Jason Culina Na vijf jaar neemt de Australische spits Jason Culina (23) afscheid van Ajax. Zijn carrière in Amsterdam kende minstens zo veel dalen als pieken, maar dit seizoen heeft hij bij Jong Ajax zijn spelvreugde terug gevonden. 'Ik ben er trots op dat ik bij zo'n grote club heb gespeeld.' Terri Ups en downs Afscheid van een Aussie Jason Culina is bezig aan zijn beste seizoen in Nederland tot nu toe. Bij Jong Ajax scoort hij zo'n beetje elke wedstrijd. 'Het gaat inderdaad best wel lekker,' aldus Culina. 'Aan het begin van het seizoen rekende ik nergens meer op. Ik wist dat mijn contract zou aflopen en het was niet de bedoeling dat ik veel zou spelen. Nieuwe, jonge spelers zouden eerst een kans krijgen. Maar al gauw bleek dat er weinig echte spitsen waren. Ik heb mijn kans met beide handen aangegrepen. Juist omdat ik er niks van verwachtte, was ik heel relaxed en dat heeft gewerkt. Ik hoop dat het uiteindelijk zijn vruchten zal afwerpen. We begonnen dit seizoen moeizaam, maar de trainers zijn er goed in geslaagd om van al die teruggekeerde en nieuwe spelers een echt team te maken. In de loop van het seizoen zijn we steeds beter gaan spelen; we hebben het kampioenschap in eigen hand.' Vlak voor de winterstop maakte Culina zelfs zijn officiële debuut in het eerste team, maar in de verloren uitwedstrijd tegen FC Twente kreeg hij nauwelijks een bal. Een tweede kans ging net aan zijn neus voorbij: op het moment dat alle spitsen van de A-selectie niet inzetbaar waren, moest de zieke Culina lijdzaam toezien hoe zijn piepjonge teamgenoot Ryan Babel in de ArenA debuteerde tegen ADO Den Haag. 'Ik was echt te ziek om me honderd procent te kun nen geven, dus vond ik het zelf ook beter om niet te spelen. Als je zo'n kans krijgt, wil je wel een goede indruk achter kun nen laten.' Begin maart mocht Culina alsnog invallen, uit bij RKC, maar ook nu was de wedstrijd er niet naar om even te schitte ren als Ajax' aanvalsleider. ben opgeroeid. De heuvels, de mooie huizen en natuurlijk de witte stranden. Het is heer lijk om daar te zijn. Het is net als Amsterdam een multiculturele stad en daarom voelde ik me in Nederland ook vrij snel thuis. Maar verder zijn die twee steden niet met elkaar te vergelijken.' In 1999 bezochten Ton Pronk en Danny Blind het WK voor spelers onder 20 in Nigeria. Ze raakten zo gecharmeerd van Jason Culina, dat ze de toenmalige trainer Jan Wouters overhaalden om de Australiër naar Amsterdam te halen. Jasons vriendin Terri - die hij pas een paar maanden kende - besloot met hem mee te gaan. Was dat voor haar niet een heel moeilijke beslissing? 'She loves me, you know,' zegt hij met een brede glimlach. 'Natuurlijk was het voor ons allebei een groot avontuur, maar we zien het gewoon als een lange vakantie. De overgang was voor mij wel een stuk gemakkelijker omdat zij erbij was. Terri heeft gelukkig werk gevonden bij een makelaarskantoor en vermaakt zich prima. In de lege perskamer werpt hij deze mid dag snel een blik op de vers gedrukte versie van het afscheidsinterview dat de supporterskrant Ajax Life met hem heeft gehouden. Neder- ~J lands lezen gaat hem goed af, maar spre ken doet hij liever in het Engels. Wel betrappen zijn vriendin en hij zichzelf af en toe op enkele Neder landse trekjes, bekent hij. 'Als we samen in Australië zijn, gebruiken we ineens allemaal Nederlandse woordjes. "What the heil gebeurt hier?" En ik vind het ook wel lekker om Nederlands te koken. Aardappels en zo. Ik heb nog geen specialiteit, nee.' Desondanks is en blijft Australië het mooiste land dat hij kent. 'Wat er verder ook gebeurt, uiteindelijk zal ik daar terugkeren. Ik houd van Sidney, de stad waar ik j was. - verf Het is goed dat ze kan werken en niet de hele dag in haar eentje thuis zit.' Toen hij in Amsterdam arriveerde, ging de Australiër ervan uit dat hij gehaald werd voor het eerste team, maar dat liep heel anders. 'De eerste twee seizoen verliepen nogal teleurstellend. Eerlijk gezegd weet ik nog steeds niet precies waarom. Er is daarover niet veel met mij gecommuniceerd, maar ik vroeg er zelf ook niet naar. Het was erg moelijk om mezelf te motiveren, en mijn prestaties lie ten behoorlijk te wensen over.' In zijn derde seizoen maakte Culina indruk met Jong Ajax in het Amstel-Cuptoernooi. Met een prachtig afstandsschot in de laatste minuut van de achtste finale dwong hij bij een 1-0 achterstand een verlen ging af waarin hij met zijn teamgenoten eredivisionist FC Twente uitscha kelde. Halverwege dat jaar vertrok de aanvaller naar Ajax-partner Germinal Beerschot Antwerpen, maar dat was geen onverdeeld succes. In twaalf wedstrijden scoorde hij één keer. 'Bijna niemand die werd uitgeleend, kreeg daar een serieuze kans. Joey Didulica, Anthony Obodai, ikzelf; we kwamen allemaal te weinig aan spelen toe. Het leek alsof ze daar niet echt zaten te wachten op de Ajacieden, ze kozen eigenlijk alleen voor hun eigen spelers. Ik had niet het idee dat de samenwerking op dat moment goed van de grond kwam. Ik was wel blij dat ik ook daar steun had aan Joey. We bellen elkaar nog steeds elke week. MEI 2004

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2004 | | pagina 55