Niemand hoeft Wesley Sneijder meer naar de kaarttafel te leiden 'Als je wint, heb je vrienden, en ben je vrienden. Zo simpel is het' Wesley Sneijder .ni Sneijder: 'Het begin van het seizoen verliep voor mij moeizaam. Het liep niet zoals ik wilde. Dan moet je je hoofd koel houden en wachten op betere tijden. De vorm moest terugkomen. Maar na verloop van tijd ben je niet meer zo geduldig. Je hoort steeds meer mensen in je omgeving en in de pers die negatief over je zijn. Dat doet je geen goed. Het was bovendien een collectief probleem. De hele groep functioneerde niet. Dat was moei lijk te accepteren, omdat we juist een stap hogerop wilden. 'Het was voor mij moeilijk. Ik zat er net bij en het begin was zo geweldig geweest, leder een was zo positief. Als die stemming dan zo totaal omslaat, ben je daar niet op voorbe reid. Ook al weet je zelf als eerste dat het niet loopt zoals het lopen moet. De verwach tingen waren veel te hoog, en dus was de teleurstelling des te groter toen die verwach tingen niet uitkwamen. Maar ik heb zelf uiteindelijk toch wel wat gehad aan die negatieve stukken in de krant. Ik heb ze gebruikt om me erbovenuit te knokken. Ik ben ze juist gaan lezen en wilde bewijzen dat het oordeel niet klopte. Want je kunt zeggen dat je het je niet moet aantrekken, maar dat doe je toch. Alleen op het veld kan je een antwoord geven. Maar als dat niet lukt, om wat voor reden dan ook, wordt het verhaal weer anders. Op een gegeven moment raak je in een dal. Dan word je chagrijnig. Je omgeving merkt dat ook. Mijn vriendin en mijn familie praatten op me in. Ze zeiden dat ik het fout deed. Dat mijn houding te negatief was. Dat ik mezelf verder het dal in duwde. In het begin was ik het totaal niet met ze eens en dacht ik: "Jullie roepen maar wat jullie willen. Jullie zien toch niet alles wat er gebeurt. Jullie zien de buitenkant en merken alleen dat mijn gedrag ver andert." Ik luisterde wel, maar dacht: "Praat maar raak, ik volg toch mijn eigen wil." Later ga je inzien dat ze toch wel gelijk hebben. Want hoe je je buiten het veld voelt, is voor zeventig procent ook hoe je je binnen het veld voelt. Dus kunnen ze er best zinnige dingen over opmerken.' Pillowtalk De gedachte was dat een elftal met zulke uitzonderlijke talenten als Ibrahimovic, Van der Vaart en Sneijder en alle andere jonge sterren in wording de hele wereld aankon. Alleen de mensen met veel ervaring, zoals Ronald Koeman, wisten dat juist die lage gemiddelde leeftijd het risico van wispelturigheid en zelfs terugval met zich meebracht. Maar als je door iedereen terecht de hemel in bent geprezen, is het lastig afdalen tot het aardse. Ook voor het onafscheidelijke duo Van der Vaart/Sneijder. Twee handen op een buik met kramp. Sneijder: 'We hebben veel aan elkaar gehad in het overwinnen van die vormcrisis. We doen bijna alles wat met voetbal te maken heeft samen. En we zijn slapies. Dan heb je het er veel over en overleg je hoe je eruit kunt komen. Zeker als we een verre uitwedstrijd speelden en op trip gingen. Een dag voor de wedstrijd lig je dan samen op de kamer. Dan lig je in bed over de situatie te praten. We merkten dat het voor ons beiden ook allemaal niet goed was. We wisten dat het slecht met ons ging. Op dat moment is het team als geheel nog niet eens zo belangrijk. Je moet eerst zelf goed presteren, en dan kun je je pas op het team richten. Maar toch heb je het ook over de oorzaken waarom we geen team waren. Hadden we misschien net iets te veel culturen binnen het team? Als het niet loopt, komt het ook op communicatie aan. Met zoveel culturen loopt dat weieens moei zaam. 'Vorig seizoen stond het team er nog zo goed als een geheel. Maar dat kwam toch vooral door de resultaten. Als je wint, heb je vrienden, en ben je vrienden. Zo simpel is het. Winst is heel goed voor de teamgeest. De groep was dit jaar niet heel anders. Er waren twee, drie spelers vertrokken. Daar lag het dus niet aan. Maar de resultaten waren niet zo overtuigend. En ons spel al helemaal niet. Dat zie je terug in de sfeer. De prestaties zijn toch altijd maatgevend. Ik denk dat we in de loop der maanden toch naar elkaar toe zijn gegroeid. En dat merkte je ook na de winterstop. 'Koemans inbreng was daarin heel groot. In Portugal werden de koppels uit elkaar gehaald. Je kreeg een andere kamergenoot dan je altijd hebt. Dat was een prima zet. Ik kwam in plaats van met Rafael nu met Litmanen op de kamer. Je hebt dan toch een ander contact dan wanneer je elkaar alleen op de gezamenlijke momenten ziet of spreekt. We gingen een avondje weg met z'n allen. Niet al te heftig, maar het was wel gezellig. Koe man liet het een beetje gaan en dat heeft goed gewerkt. De resultaten in de eerste maanden na de winterstop waren aanmerkelijk beter. Het zal toch met elkaar te maken hebben gehad.' Leidende rol Bij gebrek aan superieure routiniers hebben jonge spelers het initiatief opgedrongen gekregen. Puur op basis van kwaliteit had Koeman geen andere opties. Aan superieure groentjes geen gebrek. Wat feitelijk dus al zo was, werd op het winterstoptrainingskamp in Portugal ook formeel bekrachtigd. Sneijder: 'Koeman maakte duidelijk dat hij wilde dat ik een meer leidende rol zou gaan vervullen. Samen met Van der Vaart en Zlatan. Wij werden aangewezen als spelers die het verschil moeten maken, en die anderen ook beter moeten laten spelen. Dan ga je naden ken over je rol. Ik wist dat ik dat kon, maar op mijn leeftijd is het niet eenvoudig om iemand van zesentwintig te zeggen hoe het moet. Maar als het je opgelegd wordt, dan vind ik dat ook een heel goed teken en moet je dat proberen waar te maken. 'Voor een speler die aan het begin van zijn carrière staat, kan het ook een last zijn om die verantwoordelijkheid opgelegd te krijgen. Ten dele is dat ook wel zo. Aan de andere kant krijg je zo'n rol nooit als die niet ook aansluit op dingen die je van nature toch al in je hebt. Ik hoef niet te worden aangemoedigd om aanwijzingen te geven en om me te laten gelden. Dat gaat helemaal vanzelf. Toen ik mijn eerste wedstrijd met het eerste meedeed, liep ik al meteen te roepen hoe het moest. Iedereen zei na afloop dat het leek alsof ik al jaren meedraaide. Medespelers en media was het opgevallen. Het zit er gewoon in. Alleen, nu moet je er wat bewuster mee omgaan. En als je de kar moet trekken, ben je zo belangrijk voor het team geworden dat je ook meer kritiek krijgt als je minder goed speelt. Dat hoort erbij. Daar ben ik ook mee opgegroeid bij Ajax. Ik kan wel goed met kri tiek omgaan. Ik leg toch alles naast me neer. Je moet het op het veld laten zien en verder APRIL 2004 11

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 2004 | | pagina 11