Voetballettrie
i/eer te moeten erkennen en van de hele wereld te moeten horen dat jij de beste en de
irootste bent. En recht hebt op het meeste geld en de hoogste status. We zijn allemaal gelijk,
naar jij bent veel gelijker, en gatverdamme, wat ga ik daar inmiddels van over mijn nek. Ik
liet alleen trouwens.
lij hebt er dit toernooi drie gescoord en ik tot nu toe vier. Vier! Op een WK! Niet de minste
loals, dacht ik zo. En nou niet weer dat geleuter neerleggen over Rep het "goudhaantje",
vant dat heb ik helemaal gehad. Die kopbal tegen de Argentijnen dus. Klassetiming. Tegen
Jruguay als een duveltje uit een doosje vóór een tegenstander duiken en de bal schuin in de
rerste hoek koppen. In dezelfde wedstrijd het wippertje rechtdoor van de Kromme naar Rob-
)ie, die hem op mij teruglegt: beheerst met buitenkant rechts de hoek in tikken. Tegen de
tolgaren een paniekerig weggekopte bal in één keer op de pantoffel nemen en in de verste
ïoek peunen. Allemaal mazzel zeker? Geluk, meevallertjes, toeval, zwijnerij, Oostenrijkers,
Duitenkansjes, bof, fortuin, zondagstreffers? Dacht het niet.
tot toch op, man!'
De reddende goal (Mendoza, WK 1978)
Tijdens het WK in Argentinië waren twee belangrijke architecten thuisgebleven: Cruijff en Van
Hanegem. Opluchting bij Rep, maar ook bij Rensenbrink, omdat ze eindelijk uit de schaduw
van Johan zouden kunnen treden. De pers had Robbie in de oefenperiode alvast de rol van
leider in het veld toegedicht, maar die vlieger bleek in Mendoza niet op te gaan. Wat Robbie
betrof tenminste. Supervisor Ernst Happel hóópte wel dat het 'Slangenmens' niet alleen kon
kronkelen maar ook gif zou kunnen spuien, maar was psycholoog genoeg om te doorzien dat
het drukke gebaren naar en corrigeren van zijn medespelers niet des Robbies was.
Happel besloot Rensenbrink niet linksbuiten te zetten, maar hem een vrije rol te geven,
waarbij hij zelf moest bepalen waar hij in de voorhoede zou opduiken. Een slimme move, want
door dat getoonde vertrouwen ging Robbie een stuk zelfbewuster spelen. Hij eiste de bal
nadrukkelijk op en scoorde er tijdens het toernooi lustig op los. Hij behoorde dan ook tot het
koppeltje tactische routiniers, net als Haan, Neeskens en Krol, met wie het trainingsduo Hap-
pel-Zwartkruis vóór het groepsoverleg het wedstrijdplan doornam.
Het was niet zo vreemd dat Rep - toch ook een gelouterde vedette - daar niet bij hoorde. Hij
had het niet zo op de praatjes van trainers, omdat er van hun theoretische vondsten in de
praktijk meestal weinig terechtkwam. Vandaar dat hij de opdrachten van de trainer in het
veld snel weer was vergeten. Johnny's visie op voetbal kwam erop neer dat je er als team
een fraai kijkspel van moest maken door de ballen van beide kanten voor de goal te jassen.
Waarbij hij zichzelf bij voorkeur niet stijf langs het lijntje zag bewegen als klassieke rechts
buiten, maar als een zwerver op zoek naar de bal of als een naar binnen knijpende rechter
spits op de kortste weg naar de goal.
Rep voelde zich door de afwezigheid van de alle ballen opeisende 'El Salvador' vooral men
taal bevrijd, maar werd er niet productiever van: hij scoorde 'slechts' drie keer, waaruit blijkt
dat Cruijff hem gemakkelijker wist te vinden dan Rensenbrink. Toch leverde de tandem
Johnny-Robbie, in samenwerking met de net zo lustig switchende René van de Kerkhof, een
stel prachtdoelpunten af, met als hoogtepunt de 3-0 in de wedstrijd tegen Oostenrijk. Robbie
lanceerde een gave bal vanaf links die om twee Oostenrijkers heen draaide, recht in de voe
ten van Rep. Die had zoveel snelheid dat hij bijna over de bal struikelde en moest inhouden.
Door de stuitering van de bal en de toesnellende keeper kon hij niet in één keer uithalen en
liftte hij de bal met een steile boog over Koncilia heen.
Maar dat was al in de tweede ronde. De bevrijdende pegel om daar te komen kwam van Reps
voet in de laatste poulewedstrijd tegen Schotland. Nederland stond met 3-1 achter en Schot
land had nog maar één doelpunt nodig om door te gaan. Tot Johnny het in de 71ste minuut op
zijn heupen kreeg. Hij nam de bal net voorbij de middenlijn aan, liep er een meter of zes,
zeven mee en haalde van ver buiten het strafschopgebied uit met een poeier a la Haan: 'Zo'n
zwiepend schot, afzwaaiend naar het kruis.' Nog nooit werd in Nederland zó massaal de
beeldbuis gekust.
Na het WK '78 scoorde Rep in twaalf interlands nog één keer: tijdens het EK '80 in de wed
strijd tegen West-Duitsland (altijd inspirerend). Daarna raakte zijn Oranjeloopbaan in het
slop, naar eigen zeggen omdat hij met zijn toenmalige club Saint-Etienne voor de UEFA Cup
Rep mist een bpqelegde kansln de WK-Jinale tégen West-Duitsland,
t Jb» -4
MEI 2004
