
wordt gelaten. (Johan Cruijff, De Telegraaf.
24-05-2004
We mogen weer. We mogen weer massaal te laat op het werk komen, raar doen op
straat en meer drinken dan goed voor ons is, want we zijn er op het EK weer bij. Op 15
juni zullen meer dan tien miljoen mensen voor de buis gekluisterd zitten als er wordt
afgetrapt tegen Duitsland. En bij een overwinning zal ongeveer een kwart van dezelfde
kijkers elkaar tegenkomen op straat. Want elke zege moet en zal worden gevierd. Dat
hoort zo.
Vrijwel iedereen zal meedoen aan een EK-pool, want ook deze vorm van voetbalbele
ving is tot vele huishoudens doorgedrongen. En wat tijdens een groot zomertoernooi
ook altijd zo frappant is: ineens blijken we meer dan tien miljoen voetbalkenners te
hebben. Ineens praten mensen uitje eigen kennissenkring bij wie je nooit enige voet
balachtergrond had vermoed, ook over de ruit. Of over Kluivert/Van Nistelrooij.
Een paar weken voordat het EK begon, liep ik op een rustige zomeravond in Hilversum
een café binnen om sigaretten te kopen. Het was een uur of elf en in de rustige straat
was nauwelijks een teken van leven te zien of te voelen. Het Hilversumse café was aan
de buitenkant volledig versierd met oranje en rood-wit-blauwe slingers. De eigenaars,
en wellicht ook de bezoekers, moeten er dagenlang mee bezig zijn geweest. In het
café zelf hingen foto's van alle selectiespelers, wedstrijdschema's en ook binnen was
alles oranje en rood-wit-blauw. Zelfs de barkrukken waren oranje. In deze geforceerd
gecreëerde sfeer van gezelligheid zou je van alles kunnen verwachten, maar niet wat
ik aantrof. Er zaten vier stamgasten aan de bar, van gemiddelde leeftijd en allen van
het mannelijk geslacht. Zij lieten zich bedienen door een vrouwelijke barbediende van
iets hogere leeftijd (ik schat een jaar of zestig), maar die zich had gekleed als ware zij
een jaar of 23. Alle vijf dronken zij bier en alle vijf rookten zij een sigaret. Niemand
sprak met elkaar, zelfs niet over het EK. Jawel hoor, lang leve de gezelligheid!
Wat mogen we eigenlijk van het EK verwachten? Het halen van de tweede ronde lijkt
mij zelf een geweldige en maximale prestatie, maar als er niet van Duitsland wordt
verloren of zelfs gewonnen, zal de hele natie ongetwijfeld op niets minder dan de eer
ste plaats rekenen. Bij kwalificatie voor de tweede ronde zullen diverse supporters
zich ziek melden op het werk om samen met hun vrienden per auto richting Portugal
te rijden en aldaar van het laatste spaargeld en de derde hypotheek op de zwarte
markt kaartjes voor de kwartfinale te kopen. Hup Oranje, hup gezelligheid!
Wat denken de kenners, zeg maar de analisten? Die zullen van mening met elkaar ver
schillen, wat ook zo hoort, omdat de kijker thuis anders niets met elkaar heeft te
bespreken. De kenners zullen waarschijnlijk zeggen dat Nederland ditmaal geen kans
maakt op de titel, dat het geen favoriet is en dat er op het EK afscheid zal worden
genomen van een generatie spelers die jaren achtereen het gezicht van Oranje heeft
bepaald. Dat deze generatie zijn hoogtepunt heeft gekend op het WK in 1998 en twee
jaar later in eigen huis heeft verzuimd om met Oranje een belangrijke prijs te winnen.
Merkwaardig is het toch, dat spelers als Kluivert en Seedorf - beiden nog lang geen
dertig - voortdurend de indruk wekken dat hun carrière voorbij is.
Wij van Ajax zullen natuurlijk vooral gaan letten op Sneijder, Heitinga en Van der Vaart,
terwijl we bij een vroegtijdige uitschakeling het vizier richten op Zweden (Ibrahimovic)
en Tsjechië (Galasek, Grygera). Wat zou het toch mooi zijn als een van de drie jonge
Ajacieden in Portugal opstaat als de revelatie van de ploeg en misschien zelfs het
toernooi. Is het reëel om te veronderstellen dat dit gebeurt? Ik ben bang van niet.
Sneijder heeft het in zich, maar mijn bange vermoeden is dat Sneijder van de bonds
coach niet de tijd krijgt om zich te bewijzen. Eén mindere wedstrijd en Advocaat grijpt
terug naar de degelijkheid van de veteranen. Natuurlijk hoop ik samen met alle Ajacie
den dat ik ongelijk krijg, maar met Advocaat als coach ligt het op de een of andere
manier meer voor de hand dat de op het laatste moment aan de selectie toegevoegde
Paul Bosvelt de absolute vedette van Oranje wordt.
Jeroen van den Berg
JUNI 2004
97
