Van den Bergh op 11 mei 1997 in actie in de wedstrijd Ajax - SC Heerenveen (2-1), zijn laatste voor Ajax.
En het cliché van het favoriete voetballersboek, 'De ontvoering van Freddie Heineken'? 'Daar
kan ik weinig mee. Ik heb het niet gelezen, misschien wel expres niet. Ik hoor overigens ook
van niet-voetballers dat het toch wel een aardig boek is.'
Zijn studie brak Van den Bergh abrupt af toen hij in 1997 de kans kreeg om in Spanje bij Rayo
Vallecano te gaan spelen. 'Ik realiseerde me dat Ajax te hoog gegrepen voor me was. Voet
ballend heb ik het niveau altijd wel aangekund, maar mijn startsnelheid is niet voldoende om
op dat niveau mee te komen. Ik neem het dan ook niemand kwalijk dat ik het bij Ajax niet
gered heb; dat lag aan mezelf, aan mijn fysieke mogelijkheden, en vooral onmogelijkheden.
Als ik Van Gaal was geweest, had ik dezelfde beslissing genomen.'
In Madrid had Van den Bergh een prachtige tijd. 'Ik had een studie opgegeven, dus ik had wel
wat financiële en maatschappelijke eisen, maar daar voldeed men aan. Vallecano voetbalde
in de tweede divisie. De eerste twee seizoenen heb ik veel gespeeld. Daarna scheurde ik een
enkelband en brak een arm. Ik kwam na mijn herstel niet meer aan de bak. Ik kon nog wel blij
ven, maar ik ben geen broodvoetballer. Ik wil spelen.'
Zijn tijd in Spanje heeft veel invloed op Van den Bergh gehad. 'Ik heb er tweeënhalf jaar
alleen gewoond, en heb daar een Amerikaans meisje ontmoet. We gingen samenwonen en zij
ging later met me mee naar Nederland. Ze spreekt perfect Nederlands en begin juni gaan we
trouwen. Er zijn alleen maar mooie dingen uit Spanje voortgekomen. Het komt misschien ook
door het weer, maar de mensen zijn vrolijker, genieten meer dan wij Hollanders. In Nederland
moet zelfs het genieten snel. Ik had bovendien bij Ajax geleerd van de buitenlanders die ik er
zag komen, dat je je zo snel mogelijk moet aanpassen aan de lokale cultuur en gebruiken. Ik
had gezien dat als je je niet snel genoeg aanpast, je in een isolement komt. Iemand als
66 AJAX MAGAZINE
