'Mijn eerste jaar in Nederland en meteen kampioen. Daar kun je alleen maar van dromen' (Wesley Sonck)
'De ontlading is enorm. Echt zenuwachtig was ik niet. Een Delg is niet zo snel zenuwachtig' (Tom Soetaers)
maakt voor een feest. Heeft het nog zin om te fluisteren terwijl de omgeving schreeuwt om
en over een kampioenschap?
Zondag 9 mei komen de meeste spelers lekker vroeg op het stadion. Uit alles blijkt dat dit
een andere dag is dan andere. De kalmte is geveinsde kalmte want onderhuids broeit het
natuurlijk. Angstvallig stiekum wordt een kledingrek met overhemden naar de wasserij gere
den. Het zijn geen gewonen overhemden maar de firma Oger heeft ze in Ajax-stijl geleverd,
wit met de rode baan! Een blik op het stadion biedt een fantastische aanblik. Het kan niet
anders of het gaat vandaag om de landstitel, de schaal, het kampioenschap van Nederland.
Daar betreedt het arbitrale kwartet het 'natte gebied' van Ajax. Roelof Luinge zou nog graag
even een massage hebben, hij heeft last van een onwillig kuitspiertje. En vlaggenist Henk
Boot staat vandaag voor het laatst langs de lijn in de ArenA. Na dit seizoen zit zijn loopbaan
als assistent-scheidsrechter erop. Hij weet het nog niet maar Ajax heeft een speciaal
afscheidsgeschenk voor hem klaarliggen.
Terwijl Ronald Koeman in de kleedkamer zijn jongens tactisch en mentaal instrueert komt het
team van NAC binnen. Veel bekende gezichten. Hoi Stefano! Hé Nourdin! Hoe zullen zij zich
vanmiddag teweerstellen? De NAC'ers zien er ontspannen uit. Logisch toch, ze hebben niets
te verliezen; maar of dat een voor- of een nadeel is, blijkt altijd pas tijdens de wedstrijd.
De wedstrijd gloeit aan. Petri zit op een bankje achter het doel en veert juichend omhoog
wanneer Wesley Sneijder na tien minuutjes de ban doorbreekt. Achter Petri veert heel Vak
Zuid mee omhoog en het hele stadion gaat mee in een brul van opluchting en blijdschap. Van
daag kan het niet misgaan. En het programma van de binnenkant van de kleedkamerdeur kan
zonder problemen worden gevolgd.
16.00 uur. Julien Escudé, Tom de Mul, Sander Boschker, Thomas Vermaelen, John O'Brien,
Nicolae Mitea en Tomas Galasek kleden zich om, trekken het prachtige kampioensrood-en-wit
aan en scharen zich aan de zijde van de bankzitters op het veld. Hatem, waar is Hatem
Trabelsi? Hij zat op de tribune, zwaaide van daar naar de bekenden. Hij is óók kampioen,
maar waarom is hij niet hier bij de anderen? Een telefoontje: het doet hem pijn maar hij is
ziek, was al ziek, en is nu ziek met pijn in zijn buik en vast ook zijn hart naar huis gegaan. 'Jt
suis désolé ma is...'
Feest, feest, feest wanneer Roelof Luinge affluit, het stadion is een confetti-theater waarin
alles wat Ajax is elkaar op de schouders slaat en elkaar lachend in het gezicht kijkt. De
negenentwintigste titel en het went nooit, nooit went het! Champagne sproeit om ieders
oren en daar komt Rafael als laatste naar voren om, nee, niet die medaille, hierrr die schaal:
De Schaal, in ontvangst te nemen en hoog boven zijn hoofd te tillen en te krijsen: kampioen!
Het fluisteren is definitief afgezworen. Amsterdam laat je horen!
De smaak van bier in de bus, de geur van rook op het bordes, de smaak van victorie in het
lichaam, ze zekerheid van onsterfelijkheid in het hart. Het feest gaat door. Terug in de ArenA
wordt eerst het spelershome aangedaan en daar is de groep eigenlijk voor het eerst sinds
de kleedkamer echt samen. Spontaan komt de meest pure vreugde tot explosie, er wordt
gedanst en gesprongen in de veiligheid van het werkelijke samenzijn.
Wat wacht is het kampioensfeest. Het feest van de club waar de voetballers hoofdrolspelers
zijn. Het is druk, zoveel Ajax loopt en staat en zit hier. De honger slaat toe en er wordt
geschranst in het wilde kampioensgeroezemoes en het geschal van de band. Is er nog een
plaatsje vrij? Is er een hoekje waar we bij elkaar kunnen bijkomen van de emotie? De kelen
zijn hees geschreeuwd.
Maar om middernacht komen de mannen van het negenentwintigste landskampioenschap
elkaar weer tegen. Aan een kade achter het Centraal Station wordt ingescheept op een
feestboot. Hun feestboot. En daarmee is het fluistergeheim opgelost.
David Endt
34 AJAX MAGAZINE
