De buitenstaander der overgeslagen. Bij het afscheid van Ed van Thijn moest ik met mijn band zingen. Daar was ook de volledige selectie van Ajax bij aanwezig. Het was op die avond dat ik Rijkaard aanbood om een keer met de Ajax-selectie bij een optreden van mij te komen. Hij en Danny Blind voelden daar wel voor en zo is het tot een soort ruil gekomen. Zij kregen tien kaartjes voor een show van mij en ik kreeg er tien voor een Champions-Leaguewedstrijd. Ik herinner me nog hoe Danny bij mij thuis met z'n auto voor de deur stond. Gaf ik hem tien kaartjes en kreeg hij er tien van mij. Voor de niets vermoedende voorbijganger moet daar toen een gigantische deal hebben plaatsgevonden. Ze zijn inderdaad gekomen, in Rotterdam nota bene, want Amsterdam was helemaal uitverkocht. Naderhand hebben we nog met elkaar gekletst en met de meeste van de jongens uit die tijd klikte het. Het was Danny die mij vroeg of ik bij het kampioensfeest een keer samen met de band wilde komen spelen. Nou, dat hoefde ik mijn jongens niet te vragen! Zo heb ik dus in het spe lershome van de oude Meer met mijn band opgetreden. De selectie zong uit volle borst mee. Mooi feest werd het, ik heb zelfs de middenstip gekust... Ik was al fan, maar toen het met die jongens zo begon te klikken, werd het Ajax-gevoel alleen maar versterkt.' Welke voetballers kunnen jou bekoren? 'Van Basten, Cruijff, Rijkaard, Kanu, George, Overmars. Allemaal spelers waarvan ik heb genoten. En van de huidige generatie geniet ik van Stam, Van der Vaart, Van der Meyde, Robben en De Ridder. De laatste omdat het zo'n lekker ding is. Van der Vaart moet trou wens een beetje oppassen, want je ziet dat hij een moeilijk lijf heeft. Zijn lijf is stram. Slaagt hij erin dat lijf soepel te houden, dan is hij majestueus. Lukt dat niet, dan ben ik bang dat hij te veel blessures krijgt. Het klinkt misschien vreselijk om het uit de mond van een vrouw te horen, maar ik denk dat hij aan yoga moet gaan doen.' Schoonheid is relatief begrip Op verzoek van de interviewer besluiten we over de verschillen tussen mannen en vrou wen te praten. Een uitgekauwd onderwerp natuurlijk, maar op de een of andere manier lijkt het erop alsof de mensheid er nooit over raakt uitgepraat. Bloemen: 'Natuurlijk is er verschil tussen mannen en vrouwen. Mannen zijn gezegend met ruimtelijk inzicht, ze zijn de jagers van onze maatschappij en hebben een perfect gevoel voor timing. Ach jongen, wat kan ik daar toch jaloers op zijn. Heerlijk!' Onlangs zag ze de film Bend it like Beckham. 'Echt een vrouwenvoetbalfilm en o zo leuk. Daar moet iedereen naartoe. Toen ik die film had gezien, was ook ik helemaal gevallen voor Beckham. Ik kijk vanaf de tri bune trouwens voornamelijk naar de wedstrijd zelf en niet naar de spelers. Als ik een maal in de wedstrijd zit, interesseert het me geen hol ze eruit zien. Dan kunnen ze alle maal zo scheel als een aap zijn, het zou me niet opvallen. Schoonheid is een relatief begrip en ik let vrijwel altijd op concentratie, de ogen. Hoe zit een speler in de wedstrijd, daar let ik op bij sporters. Fascinerend vind ik de beelden van de bank met al die gecon centreerd meelevende koppies. Zoals zij een wedstrijd vanaf de kant beleven, zit ik thuis voor de buis.' Een tikje gegeneerd zegt ze: 'Als ik met Marnix, mijn man, naar een belang rijke wedstrijd zit te kijken, betrappen we ons er weieens op dat we bij een mooie actie met z'n tweeën zitten te klappen.' In sommige landen zien we vrouwelijke scheidsrechters en grensrechters in belangrijke wedstrijden aan het werk. Vind je dit een goede ontwikkeling? 'Ja. Ik zei al dat mannen een speciaal talent hebben voor ruimtelijk inzicht. Vrouwen daarentegen kunnen perifeer kijken. Een vrouw ziet veel meer dan een man. Een man kan alleen maar rechtdoor kijken, daarom kunnen ze ook zo goed jagen. Een vrouw ziet ook de zijkanten. Daarom denk ik zelfs dat een vrouwelijke scheidsrechter het beter zal doen dan een man. Simpelweg omdat ze meer kunnen zien. Ze kijken naar rechts en houden ondertussen links in de gaten. Een perifere blik.' En kan een vrouw voorzitter of trainer van een grote club worden? 'Waarom niet? Voor een positie van het voorzitterschap hoef je niet per se een voetballer te zijn. Daarvoor moetje goed in communicatie zijn en laat dat nu ook een goede eigen schap van een vrouw zijn. Het is niet voor niets datje zo vaak vrouwen op PR-functies ziet bij grote bedrijven. En als ik Monique Rijkaard over voetbal hoor praten..., zij weet er zoveel van, die zou die jongens volgens mij zo kunnen trainen. Maar goed, je hebt natuur lijk ook ervaring nodig, en dat hebben de ex-voetballers. Zij weten waarover ze het heb ben. Ik las laatst in een boek over de jagers van tweehonderdduizend jaar geleden: een groep mannen die stil zwijgend het veld introkken en elkaar met minieme geluidjes en gebaren wisten te sturen naar de prooi. Ook na de verovering werd er niet gepraat, want dat was niet des mans: zij zwegen. Dat zwijgen, die gebaartjes zie ik ook nu nog in voet balwedstrijden. Met een bepaalde blik in de ogen bereiken sommigen vreselijk veel. Cruijff, Van Gaal en Koeman zijn daar heel goed in. Heel fascinerend.' Je bent, zowel in interviews als in je shows, erg openhartig geweest over de burn-out die je enkele jaren geleden trof. Hoe voel je je nu? 'Het gaat gelukkig weer goed. Ik denk achteraf dat het een voordeel is geweest dat ik het probleem op tijd heb onderkend. Mensen die én perfectionist zijn én een groot verant woordelijkheidsgevoel hebben, met zeven volle dagen in een week, kunnen het oplopen. Er zijn goede boeken over het onderwerp geschreven en in al die boeken herken ik mij zelf. Wat ik geleerd heb, is om efficiënter mijn dag in te delen. Ik leef anders. Vrije dagen staan geblokt in mijn agenda. Ik doe meer dingen met mijn kinderen en mijn man. Gezon der leven en gezonder eten horen er nu ook bij. Kennelijk heb ik moeten leren accepteren dat bepaalde dingen niet meer zo vanzelfsprekend zijn na je veertigste. Ik kan nu niet MEI 2004 107

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2004 | | pagina 109