groepsfase af met Rwanda, Congo en
Guinee. In de achtste finale was Tunesië te
sterk voor Senegal, dé verrassing van het
afgelopen WK, en in de halve finale werd
Nigeria via een penaltyreeks uitgeschakeld.
Voor het eerst sinds de invoering van het
Afrikaans kampioenschap, in 1957, bestond
de finale uit twee landen uit Arabisch Afrika,
dat 'zwart' Afrika deze editie op de knieën
kreeg.
Hatem Trabelsi's inbreng op het veld bleef
tijdens het toernooi enigszins beperkt. De
verdediger was immers nog herstellende
van een knieblessure, die hij had opgelopen
eind oktober in het Champions-Leagueduel
tegen Celta de Vigo. Zonder enige groeps
training bij Ajax was Trabelsi naar zijn
geboorteland afgereisd. 'We hebben het rus
tig opgebouwd,' aldus de Tunesiër. 'De eer
ste wedstrijd speelde ik tien minuten,
daarna 45 minuten en de halve finale ben ik
er pas in de extra tijd ingekomen. Nigeria is
zo'n sterke tegenstander dat ik geen risico's
wilde lopen. De finale wilde ik daarentegen
per se spelen, bovendien was ik tegen die
tijd volledig fit. Dat we van Marokko wonnen
was fantastisch. We hebben met de overwin
ning geschiedenis geschreven en dat is
uiteraard groots gevierd. In ons hotel woon
den zo'n tweeduizend mensen ons feest bij
en op de straten verzamelden zich een
menigte van ongeveer tweehonderdduizend
uitzinnige mensen.' Het nationale team
mocht ook nog op audiëntie bij de presi
dent, maar dat feestje moest de Ajacied aan
zich voorbij laten gaan. Terug in Nederland
wachtte hem immers een wedstrijd met
Ajax, tegen FC Twente.
19
